Szpiglasowa Czuba
49°11′45″N 20°02′25″E/49,195833 20,040278 Szpiglasowa Czuba – widok z Doliny za Mnichem | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
ok. 2160 m n.p.m. |
| Wybitność |
ok. 25 m |
| Pierwsze wejście |
1966 |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Tatr  | |
| 49°11′45″N 20°02′25″E/49,195833 20,040278
| |
Szpiglasowa Czuba, Szpiglasowy Kopiniec (słow. Malý Hrubý štít niem. Kleiner Liptauer Grenzbergu, węg. Kis-Liptói-határhegy)[1] – szczyt o wysokości ok. 2160 m położony w głównej grani Tatr, w jej fragmencie zwanym Szpiglasową Granią. Biegnie nią granica polsko-słowacka. Szpiglasowa Czuba wznosi się pomiędzy Wyżnimi Szpiglasowymi Wrótkami (ok. 2135 m), oddzielającymi go od Szpiglasowego Wierchu, a Pośrednimi Szpiglasowymi Wrótkami (ok. 2110 m). Stoki północno-wschodnie opadają do polskiej Doliny za Mnichem, południowo-zachodnie do słowackiej Doliny Ciemnosmreczyńskiej (Temnosmrečinská dolina)[2].
Grań szczytowa Szpiglasowej Czuby jest prawie pozioma, ale wznoszą się w niej liczne zęby skalne. Najwyższa kulminacja, zwieńczona słupkiem granicznym i metalową tyką, znajduje się w pobliżu północno-zachodniego krańca tej grani. Na północny wschód, do Doliny za Mnichem, opada ściana o wysokości ok. 130 metrów. Od strony Doliny Ciemnosmreczyńskiej znajdują się 50-metrowe ścianki, poniżej których rozciąga się trawiasto-skaliste zbocze[3].
Do 1962 roku szczyt pozostawał bezimienny. Autorem nazwy jest Bernard Uchmański, który wtedy wraz z Urszulą Gorczyńską poprowadził pierwszą drogę wspinaczkową na północno-wschodniej ścianie. Na wojskowej mapie topograficznej z 1984 r. zwany jest Szpiglasowym Kopińcem (jest to nazwa autorstwa Witolda H. Paryskiego)[3].
Pierwszego wejścia na szczyt dokonał Janusz Mączka 27 lipca 1966 roku. Pokonał on wtedy całą Szpiglasową Grań bez obejść trudniejszych fragmentów[3].
Z racji trudności technicznych nawet najłatwiejszą drogą (II w skali tatrzańskiej) szczyt jest dostępny jedynie dla taterników[3]. Obecnie jednak wspinaczka nie jest tu dozwolona[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2018-09-02] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
- ↑ Tatry Wysokie i Tatry Bielskie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2006, ISBN 83-87873-26-8.
- ↑ a b c d Władysław Cywiński, Szpiglasowy Wierch, t. 11, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2005, ISBN 83-7104-034-2.
- ↑ Taternictwo powierzchniowe [online] [dostęp 2018-09-05] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-08].