Przejdź do zawartości

Nika Prevc

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nika Prevc
Ilustracja
Nika Prevc (2023)
Data i miejsce urodzenia

15 marca 2005
Kranj

Klub

SK Triglav Kranj

Debiut w PŚ

26 listopada 2021 w Niżnym Tagile (23. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

26 listopada 2021 w Niżnym Tagile (23. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

10 lutego 2023 w Hinzenbach (3. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

16 grudnia 2023 w Engelbergu

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Zakopane 2022 indywidualnie
złoto Zakopane 2022 drużynowo
złoto Whistler 2023 druż. miesz.
srebro Zakopane 2022 druż. miesz.
srebro Whistler 2023 indywidualnie
srebro Whistler 2023 drużynowo
brąz Lahti 2021 drużynowo
Olimpijski festiwal młodzieży Europy
złoto Lahti 2022 indywidualnie
złoto Lahti 2022 druż. miesz.
złoto Planica 2023 indywidualnie
złoto Planica 2023 drużynowo
złoto Planica 2023 druż. miesz.
Igrzyska europejskie
srebro Zakopane 2023 normalna
srebro Zakopane 2023 duża
brąz Zakopane 2023 druż. miesz.
Inne nagrody
Puchar Świata
Kryształowa Kula
2023/2024
Turniej Dwóch Nocy
złoto 1. miejsce
2023/2024
Alpen Cup
złoto 1. miejsce
2020/2021
srebro 2. miejsce
2021/2022

Nika Prevc (ur. 15 marca 2005 w Kranju[1]) – słoweńska skoczkini narciarska, reprezentantka klubu SK Triglav Kranj. Zdobywczyni Pucharu Świata w sezonie 2023/2024. Medalistka mistrzostw świata juniorów, olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy i mistrzostw Słowenii.

Jest siostrą Petera, Cene i Domena Prevców, również uprawiających skoki narciarskie[2]. Najmłodsza członkini rodzeństwa Prevców uprawiająca skoki narciarskie.

Przebieg kariery

[edytuj | edytuj kod]

Początki

[edytuj | edytuj kod]

Starty w cyklu Alpen Cup rozpoczęła w sierpniu 2018. W sezonie 2020/2021 tego cyklu trzykrotnie zajęła 1. miejsce i łącznie sześciokrotnie stanęła na podium[3], dzięki czemu zwyciężyła w klasyfikacji generalnej[4]. W styczniu 2021 zadebiutowała w FIS Cupie, dwukrotnie zajmując 7. pozycję w zawodach w Szczyrku. Wystartowała następnie na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2021. Indywidualnie zajęła na nich 11. miejsce, a w drużynie żeńskiej zdobyła brązowy medal. 20 lutego 2021 w swoim pierwszym starcie w Pucharze Kontynentalnym zajęła 10. pozycję w zawodach w Brotterode. Tydzień później zawody FIS Cupu w Oberhofie ukończyła na 2. lokacie[5].

Sezon 2021/2022

[edytuj | edytuj kod]

We wrześniu 2021 zwyciężyła w konkursie FIS Cupu rozgrywanym w Villach. W październiku 2021 odpadła w kwalifikacjach do zawodów Letniego Grand Prix w Klingenthal. 26 listopada 2021 w Niżnym Tagile zadebiutowała w Pucharze Świata, zajmując 23. miejsce i tym samym zdobywając pierwsze punkty cyklu. W dalszej części sezonu regularnie zajmowała w nim miejsca w najlepszej trzydziestce. Najwyżej klasyfikowana była na 7. pozycji, 1 stycznia 2022 w Ljubnie[6]. Puchar Świata 2021/2022 zakończyła na 22. lokacie w klasyfikacji generalnej ze 199 punktami[7]. W lutym 2022 dwukrotnie stanęła na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego, zajmując 2. i 1. miejsce w Brotterode. Wystąpiła na Mistrzostwach Świata Juniorów 2022. Zdobyła na nich złoty medal w konkursie indywidualnym oraz w drużynie kobiecej, a także srebrny w drużynie mieszanej[6]. Wystartowała również na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2022, na którym zdobyła złoty medal zarówno indywidualnie, jak i w drużynie mieszanej[4].

