burza
burza (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) meteorol. intensywne opady deszczu lub deszczu i gradu, któremu towarzyszą wyładowania elektryczne w atmosferze (błyskawice i grzmoty); zob. też burza w Wikipedii
- (1.2) przen. czynność, zjawisko o dużej intensywności lub o gwałtownym przebiegu (np. wydarzenie historyczne, wojna, rewolucja, bunt, także gwałtowna reakcja na coś, awantura)
- (1.3) przen. namiętność, niepokój
- (1.4) bezład, chaos
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik burza burze dopełniacz burzy burz celownik burzy burzom biernik burzę burze narzędnik burzą burzami miejscownik burzy burzach wołacz burzo burze
- przykłady:
- (1.1) Jacek, wracaj natychmiast do domu, bo zanosi się na burzę!
- (1.2) Głowę Jacka okala burza długich, falujących włosów.
- składnia:
- (1.2) burza + D.
- kolokacje:
- letnia / wiosenna / nocna / śnieżna burza • okropna / potężna / silna burza • burza z piorunami / błyskawicami • burza nadciąga / przechodzi nad / szaleje
- (1.2) burza oklasków / nienawiści / włosów / kwiatów
- (1.3) burza krwi / namiętności • burza kimś miota • wzbudzić burzę
- (1.4) burza loków / włosów
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. burzliwość ż, burzowiec m
- przym. burzowy, burzliwy, przedburzowy
- przysł. burzliwie
- związki frazeologiczne:
- (1.1) burza mózgów • burza wisi w powietrzu • burza wisi na włosku • iść jak burza • przysłowia: bez burzy nie będzie deszczu • gdy pająk w lipcu przychodzi, to za sobą deszcz przywodzi, gdy swą pajęczynę snuje, bliską burzę czuje • kto burzę sieje, pioruny zbiera • kto sieje wiatr, zbiera burzę • po burzach pogoda, po wojnie pokój
- (1.2) burza dziejowa • burza w szklance wody
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) thunderstorm
- arabski: (1.1) عاصفة ż (`āṣifa)
- baskijski: (1.1) ekaitz
- białoruski: (1.1) бура ż, навальніца ż
- bułgarski: (1.1) буря ż
- chiński standardowy: (1.1) 雷暴 (léi bào), 暴風雨 (bàofēngyǔ)
- chorwacki: (1.1) oluja ż
- czeski: (1.1) bouřka ż
- duński: (1.1) storm w, uvejr n
- esperanto: (1.1) tempesto
- estoński: (1.1) äikesetorm
- fiński: (1.1) ukkonen, ukkosmyrsky
- francuski: (1.1) orage m; (1.2) tempête ż
- grenlandzki: (1.1) anorersuaq
- gruziński: (1.1) ქარიშხალი (kariszchali), ჭექა–ქუხილი (cz'eka-kuchili)
- hiszpański: (1.1) tormenta ż
- jaćwieski: (1.1) wiis
- japoński: (1.1) 雷雨(らいう) (raiu)
- jidysz: (1.1) שטורעם (szturem) m
- kaszubski: (1.1) bùrzô ż, gromówka ż, szor m, grzëmòt m
- kataloński: (1.1) tempesta ż
- koreański: (1.1) 뇌우 (noeu)
- malajalam: (1.1) തണ്ടർസ്റ്റോം (taṇṭarasṟṟōm)
- mongolski: (1.1) аадар
- niderlandzki: (1.1) onweer n
- niemiecki: (1.1) Gewitter n
- nowogrecki: (1.1) καταιγίδα ż; (1.2) φουρτούνα ż
- ormiański: (1.1) ամպրոպ (ampro'p)
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- portugalski: (1.1) tempestade
- rosyjski: (1.1) гроза́ ż; (1.2) бу́ря ż; (1.3) бу́ря ż
- słowacki: (1.1) búrka ż
- słoweński: (1.1) nevihta ż
- sycylijski: (1.1) temporali m
- szwedzki: (1.1) åska w
- tuvalu: (1.1) kautaufa
- ukraiński: (1.1) буря ż, гроза ż, громовиця ż
- włoski: (1.1) temporale m, tempesta ż, burrasca ż, bufera ż
- źródła:
burza (język chorwacki)
[edytuj]
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1) lp burza, burze, burzi, burzu, burzom, burzi, burzo; lm burze, burza, burzama, burze, burzama, burzama, burze
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
burza (język czeski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik burza burzy dopełniacz burzy burz celownik burze burzám biernik burzu burzy wołacz burzo burzy miejscownik burze burzách narzędnik burzou burzami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
burza (język słowacki)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ekon. giełda[1][2]
- (1.2) giełda – miejsce, gdzie publicznie sprzedaje się i kupuje towar, także używany[2]
- (1.3) giełda – miejsce okazjonalnego handlu, często wymiennego[2]
- (1.4) anat. torebka stawowa[1]
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik burza burzy dopełniacz burzy búrz celownik burze burzám biernik burzu burzy miejscownik burze burzách narzędnik burzou burzami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. burzián m, burzovníctvo n
- przym. burzový, burziánsky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Słowacki - Fałszywi przyjaciele
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 56.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Hasło „burza” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.