Hohhot

Hohhot
呼和浩特, ᠬᠥᠬᠡᠬᠣᠲᠠ
	; Hohhot
Państwo	Chiny
Region autonomiczny	Mongolia Wewnętrzna
Powierzchnia	prefektura: 17 271 km²
Populacja (2010); • liczba ludności	; 802 403; prefektura (1999):
Nr kierunkowy	0471
Kod pocztowy	010000
Tablice rejestracyjne	蒙A
	Położenie na mapie Mongolii Wewnętrznej Hohhot
	Położenie na mapie Chin Hohhot
	40°49′N 111°39′E/40,816667 111,650000
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa

Hohhot (chiń. 呼和浩特; pinyin Hūhéhàotè; mong. ᠬᠥᠬᠡᠬᠣᠲᠠ, Kökeqota; Хөх хот, Chöch chot) – miasto o statusie prefektury miejskiej w północnych Chinach, ośrodek administracyjny regionu autonomicznego Mongolia Wewnętrzna, w dolinie rzeki Huang He, u podnóży Daqing Shan. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 802 403^[1]. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 2 115 432 mieszkańców^[2]. Ośrodek gospodarki i centrum kultury Mongołów w Chinach; rozwinięty przemysł skórzany, włókienniczy, odzieżowy, spożywczy, maszynowy oraz rzemiosło artystyczne. W mieście działa kilka szkół wyższych, w tym uniwersytet. Siedziba rzymskokatolickiej archidiecezji Suiyuan. 14 km na wschód od Hohhotu znajduje się port lotniczy Hohhot-Baita^[3].

Miasto nazywane jest przez Mongołów „Niebieskim Miastem”, a przez Hanów „Zielonym Miastem” (青城, Qīng Chéng).

Historia

Miasto zostało założone w XVI w. przez Mongołów i było ważnym ośrodkiem buddyzmu tybetańskiego. W drugiej połowie XVII w., pod koniec panowania dynastii Ming, obszar zaczęli zasiedlać Chińczycy, którzy trudnili się przede wszystkim rolnictwem. Nadali oni miastu nazwę Guihua (歸化). W latach 1735–39, ok. 3 km na północ od Guihua, założono nowe, chińskie miasto Suiyuan (綏遠). W 1913 roku miasta połączono w jedno i nadano mu nazwę Guisui (歸綏). Był to ważny ośrodek handlu granicznego z dużą, muzułmańską społecznością kupiecką.

Znaczenie miejscowości jako ośrodka handlowego wzrosło po 1922 roku, kiedy dokonano elektryfikacji oraz ukończono budowę linii kolejowych, łączących Guisui z Pekinem, Tiencinem i Baotou. W tym okresie w mieście rozwijało się głównie rzemiosło.

W 1928 roku, kiedy w ramach polityki wprowadzania chińskiej administracji do Mongolii Wewnętrznej utworzono prowincję Suiyuan, miasto stało się jej siedzibą. W czasie okupacji japońskiej (1937–45) było stolicą marionetkowego państwa Mengjiang. Po utworzeniu Chińskiej Republiki Ludowej w 1949 roku zmalała liczba ludności chińskiej napływającej do regionu. W 1952 roku przeniesiono z Zhangjiakou do Guisui stolicę regionu autonomicznego Mongolia Wewnętrzna. Dwa lata później, w 1954 roku, zmieniono nazwę miasta na Hohhot. Miasto rozwinęło się jako ośrodek przemysłu, zwłaszcza hutniczego i maszynowego. W 1957 roku otworzono pierwszy w Mongolii Wewnętrznej uniwersytet^[4].

Podział administracyjny

Prefektura miejska Hohhot podzielona jest na:

4 dzielnice: Huimin, Xincheng, Yuquan, Saihan,
4 powiaty: Togtoh, Wuchuan, Horinger, Qingshuihe,
chorągiew: lewa chorągiew Tumd.

Turystyka

Przypisy

↑ Hohhot. World Gazetteer. [dostęp 2010-10-08]. (ang.).
↑ China Prefectures. Statoids. [dostęp 2010-10-08]. (ang.).
↑ Hohhot, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2010-12-25] .
↑ Hohhot, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2010-10-08] (ang.).

[1] Hohhot. World Gazetteer. [dostęp 2010-10-08]. (ang.).

[2] China Prefectures. Statoids. [dostęp 2010-10-08]. (ang.).

[3] Hohhot, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2010-12-25] .

[4] Hohhot, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2010-10-08] (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]