śmiech
Wygląd
śmiech (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) charakterystyczny dźwięk i grymas twarzy wydawany przez człowieka, gdy jest mu wesoło
- (1.2) szydzenie z czegoś lub kogoś
- (1.3) odgłos zwierząt przypominający śmiech (1.1)
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik śmiech śmiechy dopełniacz śmiechu śmiechów celownik śmiechowi śmiechom biernik śmiech śmiechy narzędnik śmiechem śmiechami miejscownik śmiechu śmiechach wołacz śmiechu śmiechy
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) napad / wybuch / salwa śmiechu • donośny / gromki / szyderczy / tubalny śmiech • wywołać / wzbudzić śmiech
- synonimy:
- (1.2) szyderstwo, kpina, natrząsanie się
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) chichot, chichotanie, rechot, rżenie
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. uśmiech m, uśmieszek m, uśmiechnięcie n, śmieszek m, śmieszka ż, śmieszność ż, śmiesznostka ż
- czas. śmieszyć, śmiać się, rozśmieszać ndk., rozśmieszyć dk., uśmiechać (się) ndk., uśmiechnąć (się) dk., wyśmiewać, zaśmiewać się
- przym. śmieszny
- przysł. śmiesznie
- związki frazeologiczne:
- beczka śmiechu • śmiech abderycki • śmiech na sali • śmiech to zdrowie • śmiechu warte • umierać ze śmiechu / konać ze śmiechu / zdychać ze śmiechu / dusić się ze śmiechu / pękać ze śmiechu / pokładać się ze śmiechu / tarzać się ze śmiechu / zrywać boki ze śmiechu / zrywać boki od śmiechu / zanosić się od śmiechu / zanosić się śmiechem / skręcać się ze śmiechu / sikać ze śmiechu • zabić śmiechem • przysłowia: komu śmiech, a komu bieda[1] • przed Bogiem grzech, przed ludźmi śmiech • święta Katarzyna śmiechem, święty Andrzej grzechem • święta Katarzyna śmiechem, święty Jędrzej grzechem
- etymologia:
- od prasł. *směxъ, od czasownika prasł. *smijati sę → śmiać się, od rdzenia praindoeur. *smeHi-[2]
- por. bułg. смях, chorw. smijeh, ros. смех, scs. смѣхъ, słc. smiech, słń. smeh i ukr. сміх
- por. ang. smile i sanskr. स्मयते
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) laugh, laughter
- arabski: (1.1) ضحك m (ḍiḥk)
- baskijski: (1.1) barre
- białoruski: (1.1) смех m (smjech)
- bułgarski: (1.1) смях m (smjah)
- chiński standardowy: (1.1) 笑声 (xiàoshēng)
- chorwacki: (1.1) smijeh m
- czeski: (1.1) smích m
- dolnołużycki: (1.1) směch m
- duński: (1.1) latter w
- esperanto: (1.1) rido
- estoński: (1.1) naer
- fiński: (1.1) nauru
- francuski: (1.1) rire m
- górnołużycki: (1.1) směch m
- hebrajski: (1.1) צחוק m (ts'khok)
- hiszpański: (1.1) risa ż
- indonezyjski: (1.1) ketawa
- islandzki: (1.1) hlátur m
- japoński: (1.1) 笑い (warai), 笑い声 (waraigoe)
- jidysz: (1.1) געלעכטער n (gelechter), krótki לאַך m (lach)
- kaszubski: (1.1) smiéch m
- kataloński: (1.1) rialla ż
- koreański: (1.1) 웃음
- litewski: (1.1) juokas m; (1.2) juokas m; (1.3) juokas m
- luksemburski: (1.1) Laach ż
- łaciński: (1.1) risus m, cachinnatio ż
- łotewski: (1.1) smiekli m lm
- nepalski: (1.1) हाँसो (hām̐sō)
- niderlandzki: (1.1) gelach n, lach m
- niemiecki: (1.1) Lachen n
- norweski (bokmål): (1.1) latter m
- nowogrecki: (1.1) γέλιο n (gélio)
- ormiański: (1.1) ծիծաղ (cicał)
- pali: (1.1) jagghita n
- portugalski: (1.1) riso m, risada ż
- rosyjski: (1.1) смех m
- rumuński: (1.1) râs n
- sanskryt: (1.1) हस m (hasa)
- serbski: (1.1) смех m (smeh)
- słowacki: (1.1) smiech m
- słoweński: (1.1) smeh m
- staroangielski: (1.1) hleahtor m
- staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) смѣхъ / ⱄⰿⱑⱈⱏ m (směxŭ)
- staroruski: (1.1) смѣхъ m (směxŭ)
- szwedzki: (1.1) skratt n
- turecki: (1.1) gülüş
- ukraiński: (1.1) сміх m
- wepski: (1.1) nagrand
- węgierski: (1.1) nevetés
- wietnamski: (1.1) tiếng cười
- włoski: (1.1) riso m, risata ż
- źródła:
- ↑ Jan Tokarski, A ileż to kłopotu… ze spójnikiem „a”, „Poradnik Językowy” nr 2/1951, s. 13.
- ↑ Hasło „smijeh” w: Hrvatski jezični portal.