Przejdź do zawartości

Fenfluramina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fenfluramina
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C12H16F3N

Masa molowa

231,26 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

458-24-2
16105-77-4 (racemat, chlorowodorek)
3616-78-2 (izomer R, chlorowodorek)
37577-24-5 (izomer R)
404-82-0 (racemat)

PubChem

3337

DrugBank

DB00574

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

A08AA02 N03AX26

Fenfluramina (łac. Fenfluraminum) – stymulująca substancja psychoaktywna używana jako lek wspomagający leczenie otyłości i przeciwdepresyjny. W 1973 została wprowadzona na rynek leków pod nazwą Pondimin, w formie racemicznej mieszaniny dekstrofenfluraminy i lewofenfluraminy. Substancja ta została zaprojektowana tak, aby podnosiła w mózgu poziom serotoniny, neuroprzekaźnika który ma wpływ na nastrój i uczucie głodu. W 1997 fenfluramina została wycofana ze spisu leków ze względu na uboczne działanie szkodliwe na układ krwionośny. Może wywoływać nadciśnienie płucne, nadpobudliwość, pogorszenie pamięci, uszkodzenie wzroku i zastawek[3][4]. W Polsce preparat deksfenfluraminy nosił nazwę Isolipan.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Fenfluramine, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB00574 (ang.).
  2. a b Fenfluramine, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: 3337 [dostęp 2025-01-17] (ang.).
  3. H.M. Connolly i inni, Valvular heart disease associated with fenfluramine-phentermine, „The New England Journal of Medicine”, 337 (9), 1997, s. 581–588, DOI10.1056/NEJM199708283370901, PMID9271479 [dostęp 2025-01-17] (ang.).
  4. N.J. Weissman, Appetite suppressants and valvular heart disease, „The American Journal of the Medical Sciences”, 321 (4), 2001, s. 285–291, DOI10.1097/00000441-200104000-00008, PMID11307869 [dostęp 2025-01-17] (ang.).