Sezon 2022/2023

[edytuj | edytuj kod]

W sierpniu 2022 w debiucie w konkursie głównym Letniego Grand Prix zajęła 4. miejsce w Courchevel, a we wrześniu 2022 stanęła na podium zawodów tego cyklu, zajmując 3. pozycję w Râșnovie. W sezonie 2022/2023 Pucharu Świata regularnie zdobywała punkty. Pięciokrotnie kończyła zawody indywidualne w najlepszej dziesiątce, a 10 lutego 2023 po raz pierwszy w karierze stanęła na podium PŚ, zajmując 3. lokatę w Hinzenbach[8]. W klasyfikacji generalnej cyklu znalazła się na 19. miejscu z 366 punktami[7].

W trakcie sezonu wystąpiła na trzech imprezach mistrzowskich. W styczniu na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2023 zdobyła trzy złote medale – w zawodach indywidualnych oraz w drużynie kobiecej i mieszanej. W lutym na Mistrzostwach Świata Juniorów 2023 zdobyła srebrny medal indywidualnie oraz w drużynie kobiecej, a w drużynie mieszanej wywalczyła złoto. Na przełomie lutego i marca na seniorskich Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023 indywidualnie zajęła 17. pozycję na skoczni normalnej i 40. na dużej, a drużynowy konkurs kobiet ukończyła na 4. miejscu[8].

Sezon 2023/2024

[edytuj | edytuj kod]

Na Igrzyskach Europejskich 2023 zdobyła srebrny medal indywidualnie zarówno na skoczni normalnej, gdzie gdzie o 0,3 pkt wyprzedziła ją Austriaczka Jacqueline Seifriedsberger, jak i na dużej, gdzie przegrała z Niką Križnar o 29,2 pkt. W drużynie mieszanej wraz z Križnar, Timim Zajcem i Anže Laniškiem zdobyła brązowy medal. W Letnim Grand Prix 2023 dwukrotnie stawała na podium: 6 sierpnia w Szczyrku była 2., a 24 września w Râșnovie zajęła 3. pozycję[9].

W sezonie 2023/2024 Pucharu Świata regularnie zajmowała lokaty w pierwszej dziesiątce[9]. 16 grudnia 2023 w Engelbergu odniosła pierwsze w karierze zwycięstwo w cyklu[10]. Wygrała również kolejne zawody, rozgrywane 30 grudnia w Garmisch-Partenkirchen. Wraz z 5. miejscem w Oberstdorfie pozwoliło to Prevc na wygraną w Turnieju Dwóch Nocy 2023/2024[9][11]. Po kolejnej wygranej 3 stycznia 2024 w Villach objęła prowadzenie w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata[12]. Dzień później odniosła drugie zwycięstwo na tej samej skoczni. W styczniu na podium cyklu stawała jeszcze w Zaō, gdzie ponownie zwyciężyła, a także w Ljubnie, gdzie zajęła 2. pozycję w pierwszym konkursie i 1. w drugim[9].

W lutym 2024 na podium Pucharu Świata stawała po drugim konkursie w Willingen i drugich zawodach w Hinzenbach, w obu przypadkach zajmując 2. pozycję. W ramach Raw Air 2024 w najlepszej trójce ukończyła konkurs w Oslo 10 marca, gdzie była 2., oraz w Trondheim 13 marca, gdzie zwyciężyła. W kończących Puchar Świata 2023/2024 zawodach w Planicy 21 marca zajęła 3. miejsce[9]. Zdobyła Kryształową Kulę za zwycięstwo w klasyfikacji generalnej cyklu. Z 1454 punktami o 149 wyprzedziła drugą Evę Pinkelnig i o 424 trzecią Alexandrię Loutitt[13].

Mistrzostwa Słowenii

[edytuj | edytuj kod]

Zdobywała medale mistrzostw Słowenii: indywidualnie w grudniu 2023 złoty[14], latem 2023 srebrny[15] i latem 2022 brązowy[16], zaś w konkursach drużyn mieszanych latem 2021 srebrny[17], a latem 2020[18], 2022[19] i 2023[20] brązowy.

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
17. 23 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 88,0 m 94,5 m 212,0 pkt 37,1 pkt Katharina Althaus
4. 25 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż.[a] 88,5 m 92,0 m 819,1 pkt (198,0 pkt) 24,7 pkt Niemcy
40. 1 marca 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 103,5 m 72,2 pkt 192,0 pkt Alexandria Loutitt
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
11. 11 lutego 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 81,0 m 81,5 m 184,4 pkt 54,6 pkt Thea Minyan Bjørseth
3.brąz 12 lutego 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[b] 83,5 m 86,0 m 818,0 pkt (197,1 pkt) 65,6 pkt Austria
1.złoto 3 marca 2022 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 99,0 m 99,5 m 240,5 pkt
1.złoto 5 marca 2022 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż.[c] 105,5 m 103,5 m 888,5 pkt (262,7 pkt)
2.srebro 6 marca 2022 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż. miesz.[d] 95,0 m 99,5 m 819,0 pkt (214,9 pkt) 65,4 pkt Austria
2.srebro 2 lutego 2023 Kanada Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 indywid. 98,5 m 95,0 m 245,8 pkt 14,9 pkt Alexandria Loutitt
2.srebro 4 lutego 2023 Kanada Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 druż.[e] 84,5 m 97,5 m 785,5 pkt (230,0 pkt) 19,8 pkt Japonia
1.złoto 5 lutego 2023 Kanada Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 druż. miesz.[f] 98,5 m 102,5 m 920,2 pkt (249,1 pkt)
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
2. 27 czerwca 2023 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 97,5 m 100,5 m 262,3 pkt 0,3 pkt Jacqueline Seifriedsberger
3. 29 czerwca 2023 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż. miesz.[g] 99,5 m 101,0 m 872,0 pkt (231,0 pkt) 67,3 pkt Austria
2. 30 czerwca 2023 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 130,0 m 125,5 m 248,2 pkt 29,2 pkt Nika Križnar
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
1. 24 marca 2022 Finlandia Lahti[h] Salpausselkä K-95 HS-100 indywid. 95,0 m 97,0 m 255,5 pkt
1. 25 marca 2022 Finlandia Lahti Salpausselkä K-95 HS-100 druż. miesz.[i] 93,5 m 92,0 m 913,0 pkt (241,0 pkt)
1. 23 stycznia 2023 Słowenia Planica[j] Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 91,5 m 95,5 m 230,6 pkt
1. 25 stycznia 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż.[k] 94,0 m 95,0 m 859,5 pkt (227,8 pkt)
1. 27 stycznia 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż. miesz.[l] 101,0 m 97,0 m 918,6 pkt (247,8 pkt)

