onkel

onkel (język duński)

wymowa:

IPA: [ˈɔŋˀgəl]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) wujek, wuj

odmiana:

przykłady:

(1.1) Hendes onkel er Danmarks ambassadør i Polen. → Jej wuj jest ambasadorem Danii w Polsce.

(1.1) Min onkel og tante mener, at det er en primitiv barbarisme at få uld fra får; derfor bærer de udelukkende tøj af bomuld. → Mój wujek i ciocia uważają, że pozyskiwanie wełny z owiec to prymitywne barbarzyństwo; dlatego noszą wyłącznie ubrania z bawełny.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Duński - Rodzina

źródła:

onkel (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wujek, wuj

odmiana:

(1.1) en onkel, onkelen, onkler, onklene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) tante

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Norweski (bokmål) - Rodzina

źródła:

onkel (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) wujek

odmiana:

(1.1) en onkel, onkeln, onklar, onklarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) farbror, morbror

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: rodzina w języku szwedzkim

źródła: