mruczeć

mruczeć (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik niedokonany (dk. mruknąć)

(1.1) zazwyczaj o kocie: wydawać cichy, niski, przeciągły dźwięk

(1.2) pot. mówić cicho, niewyraźnie

(1.3) gw. (Warmia i Mazury) o krowie: ryczeć

odmiana:

(1.1-2) koniugacja VIIb

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		mruczeć
czas teraźniejszy		mruczę	mruczysz	mruczy	mruczymy	mruczycie	mruczą
czas przeszły	m	mruczałem	mruczałeś	mruczał	mruczeliśmy	mruczeliście	mruczeli
	ż	mruczałam	mruczałaś	mruczała	mruczałyśmy	mruczałyście	mruczały
	n	mruczałom	mruczałoś	mruczało
tryb rozkazujący		niech mruczę	mrucz	niech mruczy	mruczmy	mruczcie	niech mruczą
pozostałe formy czas przyszły m będę mruczał, będę mruczeć będziesz mruczał, będziesz mruczeć będzie mruczał, będzie mruczeć będziemy mruczeli, będziemy mruczeć będziecie mruczeli, będziecie mruczeć będą mruczeli, będą mruczeć ż będę mruczała, będę mruczeć będziesz mruczała, będziesz mruczeć będzie mruczała, będzie mruczeć będziemy mruczały, będziemy mruczeć będziecie mruczały, będziecie mruczeć będą mruczały, będą mruczeć n będę mruczało, będę mruczeć będziesz mruczało, będziesz mruczeć będzie mruczało, będzie mruczeć czas zaprzeszły m mruczałem był mruczałeś był mruczał był mruczeliśmy byli mruczeliście byli mruczeli byli ż mruczałam była mruczałaś była mruczała była mruczałyśmy były mruczałyście były mruczały były n mruczałom było mruczałoś było mruczało było forma bezosobowa czasu przeszłego mruczano tryb przypuszczający m mruczałbym, byłbym mruczał mruczałbyś, byłbyś mruczał mruczałby, byłby mruczał mruczelibyśmy, bylibyśmy mruczeli mruczelibyście, bylibyście mruczeli mruczeliby, byliby mruczeli ż mruczałabym, byłabym mruczała mruczałabyś, byłabyś mruczała mruczałaby, byłaby mruczała mruczałybyśmy, byłybyśmy mruczały mruczałybyście, byłybyście mruczały mruczałyby, byłyby mruczały n mruczałobym, byłobym mruczało mruczałobyś, byłobyś mruczało mruczałoby, byłoby mruczało imiesłów przymiotnikowy czynny m mruczący, niemruczący ż mrucząca, niemrucząca mruczące, niemruczące n mruczące, niemruczące imiesłów przymiotnikowy bierny m mruczany, niemruczany mruczani, niemruczani ż mruczana, niemruczana mruczane, niemruczane n mruczane, niemruczane imiesłów przysłówkowy współczesny mrucząc, nie mrucząc rzeczownik odczasownikowy mruczenie, niemruczenie

przykłady:

(1.1) Kot mruczy na moich kolanach.

(1.2) Urwała, ujrzawszy, że Hania z dezaprobatą kiwa głową i cicho mruczy.

(1.2) Siedziało dwóch takich typów spod ciemnej gwiazdy w karczmie i coś tam mruczeli niespokojnie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) mamrotać

(1.3) ryczeć

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mruczenie n, mruczek m, pomrukiwanie n, Mruczek mzw, mruk m, mrukliwość ż

czas. zamruczeć dk., pomruczeć dk.

wykrz. mrrr

związki frazeologiczne:

etymologia:

źródłosłów dla jid. מרוקען

uwagi:

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: mamrotać

(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ryczeć

• angielski: (1.1) purr
• bułgarski: (1.1) мъркам
• czeski: (1.1) příst
• duński: (1.1) spinde
• jidysz: (1.1) מרוקען, מורמלען
• kaszubski: (1.1) mrëczec
• kataloński: (1.1) xiuxiuejar
• łaciński: (1.1) affremo
• norweski (bokmål): (1.1) spinne
• norweski (nynorsk): (1.1) spinne, spinna
• rosyjski: (1.1) мурлыкать
• szwedzki: (1.1) spinna, kurra, purra
• wilamowski: (1.1) murra

źródła: