Tyr

Podobna pisownia: tyr • Týr • týr

Tyr (język polski)

wymowa:: IPA: [tɨr], AS: [tyr]; ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. adm. miasto i port w południowym Libanie, na wybrzeżu Morza Śródziemnego, w starożytności miasto fenickie^[1]; zob. też Tyr (miasto) w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(2.1) mit. nord. nordycki bóg wojny, walki, siły i honoru; zob. też Tyr (bóg) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Tyr	Tyry
dopełniacz	Tyru	Tyrów
celownik	Tyrowi	Tyrom
biernik	Tyr	Tyry
narzędnik	Tyrem	Tyrami
miejscownik	Tyrze	Tyrach
wołacz	Tyrze	Tyry

(2.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Tyr	Tyrowie
dopełniacz	Tyra	Tyrów
celownik	Tyrowi	Tyrom
biernik	Tyra	Tyrów
narzędnik	Tyrem	Tyrami
miejscownik	Tyrze	Tyrach
wołacz	Tyrze	Tyrowie

przykłady:: (1.1) Mam stu trzydziestu niewolników, ten oto pałac w Sydonie, dom w Tyrze i dwa wielkie składy towarów, nie licząc fabryki szkła i farbiarni^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:: (1.1) hist. Sur

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: (1.1); rzecz. tyryjskość ż, Tyryjczyk mos, Tyryjka ż; przym. tyryjski; przysł. tyryjsko

związki frazeologiczne:

etymologia:: łac. Tyrus < gr. Τύρος < fen. 𐤑𐤅𐤓

uwagi:

tłumaczenia:

angielski: (1.1) Tyre
arabski: (1.1) صور ż
azerski: (1.1) Tir
białoruski: (1.1) Тыр
bułgarski: (1.1) Тир
czeski: (1.1) Týros m
fenicki: (1.1) 𐤑𐤅𐤓
francuski: (1.1) Tyr
hiszpański: (1.1) Tiro
japoński: (1.1) ティルス
litewski: (1.1) Tyras
łaciński: (1.1) Tyrus ż
ormiański: (1.1) Տյուրոս (Tyuros), Տիւրոս (Tiwros)
perski: (1.1) صور
portugalski: (1.1) Tiro
rosyjski: (1.1) Тир m
rumuński: (1.1) Tir
słowacki: (1.1) Tyros
słoweński: (1.1) Tir
starogrecki: (1.1) Τύρος ż
turecki: (1.1) Sur
węgierski: (1.1) Türosz
włoski: (1.1) Tiro ż

źródła:

↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 456.
↑ Henryk Sienkiewicz, Co się raz stało w Sydonie

Tyr (język francuski)

wymowa:: ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) hist. geogr. Tyr

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

[1] Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 456.

[2] Henryk Sienkiewicz, Co się raz stało w Sydonie

[1]

[2]