kufel

kufel (język polski)

kufle (1.1)

wymowa:

​, IPA: [ˈkufɛl], AS: [kufel]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) grubościenne duże naczynie z uchem do picia piwa lub wina; zob. też kufel w Wikipedii

(1.2) pot. zawartości jednego kufla (1.1)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kufel	kufle
dopełniacz	kufla	kufli / rzad. kuflów
celownik	kuflowi	kuflom
biernik	kufel	kufle
narzędnik	kuflem	kuflami
miejscownik	kuflu	kuflach
wołacz	kuflu	kufle

przykłady:

(1.1) Panie barman, ten kufel jest brudny!

(1.2) Wczoraj wypiłem w pubie dwa kufle piwa.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kufel ceramiczny / mosiężny / srebrny / szklany • kufel do / od piwa

(1.2) (jeden) kufel piwa / wina • dwa / (…) / cztery kufle • pięć / sześć / (…) kufli

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) naczynie

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kuflarz m

zdrobn. kufelek m

zgrub. kuflisko n

przym. kuflowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) st.pol. koflik < st.czes. koflík

uwagi:

zob. też kufel w Wikicytatach

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) beer stein, mug
• bułgarski: (1.1) халба ż
• czeski: (1.1) holba ż
• duński: (1.1) pokal w
• esperanto: (1.1) bierglasego, bierkruĉo
• francuski: (1.1) chope ż (à bière)
• hiszpański: (1.1) jarra ż (de cerveza), bock m
• jidysz: (1.1) קופֿל m (kufl), בעכער m (becher)
• niemiecki: (1.1) Seidel n, Humpen m
• nowogrecki: (1.1) ποτήρι n (της) μπίρας
• rosyjski: (1.1) пивная кружка ż, кружка для пива ż
• ukraiński: (1.1) кухоль m

źródła: