Przejdź do zawartości

Kongregacja Indeksu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Święta Kongregacja Indeksu – dawna kongregacja kardynalska Kurii Rzymskiej. Zajmowała się cenzurą publikacji i redagowaniem Indeksu ksiąg zakazanych.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

5 marca 1571 papież Pius V powołał do życia komisję kardynalską ds. rewizji Indeksu ksiąg zakazanych opublikowanego przez papieża Piusa IV w 1564. Jego następca Grzegorz XIII 13 września 1572 przekształcił tę doraźnie powołaną komisję w stałą kongregację kardynalską, co zatwierdził papież Sykstus V w konstytucji Immensa Aeterni Dei z 22 stycznia 1588. Odgrywała kluczową rolę w tworzeniu kolejnych wydań Indeksu ksiąg zakazanych. Jednym z jej najsłynniejszych rozporządzeń jest dekret z 5 marca 1616 wciągający na Indeks dzieło Mikołaja Kopernika O obrotach sfer niebieskich. W swej działalności cenzorskiej ściśle współpracowała z Kongregacją Świętego Oficjum i lokalnymi trybunałami inkwizycyjnymi.

W ciągu swej 345-letniej historii Kongregacja Indeksu współtworzyła jedenaście kolejnych edycji Indeksu ksiąg zakazanych (1596, 1664, 1681, 1711, 1758, 1786, 1819, 1835, 1877, 1881 i 1900).

Kongregacja Indeksu została rozwiązana przez papieża Benedykta XV 25 marca 1917, a jej kompetencje przejęła Kongregacja Świętego Oficjum.

Skład

[edytuj | edytuj kod]

W skład Kongregacji wchodziło początkowo pięciu kardynałów, jednak później ich liczba wzrosła i wahała się od kilkunastu do dwudziestu kilku. Nadto należał do niej z urzędu także Mistrz Świętego Pałacu, wywodzący się zawsze z zakonu dominikanów. Jeden z niższych rangą prałatów (zazwyczaj także dominikanin) pełnił funkcję sekretarza.

Lista prefektów Kongregacji

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]