Park Narodowy Kafarnaum
Park Narodowy Kafarnaum | |
park narodowy | |
Państwo | |
---|---|
Położenie | |
Siedziba | |
Data utworzenia |
4 czerwca 1967 |
Położenie na mapie Izraela | |
32°52′59″N 35°34′43″E/32,883056 35,578611 |
Park Narodowy Kafarnaum (hebr. גן לאומי כפר נחום, Gan le’umi Kfar Nahum; ang. Capernaum National Park) – park narodowy obejmujący część stanowiska archeologicznego Kafarnaum na północy Izraela.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Park Narodowy Kafarnaum leży w północno-wschodniej części stanowiska archeologicznego w Kafarnaum, na wysokości 200 metrów p.p.m. na północno-zachodnim wybrzeżu Jeziora Tyberiadzkiego, w depresji Doliny Jordanu na północy Izraela[1] .
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1838 roku amerykański podróżnik Edward Robinson odkrył starożytne ruiny na północnym brzegu Jeziora Tyberiadzkiego. Nie skojarzył on odkrytych artefaktów z biblijnym miastem Kafarnaum. Dopiero w 1866 roku brytyjski kapitan Charles William Wilson przeprowadził niewielkie prace archeologiczne i powiązał odkryte ruiny z miastem Jezusa[2]. W 1894 roku franciszkanin Giuseppe Baldi z Kustodii Ziemi Świętej zdołał odkupić od Beduinów znaczną część ziemi (2/3 całego obszaru). Umożliwiło to franciszkanom wybudowanie w kolejnych latach ogrodzenia, aby chronić ocalałe ruiny przed coraz częstszymi aktami wandalizmu. Aby utworzyć małą oazę dla pielgrzymów zasadzono palmy i drzewa eukaliptusowe sprowadzone specjalnie z Australii. Zbudowano także niewielką przystań na Jeziorze Tyberiadzkim i Klasztor Franciszkanów w Kafarnaum. Sąsiednią parcelę wykupił Prawosławny patriarchat Jerozolimy (1/3 obszaru)[3].
Pierwsze faktyczne wykopaliska archeologiczne zostały rozpoczęte w 1905 roku za sprawą Heinricha Kohla i Carla Watzingera. Były one kontynuowane przez franciszkańskich zakonników: Vendelina von Menden w latach 1905-1915 i w latach 1921-1926 przez Gaudentiusa Orfali'ego. Wykopaliska odkryły pozostałości dwóch budynków użyteczności publicznej, Białą Synagogę (częściowo odnowioną przez o. Orfali'ego) i ruiny ośmiobocznego kościoła z mozaiką podłogową i źródłem chrzcielnym. W 1968 roku, dzięki pomocy finansowej rządu włoskiego, wznowiono prace wykopaliskowe. Były prowadzone w latach 1968-1986 pod kierunkiem franciszkanów Virgilio Corbo i Stanislao Loffredy. Pod posadzką kościoła włoscy archeolodzy znaleźli pozostałości domu, nazwanego Domem św. Piotra. Kolejny etap prac był prowadzony w latach 2000-2003 przez o. Loffredę i zespół archeologów ze Studium Biblicum Franciscanum[2][3]. W latach 1978–1982 wykopaliska były prowadzone także na terenach położonych na wschód od synagogi, które są we władaniu prawosławnego Patriarchatu Jerozolimy[4]. Pracami kierował Vassilios Tzaferis[5]. W 1931 roku wybudowano prawosławny monaster Dwunastu Apostołów w Kafarnaum. Po I wojnie izraelsko-arabskiej w 1949 roku teren ten znalazł się w strefie zdemilitaryzowanej, która powstała w wyniku zawarcia rozejmu izraelsko-syryjskiego. Po wojnie sześciodniowej w 1967 roku teren znalazł się w całości w państwie Izrael[6]. Kustodia Ziemi Świętej i łaciński patriarchat Jerozolimy wydzierżawiły część terenu Żydom, którzy w dniu 4 czerwca 1967 roku oficjalnie utworzyli Park Narodowy Kafarnaum[7].
Park Narodowy
[edytuj | edytuj kod]Park Narodowy Kafarnaum ma powierzchnię 1,65 km²[8], a rozciąga się na 5,2 km wzdłuż brzegu Jeziora Tyberiadzkiego, obejmując m.in. tereny wokół stanowiska archeologicznego Franciszkanów. W północno-wschodniej części utworzono strefę rekreacyjną, w której odtworzono bazaltowy dom mieszkalny z fontanną. Na terenie parku jest centrum informacji turystycznej, biura oraz sklep z pamiątkami. Obok wybudowano niewielką przystań dla statków turystycznych, umożliwiając w ten sposób odbycie rejsu po Jeziorze Tyberiadzkim. W otoczeniu zasadzono liczne rośliny, tworząc ogród botaniczny nawiązujący do tematyki biblijnej. Wzdłuż wybrzeża ciągnie się promenada[9][10].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Freedman 2000 ↓.
- ↑ a b Custodia Terrae Sanctae: Excavations at Capernaum. Gerusalemme San Salvatore Convento Francescano St. Saviour's Monastery. [dostęp 2014-12-24]. (ang.).
- ↑ a b Stefano De Luca: La 23ª campagna di scavi a Cafarnao (2003). [w:] Studium Biblicum Franciscanum [on-line]. [dostęp 2014-12-24]. (wł.).
- ↑ Capernaum - City of Jesus (Matthew 9:1) and its Jewish Synagogue. [w:] Israel Ministry of Foreign Affairs [on-line]. 2003-11-26. [dostęp 2014-12-24]. (ang.).
- ↑ Magness 1997 ↓, s. 481.
- ↑ Church of the Twelve Apostles. [w:] seetheholyland.net [on-line]. [dostęp 2014-12-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-22)]. (ang.).
- ↑ Park Narodowy Kafarnaum. [w:] INature [on-line]. [dostęp 2014-12-26]. (hebr.).
- ↑ 2014 United Nations List of Protected areas of Israel. World Database on Protected Areas. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody, United Nations Environment Programme, 2014-08. [dostęp 2014-12-28].
- ↑ Capernaum National Park. [w:] Israel Nature and Parks Authority [on-line]. [dostęp 2014-12-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-24)]. (ang.).
- ↑ Capernaum National Park. [w:] Israel Nature and Parks Authority [on-line]. [dostęp 2014-12-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-24)]. (hebr.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- David Noel Freedman: Eerdmans Dictionary of the Bible. Amsterdam: W.B. Eerdmans, 2000. ISBN 978-0-8028-2400-4.
- Jodi Magness. The Chronology of Capernaum in the Early Islamic Period. „Journal of the American Oriental Society”. 117 (3), s. 481-486, 1997. American Oriental Society. ISSN 0003-0279. (ang.).