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[7]
2021/2022 22.
2022/2023 19.
2023/2024 1.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Źródło[21][4]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 16 grudnia 2023 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 136,5 m 129,5 m 305,3 pkt
2. 30 grudnia 2023 Niemcy Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-125 HS-142 133,0 m 130,0 m 267,4 pkt
3. 3 stycznia 2024 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 96,5 m 92,0 m 262,7 pkt
4. 4 stycznia 2024 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 94,5 m 95,0 m 275,6 pkt
5. 19 stycznia 2024 Japonia Zaō Yamagata K-95 HS-102 98,5 m 96,0 m 235,2 pkt
6. 28 stycznia 2024 Słowenia Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 89,0 m 92,0 m 276,8 pkt
7. 13 marca 2024 Norwegia Trondheim Granåsen K-124 HS-138 127,0 m 128,0 m 260,2 pkt
8. 23 listopada 2024 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 138,5 m 138,0 m 269,9 pkt
9. 21 grudnia 2024 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 140,0 m 134,5 m 283,4 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Źródło[21][4]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 10 lutego 2023 Austria Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 86,5 m 88,0 m 248,2 pkt 3. 6,2 pkt Eva Pinkelnig
2. 16 grudnia 2023 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 136,5 m 129,5 m 305,3 pkt 1.
3. 30 grudnia 2023 Niemcy Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-125 HS-142 133,0 m 130,0 m 267,4 pkt 1.
4. 3 stycznia 2024 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 96,5 m 92,0 m 262,7 pkt 1.
5. 4 stycznia 2024 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 94,5 m 95,0 m 275,6 pkt 1.
6. 19 stycznia 2024 Japonia Zaō Yamagata K-95 HS-102 98,5 m 96,0 m 235,2 pkt 1.
7. 27 stycznia 2024 Słowenia Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 92,0 m 85,0 m 262,5 pkt 2. 6,8 pkt Eva Pinkelnig
8. 28 stycznia 2024 Słowenia Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 89,0 m 92,0 m 276,8 pkt 1.
9. 4 lutego 2024 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-147 133,5 m 146,0 m 221,7 pkt 2. 8,1 pkt Silje Opseth
10. 25 lutego 2024 Austria Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 86,0 m 87,5 m 238,9 pkt 2. 7,7 pkt Eva Pinkelnig
11. 10 marca 2024 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 122,0 m 127,5 m 240,0 pkt 2. 2,2 pkt Eirin Maria Kvandal
12. 13 marca 2024 Norwegia Trondheim Granåsen K-124 HS-138 127,0 m 128,0 m 260,2 pkt 1.
13. 21 marca 2024 Słowenia Planica Srednija velikanka K-95 HS-102 96,5 m 97,5 m 235,6 pkt 3. 9,3 pkt Eva Pinkelnig
14. 23 listopada 2024 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 138,5 m 138,0 m 269,9 pkt 1.
15. 14 grudnia 2024 Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 94,0 m 98,0 m 209,9 pkt 3. 27,1 pkt Katharina Schmid
16. 21 grudnia 2024 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 140,0 m 134,5 m 283,4 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]

stan na 21 grudnia 2024

Źródło[21][4]
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił Niżny Tagił Lillehammer Lillehammer Klingenthal Klingenthal Ramsau Ljubno Ljubno Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Lillehammer Lillehammer Oslo Oslo Oberhof Oberhof punkty
23 38 11 25 25 26 - 11 7 11 13 - - - - - - 11 12 199
Sezon 2022/2023
Wisła Wisła Lillehammer Lillehammer Titisee-Neustadt Villach Villach Ljubno Ljubno Sapporo Sapporo Zaō Zaō Hinterzarten Hinterzarten Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Oslo Oslo Lillehammer Lillehammer Lahti punkty
25 28 7 32 28 16 12 26 32 24 q 17 8 - - - - 3 5 13 7 13 23 22 24 14 366
Sezon 2023/2024
Lillehammer Lillehammer Engelberg Engelberg Garmisch-Partenkirchen Oberstdorf Villach Villach Sapporo Sapporo Zaō Ljubno Ljubno Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Lahti Oslo Oslo Trondheim Trondheim Vikersund Planica punkty
10 17 7 1 1 5 1 1 10 10 1 2 1 15 2 4 2 10 6 2 5 1 11 3 1454
Sezon 2024/2025
Lillehammer Lillehammer Zhangjiakou Zhangjiakou Engelberg Garmisch-Partenkirchen Oberstdorf Villach Villach Sapporo Sapporo Zaō Zaō Willingen Lake Placid Lake Placid Ljubno Ljubno Hinzenbach Hinzenbach Oslo Vikersund Vikersund Lahti Lahti punkty
1 11 3 5 1 329
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]

stan na 22 listopada 2024

Sezon
2023/2024
Zaō (duety)
1
Sezon
2024/2025
Lillehammer (mikst) Zaō (duety) Willingen (mikst) Lake Placid (mikst)
4
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[7]
2023 18.
2024 5.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[22]
2021/2022 8.
2022/2023 23.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[11]
2023/2024 1.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[23]
2022 9.
2023 4.
2024 7.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Źródło[21][4]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 17 września 2022 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 81,0 m 92,0 m 209,3 pkt 3. 24,2 pkt Eva Pinkelnig
2. 6 sierpnia 2023 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-104 92,5 m 121,8 pkt 2. 3,4 pkt Nika Križnar
3. 24 września 2023 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 88,5 m 87,5 m 215,6 pkt 3. 23,3 pkt Nika Križnar

