czasownik

czasownik (język polski)

wymowa:

​, IPA: [t͡ʃaˈsɔvʲɲik], AS: [časovʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) gram. część mowy opisująca czynności lub stany; zob. też czasownik w Wikipedii

(1.2) daw. rzad. kronika, latopis

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) st.pol. wróżbiarz

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	czasownik	czasowniki
dopełniacz	czasownika	czasowników
celownik	czasownikowi	czasownikom
biernik	czasownik	czasowniki
narzędnik	czasownikiem	czasownikami
miejscownik	czasowniku	czasownikach
wołacz	czasowniku	czasowniki

przykłady:

(1.1) Orzeczenie w zdaniu najczęściej jest wyrażone osobową formą czasownika.

składnia:

kolokacje:

(1.1) czasownik niedokonany • czasownik dokonany • czasownik przechodni • czasownik nieprzechodni • czasownik zwrotny • czasownik posiłkowy • czasownik modalny • czasownik duratywny • czasownik wielokrotny / czasownik jednokrotny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) część mowy

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. czas m, czasówka ż, czasowość ż, ponadczasowość ż

przym. czasownikowy, czasowy, bezczasowy, odczasownikowy, ponadczasowy

przysł. czasem, czasami, czasowo, ponadczasowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: imiesłów • bezokolicznik

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) werkwoord
• albański: (1.1) folje ż
• angielski: (1.1) verb
• arabski: (1.1) فعل m
• aragoński: (1.1) berbo m
• aramejski: (1.1) ܡܠܬܐ / מלתא ż
• asturyjski: (1.1) verbu m
• azerski: (1.1) fe'l
• baskijski: (1.1) aditz
• baszkirski: (1.1) ҡылым
• bengalski: (1.1) ক্রিয়া
• białoruski: (1.1) дзеяслоў m
• boloński: (1.1) vêrb m
• bretoński: (1.1) verb
• bułgarski: (1.1) глагол m
• chiński standardowy: (1.1) tradycyjny 動詞, uproszczony 动词, pinyin: dòngcí
• chorwacki: (1.1) glagol m
• czeski: (1.1) sloveso
• dolnołużycki: (1.1) werb ż
• duński: (1.1) udsagnsord n, verbum n
• emilijski: (1.1) dialekt modeński vêreb
• esperanto: (1.1) verbo
• estoński: (1.1) pöördsõna, tegusõna, verb; (1.2) kroonika; (2.1) ennustaja
• ewe: (1.1) dɔwɔnya
• fiński: (1.1) verbi
• francuski: (1.1) verbe m
• friulski: (1.1) vierb m
• galicyjski: (1.1) verbo m
• górnołużycki: (1.1) werb, słowjeso
• grenlandzki: (1.1) oqaluut
• gruziński: (1.1) ზმნა
• hiszpański: (1.1) verbo m
• ido: (1.1) verbo
• indonezyjski: (1.1) kata kerja
• interlingua: (1.1) verbo
• irlandzki: (1.1) briathar m
• islandzki: (1.1) sagnorð n
• japoński: (1.1) 動詞 (doushi)
• jidysz: (1.1) ווערב m (werb)
• kalabryjski: (1.1) verbu m
• kaszubski: (1.1) czasnik m
• kataloński: (1.1) verb m
• kazachski: (1.1) етістік
• khmerski: (1.1) កិរិយាស័ព្ទ
• koreański: (1.1) 동사
• litewski: (1.1) veiksmažodis
• łaciński: (1.1) verbum n
• łotewski: (1.1) darbības vārds m
• macedoński: (1.1) глагол m
• malajski: (1.1) kata kerja
• maltański: (1.1) verb
• neapolitański: (1.1) vierbo m
• niderlandzki: (1.1) werkwoord n
• niemiecki: (1.1) Verb n, Zeitwort n
• norweski (bokmål): (1.1) verb n
• norweski (nynorsk): (1.1) verb n
• nowogrecki: (1.1) ρήμα n
• nowopruski: (1.1) werban n
• occidental: (1.1) verbe
• ormiański: (1.1) բայ
• perski: (1.1) فعل
• piemoncki: (1.1) verb m
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• portugalski: (1.1) verbo m
• rosyjski: (1.1) глагол m
• rumuński: (1.1) verb n
• sardyński: (1.1) verbu m
• serbski: (1.1) глагол m
• serbsko-chorwacki: (1.1) глагол / glagol m
• shona: (1.1) chiito
• słowacki: (1.1) sloveso n
• słoweński: (1.1) glagol m
• starogrecki: (1.1) ῥῆμα n
• suahili: (1.1) kielezi
• sycylijski: (1.1) verbu m
• szkocki: (1.1) verb
• szkocki gaelicki: (1.1) gnìomhair m
• szwedzki: (1.1) verb n
• tagalski: (1.1) pandiwa
• tajski: (1.1) คำกริยา
• tamilski: (1.1) வினைச்சொல்
• telugu: (1.1) క్రియ
• turecki: (1.1) fiil
• ukraiński: (1.1) дієслово n
• urdu: (1.1) فعل m
• volapük: (1.1) värb
• walijski: (1.1) berf ż
• waloński: (1.1) vèrbe m
• węgierski: (1.1) ige
• wietnamski: (1.1) động từ
• włoski: (1.1) verbo m
• xhosa: (1.1) isenzi

źródła: