Dunka

Dunka (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˈdũŋka], AS: [dũŋka], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk- 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta lub dziewczyna narodowości duńskiej lub obywatelka Danii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Dunka	Dunki
dopełniacz	Dunki	Dunek
celownik	Dunce	Dunkom
biernik	Dunkę	Dunki
narzędnik	Dunką	Dunkami
miejscownik	Dunce	Dunkach
wołacz	Dunko	Dunki

przykłady:

(1.1) Marcin przyjaźni się z sympatyczną Dunką.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Dania ż, duński m

forma męska Duńczyk mos

przym. duński

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: Duńczyk

• arabski: (1.1) دانماركية ż, دنماركية ż
• białoruski: (1.1) датчанка ż
• bułgarski: (1.1) датчанка ż
• czeski: (1.1) Dánka ż
• esperanto: (1.1) danino
• fiński: (1.1) tanskalainen
• francuski: (1.1) Danoise ż
• hiszpański: (1.1) danesa ż
• kataloński: (1.1) danesa ż
• litewski: (1.1) danė ż
• łotewski: (1.1) dāniete ż
• niemiecki: (1.1) Dänin ż
• nowogrecki: (1.1) Δανή ż, Δανέζα ż
• rosyjski: (1.1) датчанка ż
• słowacki: (1.1) Dánka ż
• szwedzki: (1.1) danska
• ukraiński: (1.1) датчанка ż
• włoski: (1.1) danese ż

źródła: