nałóg

nałóg (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈnawuk], AS: [nau̯uk], zjawiska fonetyczne: wygł. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) med. chroniczna potrzeba dostarczania szkodliwych bodźców do organizmu człowieka, zwykle sprzeczna z jego wolą i intelektem; zob. też nałóg w Wikipedii

(1.2) zakorzeniony nawyk lub upodobanie zazwyczaj oceniane negatywnie

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nałóg	nałogi
dopełniacz	nałogu	nałogów
celownik	nałogowi	nałogom
biernik	nałóg	nałogi
narzędnik	nałogiem	nałogami
miejscownik	nałogu	nałogach
wołacz	nałogu	nałogi

przykłady:

(1.1) Palenie, alkohol, hazard i inne nałogi zmieniły go we wrak człowieka.

składnia:

kolokacje:

(1.1) mieć nałóg robienia czegoś (palenia / picia / …) • walczyć z nałogiem • pokonywać nałóg

synonimy:

(1.1) uzależnienie, nawyk

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nałogowiec m

przym. nałogowy

przysł. nałogowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) addiction
• arabski: (1.1) إدمان
• francuski: (1.1) vice m; (1.2) vice m
• hiszpański: (1.1) vicio m; (1.2) vicio m
• kataloński: (1.1) addicció ż
• niemiecki: (1.1) Sucht ż
• nowogrecki: (1.1) εθισμός m
• szwedzki: (1.1) missbruk n, beroende n; (1.2) ovana w, oskick n
• włoski: (1.1) malvezzo m, vizio m, cattiva abitudine

źródła: