Kair

Kair (język polski)

Kair (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈka^jir], AS: [ka^i ̯ir], zjawiska fonetyczne: epenteza i ̯ 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. stolica Egiptu; zob. też Kair w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Kair	Kairy
dopełniacz	Kairu	Kairów
celownik	Kairowi	Kairom
biernik	Kair	Kairy
narzędnik	Kairem	Kairami
miejscownik	Kairze	Kairach
wołacz	Kairze	Kairy

przykłady:

(1.1) W Kairze musisz koniecznie iść na bazar.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Kairze • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Kairu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Kairu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Kairu • mieszkaniec / mieszkanka Kairu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Kairze • pochodzić z Kairu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Kairu • flaga / herb Kairu

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kairczyk mos, kairka ż

przym. kairski

związki frazeologiczne:

etymologia:

arab. القاهرة

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Cairo
• arabski: (1.1) القاهرة
• baskijski: (1.1) Kairo
• białoruski: (1.1) Каір m
• bułgarski: (1.1) Кайро m
• czeski: (1.1) Káhira
• esperanto: (1.1) Kairo
• francuski: (1.1) Le Caire
• hiszpański: (1.1) El Cairo m
• interlingua: (1.1) Cairo
• islandzki: (1.1) Kaíró
• koreański: (1.1) kor. płd. 카이로, kor. płn. 알까히라
• łaciński: (1.1) Cairus
• łotewski: (1.1) Kaira ż
• niemiecki: (1.1) Kairo n
• nowogrecki: (1.1) Κάιρο n
• rosyjski: (1.1) Каир
• słowacki: (1.1) Káhira ż
• szwedzki: (1.1) Kairo n
• tadżycki: (1.1) Қоҳира
• ukraiński: (1.1) Каїр
• węgierski: (1.1) Kairó
• włoski: (1.1) Il Cairo m

źródła: