José Cardozo

José Cardozo
Pełne imię i nazwisko	José Saturnino Cardozo Otazú
Data i miejsce urodzenia	19 marca 1971 ; Nueva Italia
Wzrost	183 cm
Pozycja	napastnik
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
2006–2007	Olimpia
2009–2010	Olimpia
2011–2012	Querétaro
2012	Olimpia
2013	Sportivo Luqueño
2013–2016	Toluca
2016	Chiapas
2017	Puebla
2017	Veracruz
2018–2019	Guadalajara
2021–2022	Municipal
2022–2023	Municipal
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
Dorobek medalowy
	Igrzyska olimpijskie

José Saturnino „Pepe” Cardozo Otazú (ur. 19 marca 1971 roku w Nueva Italia) – paragwajski piłkarz występujący na pozycji napastnika.

Kariera klubowa

Cardozo zawodową karierę rozpoczynał w 1988 roku w Club River Plate. W 1990 roku Paragwajczyk przeniósł się do szwajcarskiego FC Sankt Gallen. W pierwszym sezonie występów w osiemnastu meczach strzelił jedenaście bramek, jednak w kolejnych rozgrywkach zatracił swoją dobrą skuteczność. W 1992 roku Cardozo powrócił do kraju, gdzie podpisał kontrakt z Universidad Católica. Razem z nim w 1993 roku dotarł do finału Copa Libertadores. Rok później wychowanek Club River Plate został piłkarzem stołecznej paragwajskiej Olimpii. W barwach Rey de Copas rozegrał 41 spotkań, w których zdobył 27 goli. W 1995 roku Cardozo przeszedł do meksykańskiego Deportivo Toluca. Jak się później okazało w drużynie tej spędził jedenaście sezonów. W trakcie nich wystąpił w 332 pojedynkach, w których aż 249 razy wpisał się na listę strzelców – najwięcej w historii klubu. Cztery razy został królem strzelców meksykańskiej ligi – w 1998, 1999, 2002 i 2003 roku. W międzyczasie pomógł klubowi Cruz Azul dotrzeć do finału turnieju Copa Libertadores 2001, gdzie zdobył cztery bramki.

Najlepszą skuteczność Cardozo zaprezentował w sezonie 2002/03, kiedy to w 45 meczach strzelił aż 58 bramek. Razem z Tolucą Cardozo cztery razy zdobył mistrzostwo kraju – Verano 1998, Verano 1999, Verano 2000 oraz Apertura 2002. Zwyciężył także w Pucharze Mistrzów CONCACAF w 2003 roku. Świetna forma, jaką prezentował paragwajski napastnik pozwoliła mu trzy razy zdobyć tytuł najlepszego zawodnika w kraju oraz w 2002 roku najlepszego piłkarza Ameryki Południowej. Latem 2005 roku Cardozo dołączył do argentyńskiego zespołu San Lorenzo de Almagro. Podczas pobytu w tej drużynie Paragwajczyk nie potrafił odzyskać skuteczności, jaką prezentował w Deportivo Toluca. Wpływ na to miały w dużym stopniu kontuzje, które wykluczyły go z gry w wielu spotkaniach. W 2006 roku Cardozo zakończył piłkarską karierę.

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji swojego kraju Cardozo zadebiutował 14 czerwca 1991 roku w wygranym 1:0 pojedynku z Boliwią. Trzy razy brał udział w turnieju Copa América – w 1991, 1995 i 1997 roku. W 1998 roku Paulo César Carpegiani powołał go na Mistrzostwa Świata. Na mundialu tym Paragwajczycy dotarli do 1/8 finału, w której po dogrywce zostali wyeliminowani przez gospodarzy turnieju – Francuzów. Na imprezie tej Cardozo wystąpił w trzech spotkaniach, a w wygranym 3:1 pojedynku z Nigerią wpisał się na listę strzelców. W 2002 roku znalazł się w kadrze Cesare Maldiniego na kolejne Mistrzostwa Świata. Na boiskach Korei Południowej i Japonii reprezentacja Paragwaju ponownie odpadła w 1/8 finału, gdzie tym razem musiała uznać wyższość Niemców. Cardozo wystąpił w trzech ostatnich spotkaniach turnieju, jednak nie udało mu się zdobyć w nich ani jednego gola. 10 września 2003 roku w zwycięskim 4:1 meczu przeciwko Urugwajowi Cardozo zdobył swojego jedynego hat-tricka dla drużyny narodowej. W 2004 roku brał udział w Igrzyskach Olimpijskich. Razem z kolegami z reprezentacji w Atenach wywalczył srebrny medal przegrywając w finale z Argentyną 1:0. Na turnieju tym Cardozo strzelił pięć goli. Król strzelców imprezy – Carlos Tévez – miał ich na koncie o trzy więcej. Łącznie dla drużyny narodowej Paragwajczyk rozegrał 82 spotkania, w których 25 razy wpisał się na listę strzelców.

Kariera trenerska

Po zakończeniu piłkarskiej kariery Cardozo rozpoczął pracę jako trener. Od listopada 2006 do czerwca 2007 pełnił rolę tymczasowego szkoleniowca Olimpii Asunción, która zajęła wówczas szóste i czwarte miejsce w ligowej tabeli. Drugi raz Cardozo prowadził Olimpię od listopada 2009 do sierpnia 2010. Po ponad roku bezrobocia wrócił na ławkę trenerską w połowie sierpnia 2011, zastępując Urugwajczyka Gustavo Matosasa na stanowisku szkoleniowca meksykańskiego pierwszoligowca Querétaro FC. W swoim debiutanckim sezonie, Apertura 2011, odniósł z Querétaro największy sukces w historii klubu – po raz pierwszy awansował z zespołem do decydującej o mistrzostwie fazy play–off, gdzie jednak odpadł po półfinale. Został zwolniony w marcu 2012 po serii słabych wyników w sezonie Clausura – zwycięstwie, dwóch remisach i sześciu porażkach. Od września 2012 ponownie został trenerem Olimpii, a w maju 2013, po krótkim epizodzie w Sportivo Luqueño, objął funkcję szkoleniowca klubu, którego pozostaje piłkarską legendą – meksykańskiego Deportivo Toluca.

Linki zewnętrzne

José Cardozo w bazie National Football Teams (ang.)

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[t-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k tymczasowo

[t-3] tymczasowo

[t-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h tymczasowo

[t-5] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f tymczasowo

[t-6] tymczasowo

[t-7] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h tymczasowo

[t-8] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ tymczasowo

[t-9] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j tymczasowo

[t-10] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f tymczasowo

[a]

[A]

[A]

[A]

[A]

[A]

[A]

[A]

[A]

[A]