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[21][4]
2021
Wisła 17.07 Wisła 18.07 Courchevel 06.08 Frenštát 15.08 Czajkowskij 11.09 Czajkowskij 12.09 Klingenthal 02.10 punkty
- - - - - - q 0
2022
Wisła 23.07 Wisła 24.07 Courchevel 06.08 Râșnov 17.09 Klingenthal 02.10 punkty
- - 4 3 21 120
2023
Courchevel 29.07 Courchevel 30.07 Szczyrk 05.08 Szczyrk 06.08 Râșnov 23.09 Râșnov 24.09 Klingenthal 07.10 punkty
5 7 4 2 17 3 9 314
2024
Courchevel 13.08 Courchevel 14.08 Râșnov 21.09 Râșnov 22.09 Klingenthal 05.10 punkty
6 9 9 6 21 148
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[4]
2024 49.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Interkontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LPI 2024

Źródło[21][4]
2024
Hinterzarten Hinterzarten Trondheim Trondheim Stams Stams Einsiedeln Einsiedeln Otepää Otepää punkty
- - 11 13 - - - - - - 44
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[4]
2020/2021 7.
2021/2022 14.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Źródło[21][4]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 13 lutego 2022 Niemcy Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 103,5 m 108,0 m 237,2 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Źródło[21][4]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 12 lutego 2022 Niemcy Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 103,5 m 108,5 m 235,6 pkt 2. 0,9 pkt Chiara Kreuzer
2. 13 lutego 2022 Niemcy Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 103,5 m 108,0 m 237,2 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]
Źródło[21][4]
Sezon 2020/2021
Brotterode Brotterode punkty
10 5 71
Sezon 2021/2022
Zhangjiakou Zhangjiakou Vikersund Vikersund Notodden Notodden Innsbruck Innsbruck Brotterode Brotterode Park City Park City Whistler Whistler Lake Placid Lake Placid punkty
- - - - - - 13 13 2 1 - - - - - - 220
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[4]
2021 24.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]
Źródło[21][4]
2021
Kuopio Kuopio Râșnov Râșnov Oslo Oslo punkty
- - 5 14 - - 63
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja
 -  − zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[24]
2020/2021 5.
2021/2022 19.
2022/2023 6.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Źródło[21][4]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 18 września 2021 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 90,5 m 91,5 m 214,1 pkt
2. 3 września 2022 Słowenia Kranj Bauhenk K-100 HS-109 98,5 m 103,0 m 211,1 pkt
3. 10 września 2022 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 95,0 m 91,0 m 244,2 pkt

Miejsca na podium w konkursach FIS Cupu chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Źródło[21][4]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 27 lutego 2021 Niemcy Oberhof Kanzlersgrund K-90 HS-100 89,5 m 96,0 m 220,4 pkt 2. 0,2 pkt Nejka Repinc Zupančič
2. 18 września 2021 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 90,5 m 91,5 m 214,1 pkt 1.
3. 2 września 2022 Słowenia Kranj Bauhenk K-100 HS-109 93,0 m 102,0 m 244,9 pkt 2. 61,9 pkt Nika Križnar
4. 3 września 2022 Słowenia Kranj Bauhenk K-100 HS-109 98,5 m 103,0 m 211,1 pkt 1.
5. 10 września 2022 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 95,0 m 91,0 m 244,2 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

