Przejdź do zawartości

Burza ogniowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Burza ogniowa w Yellowstone w 1988 roku

Burza ogniowa – na tyle duży pożar, że wytworzona przezeń kolumna gorącego powietrza zasysa w sposób ciągły powietrze z otoczenia (patrz efekt kominowy). Wywołuje to dalsze zwiększanie temperatury płomieni i samonapędzający się wzrost natężenia ognia i wiatru, mogący nawet wytworzyć huragan.

Burze ogniowe mogą powstawać w wyniku dużych pożarów buszu i lasów bądź na skutek intensywnych bombardowań ładunkami zapalającymi.

Temperatura burzy ogniowej może sięgać 1600 °C, co oznacza, że praktycznie wszystkie palne materiały ulegają zapaleniu i podtrzymują ogień. Na obszarach dotkniętych burzą ognia mogą zostać stopione cegły, cement, szkło, nawierzchnia ulic, samochody itd. W szczególnych wypadkach burza może zużyć cały tlen na objętym nią terenie. Przykładowo po zbombardowaniu Drezna 70% ofiar zginęło w wyniku uduszenia[potrzebny przypis].

Burze ogniowe na terenie miast

[edytuj | edytuj kod]

Burze ogniowe powstawały w trakcie pożarów wielkich miast, takich jak: wielki pożar Rzymu, pożar Londynu w roku 1666, wielki pożar Chicago, oraz pożary będące wynikiem trzęsienia ziemi takich jak: trzęsienie ziemi w San Francisco (1906) i trzęsienie ziemi w Kantō (1923). Burze ogniowe były również powodowane przez naloty dywanowe podczas II wojny światowej w Tokio i niemieckich miastach: Hamburgu (operacja Gomora), Dreźnie, Kassel, Darmstadt, Pforzheim, Brunszwiku, Hildesheim i Stuttgarcie. Aby spotęgować straty bombowce w pierwszej fali zrzucały bomby burzące (mające na celu poprzez falę uderzeniową wybić szyby w oknach). W drugiej i trzeciej fali były zrzucane bomby zapalające. Wybite otwory okienne i drzwiowe stwarzając swobodę penetracji dla płomieni potęgowały efekt kominowy nasilając pożar. Efekty były szczególnie widoczne w miastach o gęstej zabudowie i wąskich ulicach - płomienie przedostawały się z budynku na budynek (z tego też powodu Berlin - mający szerokie ulice i wyłącznie murowaną zabudowę odniósł od płomieni stosunkowo małe straty).

Miasta / Zdarzenia Daty burz ogniowych Uwagi
Pożar Londynu w 1666 roku 2 września 1666
5 września 1666
większa część Londynu spalona; tylko 5 osób uznano za zmarłe w wyniku pożaru.
Wielki pożar Chicago
Pożar Peshtigo
8 października 1871 setki osób zginęły w Chicago od 8 do 10 października; ponad 2500 osób zginęło w Peshtigo (Wisconsin); pozostałe osoby zginęły w podobnych pożarach w Holland i Manistee (Michigan).
Trzęsienie ziemi w Tokio w 1923 1 września 1923 140 000 osób zmarło, większość w burzy ogniowej w Tokio i mieście portowym Jokohama. Straty w roku katastrofy pochłonęły do 40% PNB.
Stalingrad (ZSRR) 23 sierpnia 1942 Od kilku do kilkudziesięciu tysięcy zabitych, zniszczenie większości miasta[1].
Wuppertal (Niemcy) 10 maja 1943
Hamburg (Niemcy) 27 lipca 1943 45 000 ofiar – Operacja Gomora
Remscheid (Niemcy) 31 lipca 1943
Kassel (Niemcy) 23 października 1943 5 300 ofiar spośród mieszkańców
Kaiserslautern (Niemcy) 14 lipca 1944
Brunszwik (Niemcy) 15 października 1944 2600 ofiar
Saarbrücken (Niemcy) 5 sierpnia 1944
Darmstadt (Niemcy) 11 września 1944 12 300 ofiar
Stuttgart (Niemcy) 12 września 1944
Heilbronn (Niemcy) 6 grudnia 1944 6 500 ofiar
Ulm (Niemcy) 17 grudnia 1944
Drezno (Niemcy) 1314 lutego 1945 22 700-25 000 ofiar[2]
Pforzheim (Niemcy) 23 lutego 1945
Moguncja (Niemcy) 27 lutego 1945
Tokio (Japonia) 9 marca 1945 120 000 ofiar
Würzburg (Niemcy) 16 marca 1945 5 000 ofiar
Kobe (Japonia) 17 marca 1945
Hildesheim (Niemcy) 23 marca 1945
Burza ogniowa na wzgórzach Oakland 20 października 1991 25 ofiar, straty oszacowano na 1,5 mld dolarów

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]