Przejdź do zawartości

Perydotyty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Perydotyt

Perydotyty – ultrazasadowe (melanokratyczne) skały głębinowe. Zawierają mniej niż 45% krzemionki, składają się głównie z mineralnego oliwinu (40–100%), w mniejszym stopniu z piroksenów (0–60%) i innych minerałów.

Dotychczas uzyskiwane dane eksperymentalne, geofizyczne i petrologiczne wskazują, że skały te są głównym materiałem budującym płaszcz Ziemi[1][2][3][4].

W Polsce przeobrażone perydotyty – serpentynity – występują na Dolnym Śląsku.

Z perydotytem związana jest jedna z teorii biogenezy. Zakłada ona, że w procesie przekształcenia się perydotytu w serpentynit, z dwutlenku węgla powstają związki organiczne, które mogły być niegdyś podstawą do powstania pierwszych organizmów żywych. Warunki odpowiednie do reakcji serpentynizacji są spełnione w przypadku układów hydrotermalnych, gdzie występuje woda bogata w węglan wapnia o silnie zasadowym pH oraz o temperaturze ok. 90 °C. Przykładem takiego układu jest tzw. zaginione miasto[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ScienceDirect, www.sciencedirect.com, DOI10.1016/b0-08-043751-6/02002-8 [dostęp 2019-04-29].
  2. ScienceDirect, www.sciencedirect.com, DOI10.1016/b0-08-043751-6/02123-x [dostęp 2019-04-29].
  3. ScienceDirect, www.sciencedirect.com, DOI10.1016/b0-08-043751-6/02004-1 [dostęp 2019-04-29].
  4. ScienceDirect, www.sciencedirect.com, DOI10.1016/b0-08-043751-6/02005-3 [dostęp 2019-04-29].
  5. Alexander S. Bradley: Życiodajne Głębiny, Świat Nauki styczeń 2010, s. 32-37

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Wacław Ryka, Anna Maliszewska, Słownik petrograficzny, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1982, ISBN 83-220-0150-9, OCLC 69507580.
  • Andrzej Bolewski, Włodzimierz Parachoniak, Petrografia, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1982, ISBN 83-220-0173-8, OCLC 749339255.