Przejdź do zawartości

kwadrat

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
kwadrat (1.1)
wymowa:
IPA[ˈkfadrat], AS[kfadrat], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) geom. wielokąt o czterech bokach równej długości i czterech kątach prostych, czworokąt foremny; zob. też kwadrat w Wikipedii
(1.2) mat. wynik potęgowania stopnia drugiego; zob. też kwadrat w Wikipedii
(1.3) pot. dom, mieszkanie[1]
(1.4) druk. poligr. miara długości stosowana w poligrafii i drukarstwie, równa czterem cycerom (= czterdziestu ośmiu punktom)[2]; zob. też kwadrat (poligrafia) w Wikipedii
(1.5) typogr. druk. w systemie miar typograficznych Didota stopień czcionki lub justunku odpowiadający czterdziestu ośmiu punktom (18,0432 mm)[3][2]
(1.6) slang. uczn. sala, pomieszczenie klasowe[4]
(1.7) slang. młodz. osoba głupia, nierozsądna[4]
(1.8) slang. młodz. człowiek muskularny, używający sterydów[4]
(1.9) slang. młodz. LSD (narkotyk)[4]
odmiana:
(1.1-4)
(1.5) [2]
przykłady:
(1.1) Kwadrat jest prostokątem o wszystkich bokach równych.
(1.2) 5 do kwadratu daje 25.
(1.4) Na liczbę znaków, przypadającą na jeden kwadrat bieżący komputerowego składu, ma wpływ rozdzielczość wybranego urządzenia drukującego. (z Internetu)
składnia:
(1.2) kwadrat + D.
kolokacje:
(1.1) rysować kwadrat
(1.2) podnieść coś do kwadratu
synonimy:
(1.2) druga potęga
antonimy:
(1.1) trójkąt
(1.2) pierwiastek
hiperonimy:
(1.1) prostokąt
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kwadratura ż, kwadratnica ż, kwadratówka ż, kwadraciak m, kwadratel m
zdrobn. kwadracik m
przym. kwadratowy
związki frazeologiczne:
dureń do kwadratugłupiec do kwadratuidiota do kwadratuosioł do kwadratu
etymologia:
(1.1-3) łac. quattuor (cztery)
uwagi:
(1) nie mylić z: kwadrant
tłumaczenia:
źródła:
  1. Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 148.
  2. 2,0 2,1 2,2 publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „kwadrat” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Hasło „Didot” w: Jacek Mrowczyk, Niewielki słownik typograficzny, Czysty Warsztat, 2008, ISBN 978-83-89945-20-4, s. 54.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Hasło „kwadrat” w: Małgorzata Kasperczak, Monika Rzeszutek, Joanna Smól, Halina Zgółkowa, Nowy słownik gwary uczniowskiej, red. Halina Zgółkowa, Wydawnictwo EUROPA, Wrocław 2004, ISBN 83-88962-71-X, s. 185.