[edytuj | edytuj kod]
Źródło[21][4]
Sezon 2020/2021
Kandersteg Kandersteg Szczyrk Szczyrk Villach Villach Oberhof Oberhof punkty
- - 7 7 - - 2 7 188
Sezon 2021/2022
Otepää Otepää Kuopio Kuopio Gérardmer Gérardmer Einsiedeln Einsiedeln Ljubno Ljubno Villach Villach Falun Falun Kandersteg Kandersteg Zakopane Villach Villach Oberhof Oberhof punkty
- - - - - - - - 6 4 1 7 - - - - - - - - - 226
Sezon 2022/2023
Szczyrk Szczyrk Einsiedeln Einsiedeln Kranj Kranj Villach Villach Szczyrk Szczyrk Villach Villach Oberhof Oberhof punkty
4 4 - - 2 1 1 - - - - - - - 380
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[4]
2018/2019 28.
2019/2020 5.
2020/2021 1.
2021/2022 2.
  1. Skład zespołu: Ema Klinec, Nika Križnar, Nika Prevc i Maja Vtič
  2. Skład zespołu: Jerneja Brecl, Nika Prevc, Nejka Repinc Zupančič i Nika Vetrih
  3. Skład zespołu: Taja Bodlaj, Lara Logar, Nika Prevc i Nejka Repinc Zupančič
  4. Skład zespołu: Taja Bodlaj, Nika Prevc, Maksim Bartolj i Marcel Stržinar
  5. Skład zespołu: Taja Bodlaj, Ajda Košnjek, Nika Prevc i Nika Vetrih
  6. Skład zespołu: Nika Prevc, Rok Masle, Maksim Bartolj i Ajda Košnjek
  7. Skład zespołu: Nika Prevc, Timi Zajc, Nika Križnar i Anže Lanišek
  8. Gospodarzem Zimowego Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy 2022 było Vuokatti, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Lahti.
  9. Skład zespołu: Tinkara Komar, Gorazd Završnik, Nika Prevc i Maksim Bartolj
  10. Gospodarzem Zimowego Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy 2023 był region Friuli-Wenecja Julijska, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Planicy.
  11. Skład zespołu: Tinkara Komar, Katarina Pirnovar, Taja Bodlaj i Nika Prevc
  12. Skład zespołu: Tinkara Komar, Nik Heberle, Nika Prevc i Luka Filip

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Extend start list. fis-ski.com. [dostęp 2023-01-24]. (ang.).
  2. Adrian Dworakowski: Nika Prevc: Peter to skoczek, który mnie zainspirował. skijumping.pl, 2020-12-26. [dostęp 2021-11-26].
  3. PREVC Nika - Athlete Information; Alpen Cup. fis-ski.com. [dostęp 2021-11-26]. (ang.).
  4. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Adam Kwieciński: PREVC Nika 2005.03.15 SLO. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-12-10].
  5. PREVC Nika - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-11-26]. (ang.).
  6. a b PREVC Nika - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-18]. (ang.).
  7. a b c d PREVC Nika - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-06-10]. (ang.).
  8. a b PREVC Nika - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-06-10]. (ang.).
  9. a b c d e PREVC Nika - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-05-13]. (ang.).
  10. Adam Bucholz: PŚ Pań w Engelbergu: Premierowe zwycięstwo Niki Prevc. skijumping.pl, 2023-12-16. [dostęp 2024-05-13].
  11. a b Turniej Dwóch Nocy - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-05-13].
  12. Adam Bucholz: PŚ Pań w Villach: Nika Prevc nokautuje rywalki i obejmuje prowadzenie w cyklu. skijumping.pl, 2024-01-03. [dostęp 2024-05-13].
  13. Adam Bucholz: PŚ Pań w Planicy: Pinkelnig wygrywa finał sezonu z rekordem skoczni. skijumping.pl, 2024-03-21. [dostęp 2024-05-13].
  14. Državno prvenstvo, Planica. skoki.sloski.si, 2023-12-21. [dostęp 2023-12-22]. (słoweń.).
  15. Državno prvenstvo, Kranj. skoki.sloski.si, 2023-10-11. [dostęp 2023-12-22]. (słoweń.).
  16. Državno prvenstvo, Kranj. skoki.sloski.si, 2022-09-27. [dostęp 2023-06-10]. (słoweń.).
  17. MIX drzavno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2021-11-26]. (słoweń.).
  18. MIX ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2021-11-26]. (słoweń.).
  19. Državno prvenstvo, Kranj. skoki.sloski.si, 2022-09-27. [dostęp 2023-06-10]. (słoweń.).
  20. Državno prvenstvo, Kranj. skoki.sloski.si, 2023-10-11. [dostęp 2023-12-22]. (słoweń.).
  21. a b c d e f g h i j k l m PREVC Nika - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-12-10]. (ang.).
  22. Turniej Sylwestrowy - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  23. PREVC Nika - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-11-29]. (ang.).
  24. PREVC Nika - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-18]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]