Eryk Krwawy Topór
król Norwegii | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
król Nortumbrii | |
Okres | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia |
ok. 885 |
Data śmierci |
ok. 954 |
Ojciec | |
Matka |
Ragnhilda Eriksdotter |
Rodzeństwo |
Haakon Dobry |
Dzieci |
Eryk I Krwawy Topór (ang. Eric Bloodaxe, stnord. Eiríkr blóðöx, isl. Eiríkur blóðöx, norw. Eirik Blodøks; ur. ok. 885, zm. 954) – drugi król Norwegii i najstarszy syn pierwszego króla, Haralda Pięknowłosego.
Życie
[edytuj | edytuj kod]W roku 920, jeszcze jako następca tronu, zorganizował i poprowadził wyprawę wikingów do Bjarmaland w dzisiejszej północnej Rosji. W 930 jego ojciec, Harald Pięknowłosy, abdykował na jego rzecz, a jego młodszym braciom nadał księstwa[1]. Krótko po objęciu władzy Eryk popadł w poważny konflikt z braćmi i zabił ich. Ze względu na ten fakt łacińskie kroniki wspominają o nim jako o fratris interfector (łac. zabójca braci). Także jego przydomek Krwawy Topór odnosi się właśnie do jego bratobójstwa i zamiłowania do zabójstw.
Okrucieństwa Eryka skłoniły możnych norweskich do sprowadzenia w 934 roku z Anglii nieślubnego syna Haralda I Pięknowłosego, Haakona I Dobrego, aby obalić jego rządy. Podburzona przez Haakona ludność strąciła Eryka z tronu.
Eryk próbował potem jeszcze odzyskać tron i stawał na czele wielu kampanii przeciw bratu. W końcu wraz z najbliższą rodziną został wypędzony z Norwegii i zamieszkał na Orkadach na północy Szkocji, a później w Yorku. Został tam ciepło przywitany przez króla Anglii Athelstana, który nawet koronował go na króla Nortumbrii w 947 roku. Athelstan zaopatrywał Eryka w wojsko, broń i twierdzę, które według niego miały mu pomagać w obronie przed ciągłymi najazdami Szkotów oraz Irlandczyków. Eryk Krwawy Topór sprawował funkcję króla Nortumbrii przez 9 lat.
W 954 przeciw Erykowi uknuto spisek. Podstępem został on wydalony z Nortumbrii i rozpoczął wojnę z Oswulfem, który został jej władcą. Eryk zginął w bitwie pod Brunanburg[1] w Anglii.
Genealogia
[edytuj | edytuj kod]4. Halfdan Czarny | ||||||
2. Harald Pięknowłosy | ||||||
5. Ragnhilda Sigurdsdotter | ||||||
1. Eryk Krwawy Topór | ||||||
6. Eryk | ||||||
3. Ragnhilda Eriksdotter | ||||||
7. nieznany przodek | ||||||
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Praca zbiorowa: Oxford - Wielka Historia Świata. Średniowiecze. Cesarstwo Niemieckie - Arabowie na półwyspie pirenejskim. T. 17. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2006, s. 123. ISBN 978-83-7425-697-1.