Przejdź do zawartości

Valetudo (księżyc)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Valetudo
ilustracja
Planeta

Jowisz

Odkrywca

Scott Sheppard

Data odkrycia

23 marca 2017[1]

Tymczasowe oznaczenie

S/2016 J 2

Charakterystyka orbity
Półoś wielka

18 950 000 km[2]

Mimośród

0,222[2]

Okres obiegu

533,3 d[2]

Nachylenie do ekliptyki

34,0°[2]

Długość węzła wstępującego

240,3°[2]

Argument perycentrum

116,8°[2]

Anomalia średnia

160,3°[2]

Własności fizyczne
Średnica równikowa

~1 km[2]

Jasność obserwowana
(z Ziemi)

24,0m

Valetudo (Jowisz LXII) – mały księżyc Jowisza.

Odkrycie

[edytuj | edytuj kod]

Księżyc został odkryty przez Scotta Shepparda w 2017 roku podczas obserwacji z Cerro Tololo; odkrycie zostało ogłoszone w następnym roku wraz z 11 innymi księżycami tej planety[1][3]. Badacze wypatrywali dalekich obiektów Układu Słonecznego i skorzystali z okazji, że Jowisz znalazł się w polu widzenia teleskopu. Odkrycie zostało zweryfikowane przez obserwacje za pomocą innych instrumentów[3].

Mityczna Valetudo była rzymską odpowiedniczką greckiej Hygiei, bogini zdrowia i higieny. Była prawnuczką Jowisza[1].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Valetudo jest jednym z najmniejszych znanych księżyców Jowisza, ma średnicę mniejszą niż kilometr[3]. Jest to bardzo ciemny obiekt, jego obserwowana wielkość gwiazdowa to tylko 24m[2]. Krąży ruchem prostym (w tym samym kierunku, w którym obraca się planeta), po orbicie przebiegającej daleko poza orbitami ciał z grupy Himalii, także krążących ruchem prostym. Valetudo to najdalszy znany obiekt obiegający planetę ruchem prostym, a nie wstecznym. Trajektoria Valetudo przecina orbity zewnętrznych księżyców poruszających się po orbitach wstecznych, co jest sytuacją niestabilną i grozi „zderzeniem czołowym” z innym księżycem. Valetudo może być ostatnim fragmentem większego ciała, które uległo zniszczeniu wskutek takich zderzeń, tworząc obserwowane dziś grupy księżyców[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Planet and Satellite Names and Discoverers. [w:] Gazetteer of Planetary Nomenclature [on-line]. USGS, 2018-10-03. [dostęp 2018-12-14]. (ang.).
  2. a b c d e f g h i Scott S. Sheppard: Jupiter’s Known Satellites. [dostęp 2018-12-14]. (ang.).
  3. a b c d Scott S. Sheppard: New Jupiter Moons. [dostęp 2018-12-14]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]