Przejdź do zawartości

Park Narodowy Kafarnaum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Park Narodowy Kafarnaum
Ilustracja
Park Narodowy Kafarnaum
park narodowy
Państwo

 Izrael

Położenie

Dystrykt Północny

Siedziba

Kafarnaum

Data utworzenia

4 czerwca 1967

Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Park Narodowy Kafarnaum”
Ziemia32°52′59″N 35°34′43″E/32,883056 35,578611

Park Narodowy Kafarnaum (hebr. גן לאומי כפר נחום, Gan le’umi Kfar Nahum; ang. Capernaum National Park) – park narodowy obejmujący część stanowiska archeologicznego Kafarnaum na północy Izraela.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Park Narodowy Kafarnaum leży w północno-wschodniej części stanowiska archeologicznego w Kafarnaum, na wysokości 200 metrów p.p.m. na północno-zachodnim wybrzeżu Jeziora Tyberiadzkiego, w depresji Doliny Jordanu na północy Izraela[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1838 roku amerykański podróżnik Edward Robinson odkrył starożytne ruiny na północnym brzegu Jeziora Tyberiadzkiego. Nie skojarzył on odkrytych artefaktów z biblijnym miastem Kafarnaum. Dopiero w 1866 roku brytyjski kapitan Charles William Wilson przeprowadził niewielkie prace archeologiczne i powiązał odkryte ruiny z miastem Jezusa[2]. W 1894 roku franciszkanin Giuseppe Baldi z Kustodii Ziemi Świętej zdołał odkupić od Beduinów znaczną część ziemi (2/3 całego obszaru). Umożliwiło to franciszkanom wybudowanie w kolejnych latach ogrodzenia, aby chronić ocalałe ruiny przed coraz częstszymi aktami wandalizmu. Aby utworzyć małą oazę dla pielgrzymów zasadzono palmy i drzewa eukaliptusowe sprowadzone specjalnie z Australii. Zbudowano także niewielką przystań na Jeziorze Tyberiadzkim i Klasztor Franciszkanów w Kafarnaum. Sąsiednią parcelę wykupił Prawosławny patriarchat Jerozolimy (1/3 obszaru)[3].

Pierwsze faktyczne wykopaliska archeologiczne zostały rozpoczęte w 1905 roku za sprawą Heinricha Kohla i Carla Watzingera. Były one kontynuowane przez franciszkańskich zakonników: Vendelina von Menden w latach 1905-1915 i w latach 1921-1926 przez Gaudentiusa Orfali'ego. Wykopaliska odkryły pozostałości dwóch budynków użyteczności publicznej, Białą Synagogę (częściowo odnowioną przez o. Orfali'ego) i ruiny ośmiobocznego kościoła z mozaiką podłogową i źródłem chrzcielnym. W 1968 roku, dzięki pomocy finansowej rządu włoskiego, wznowiono prace wykopaliskowe. Były prowadzone w latach 1968-1986 pod kierunkiem franciszkanów Virgilio Corbo i Stanislao Loffredy. Pod posadzką kościoła włoscy archeolodzy znaleźli pozostałości domu, nazwanego Domem św. Piotra. Kolejny etap prac był prowadzony w latach 2000-2003 przez o. Loffredę i zespół archeologów ze Studium Biblicum Franciscanum[2][3]. W latach 1978–1982 wykopaliska były prowadzone także na terenach położonych na wschód od synagogi, które są we władaniu prawosławnego Patriarchatu Jerozolimy[4]. Pracami kierował Vassilios Tzaferis[5]. W 1931 roku wybudowano prawosławny monaster Dwunastu Apostołów w Kafarnaum. Po I wojnie izraelsko-arabskiej w 1949 roku teren ten znalazł się w strefie zdemilitaryzowanej, która powstała w wyniku zawarcia rozejmu izraelsko-syryjskiego. Po wojnie sześciodniowej w 1967 roku teren znalazł się w całości w państwie Izrael[6]. Kustodia Ziemi Świętej i łaciński patriarchat Jerozolimy wydzierżawiły część terenu Żydom, którzy w dniu 4 czerwca 1967 roku oficjalnie utworzyli Park Narodowy Kafarnaum[7].

Park Narodowy

[edytuj | edytuj kod]
Park Narodowy Kafarnaum
Teren Parku Narodowego Kafarnaum
Fontanna w części rekreacyjnej
Wejście na pomost przystani na Jeziorze Tyberiadzkim
Przystań w Kafarnaum

Park Narodowy Kafarnaum ma powierzchnię 1,65 km²[8], a rozciąga się na 5,2 km wzdłuż brzegu Jeziora Tyberiadzkiego, obejmując m.in. tereny wokół stanowiska archeologicznego Franciszkanów. W północno-wschodniej części utworzono strefę rekreacyjną, w której odtworzono bazaltowy dom mieszkalny z fontanną. Na terenie parku jest centrum informacji turystycznej, biura oraz sklep z pamiątkami. Obok wybudowano niewielką przystań dla statków turystycznych, umożliwiając w ten sposób odbycie rejsu po Jeziorze Tyberiadzkim. W otoczeniu zasadzono liczne rośliny, tworząc ogród botaniczny nawiązujący do tematyki biblijnej. Wzdłuż wybrzeża ciągnie się promenada[9][10].

Panorama Parku Narodowego Kafarnaum
Panorama Jeziora Tyberiadzkiego z Parku Narodowego Kafarnaum

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Freedman 2000 ↓.
  2. a b Custodia Terrae Sanctae: Excavations at Capernaum. Gerusalemme San Salvatore Convento Francescano St. Saviour's Monastery. [dostęp 2014-12-24]. (ang.).
  3. a b Stefano De Luca: La 23ª campagna di scavi a Cafarnao (2003). [w:] Studium Biblicum Franciscanum [on-line]. [dostęp 2014-12-24]. (wł.).
  4. Capernaum - City of Jesus (Matthew 9:1) and its Jewish Synagogue. [w:] Israel Ministry of Foreign Affairs [on-line]. 2003-11-26. [dostęp 2014-12-24]. (ang.).
  5. Magness 1997 ↓, s. 481.
  6. Church of the Twelve Apostles. [w:] seetheholyland.net [on-line]. [dostęp 2014-12-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-22)]. (ang.).
  7. Park Narodowy Kafarnaum. [w:] INature [on-line]. [dostęp 2014-12-26]. (hebr.).
  8. 2014 United Nations List of Protected areas of Israel. World Database on Protected Areas. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody, United Nations Environment Programme, 2014-08. [dostęp 2014-12-28].
  9. Capernaum National Park. [w:] Israel Nature and Parks Authority [on-line]. [dostęp 2014-12-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-24)]. (ang.).
  10. Capernaum National Park. [w:] Israel Nature and Parks Authority [on-line]. [dostęp 2014-12-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-24)]. (hebr.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]