Rumiska Przełączka
49°10′00″N 20°06′52″E/49,166667 20,114444 Rumiska Przełączka (wśród podpisanych formacji) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
ok. 2300 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Tatr  | |
| 49°10′00″N 20°06′52″E/49,166667 20,114444
| |
Rumiska Przełączka (słow. Zlomisková štrbina, niem. Krygowskischarte, węg. Omladékvölgyi csorba) – głęboko wcięta przełęcz położona na wysokości ok. 2300 m n.p.m. w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się w głównej grani Tatr Wysokich pomiędzy Wschodnim Szczytem Żelaznych Wrót a Zmarzłym Szczytem. Od północnej strony ściany spod przełęczy opadają do najwyższego piętra Doliny Kaczej, od południowej do Doliny Złomisk. Nie prowadzą na nią żadne znakowane szlaki turystyczne.
Polska nazwa Rumiskiej Przełączki pochodzi od ludowego słowa rumiska – rumowiska skalne. Rumowiskami nazywano dawniej Dolinę Złomisk. Nazwą niemiecką uhonorowany został Stanisław Krygowski, który wraz z towarzyszami jako pierwszy osiągnął jej siodło.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwsze wejścia turystyczne:
- Stanisław Krygowski, Jan Bachleda Tajber i Franciszek Leśniak, 10 sierpnia 1904 r. – letnie,
- Lajos Horn i Ernő Kátai, 22 marca 1913 r. – zimowe.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XI. Wschodni Szczyt Żelaznych Wrót – Batyżowieckie Czuby. Warszawa: Sklep Podróżnika, 1992, s. 31-33.
