Przejdź do zawartości

Taksila

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Taksila[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Państwo

 Pakistan

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

III, VI

Numer ref.

139

Region[b]

Azja i Pacyfik

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

1980
na 4. sesji

Położenie na mapie Pakistanu
Mapa konturowa Pakistanu, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Taksila”
Ziemia33°45′21″N 72°49′45″E/33,755833 72,829167
Taksila

Taksila (urdu, pers. ٹیکسلا, sanskryt तक्षशिला = Takszaśila) – kompleks archeologiczny w północno-wschodnim Pakistanie, od 1980 roku wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. W starożytności ważny buddyjski ośrodek uniwersytecki, położony u zbiegu kilku szlaków handlowych regionu.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Na miejscu kompleksu istniało w starożytności kilka kolejno wznoszonych miast. Najstarsze, istniejące już w V wieku p.n.e., powstało na nieregularnym planie, a budynki wznoszono z nieociosanych kamieni łączonych gliną. W III wieku p.n.e. miasto zdobyli Maurjowie, po czym przeszło ono na własność Greko-Baktrów, którzy jednak opuścili je już w kolejnym stuleciu.

W I wieku p.n.e. osiedlili się tu Śakowie, zakładając niedaleko Taksili miasto Sirkap - regularnie rozplanowane, z prostokątną siatką ulic. Miasto otoczone było murami obronnymi i posiadało bogaty pałac i świątynię buddyjską.

Pod koniec II wieku n.e. nieopodal powstało miasto Sirsukh, zniszczone w V wieku przez Heftalitów.

Stanowisko archeologiczne

[edytuj | edytuj kod]

Na rozległym terenie kompleksu archeologicznego, obejmującego lokalizacje istniejących tu wcześniej miast, zachowały się pozostałości świątyni Dżandijal, stupa Dharmaradżika, klasztory Dżaulijan i Mohra Moradu. Znaleziono tu też kamienne i stiukowe rzeźby w stylu greko-baktryjskim.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Encyklopedia sztuki starożytnej, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1974, str. 439-440