Przejdź do zawartości

Christopher Soames

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Christopher Soames
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 października 1920
Penn

Data i miejsce śmierci

16 września 1987
Odiham

Minister wojny
Okres

od 6 stycznia 1958
do 27 lipca 1960

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

John Hare

Następca

John Profumo

Wiceprzewodniczący Komisji Europejskiej
Okres

od 6 stycznia 1973
do 5 stycznia 1977

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Św. Michała i Św. Jerzego (Wielka Brytania) Rycerz Krzyża Wielkiego Królewskiego Orderu Wiktoriańskiego Order Towarzyszy Honoru (Wielka Brytania) Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego Wielki Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wojenny 1939–1945 (Francja) Krzyż Wielki Królewskiego Norweskiego Orderu Świętego Olafa

Arthur Christopher John Soames, baron Soames, GCMG, GCVO, CH, CBE (ur. 12 października 1920 w Penn, zm. 16 września 1987 w Odiham) – brytyjski polityk, dyplomata i administrator kolonialny, komisarz europejski, członek Partii Konserwatywnej, minister w rządach Harolda Macmillana, Aleca Douglasa-Home’a i Margaret Thatcher.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem kapitana Arthura Soamesa i Hope Woodbine. Wykształcenie odebrał w West Downs School. Przed rozpoczęciem kariery politycznej był asystentem attaché wojskowego w brytyjskiej ambasadzie w Paryżu. W 1950 został wybrany do Izby Gmin jako reprezentant okręgu Bedford. W 1955 został podsekretarzem stanu w ministerstwie lotnictwa. Kiedy premierem został Macmillan w 1957, Soames otrzymał stanowisko parlamentarnego i finansowego sekretarza przy Admiralicji. W 1958 objął stanowisko ministra wojny. W 1960 objął tekę ministra rolnictwa, rybołówstwa i żywności, dzięki czemu został członkiem gabinetu. Na stanowisku ministra pozostał również po rezygnacji Macmillana, kiedy premierem został Douglas-Home. Po przejściu Partii Konserwatywnej do opozycji został w 1965 ministrem spraw zagranicznych w gabinecie cieni Edwarda Heatha.

W Izbie Gmin zasiadał do wyborów 1966, kiedy przegrał w swoim okręgu z kandydatem laburzystów. W 1968 premier Harold Wilson mianował Soamesa ambasadorem w Paryżu. Na tej placówce pozostał do 1972. W latach 1973–1976 był wiceprzewodniczącym Komisji Europejskiej i jednocześnie komisarzem ds. stosunków zewnętrznych. W 1978 został kreowany parem dożywotnim jako „baron Soames”. W latach 1979–1980 był ostatnim gubernatorem Rodezji Południowej i przyczynił się do zawarcia porozumienia, które w 1980 zakończyło wojnę domową między czarną większością a białą mniejszością.

Równocześnie został członkiem rządu Margaret Thatcher jako przewodniczący Izby Lordów i Lord Przewodniczący Rady. Ze stanowisk tych zrezygnował w 1981. Zmarł w 1987 na zapalenie trzustki. Został pochowany w kościele św. Marcina w Bladon niedaleko Woodstock w hrabstwie Oxfordshire.

Rodzina

[edytuj | edytuj kod]

11 lutego 1947 poślubił Mary Churchill (ur. 15 września 1922), córkę premiera Winstona Churchilla i Clementine Hozier, córki Henry’ego Hoziera. Christopher i Mary mieli trzech synów i dwie córki:

  • Arthur Nicholas Winston Soames (ur. 12 lutego 1948), polityk Partii Konserwatywnej
  • Emma Mary Soames (ur. 6 września 1949), żona Jamesa MacManusa, ma dzieci
  • Jeremy Bernard Soames (ur. 25 maja 1952), ożenił się z Susanną Keith, ma z nią dzieci
  • Charlotte Clementine Soames (ur. 17 lipca 1954), żona Alexandra Hambro i Williama Peela, 3. hrabiego Peel, ma dzieci
  • Rupert Christopher Soames (ur. 18 maja 1959), ożenił się z Camillą Dunne, ma dzieci

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]