Kobe

Kobe
Nazwa japońska
Kanji	神戸市
Transkrypcja Hepburna	Kōbe-shi
	; Kobe
Herb	Flaga
Państwo	Japonia
Prefektura	Hyōgo
Wyspa	Honsiu
Region	Kinki
Burmistrz	Kizō Hisamoto
Powierzchnia	557 km²
Populacja (2018); • liczba ludności; • gęstość	; 1 546 000; 2775,6 os./km²
Kod pocztowy	〒650-8570
	Symbole japońskie
Drzewo	kamelia mała (Camellia sasanqua)
Kwiat	hortensja ogrodowa (Hydrangea macrophylla)
	Położenie na mapie prefektury Hyōgo Kobe
	Położenie na mapie Japonii Kobe
	34°41′N 135°11′E/34,683333 135,183333
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa

Kobe (jap. 神戸市 Kōbe-shi) – miasto portowe w Japonii, położone na wschodnim wybrzeżu wyspy Honsiu (Honshū) pomiędzy zatoką Osaka (Ōsaka-wan) a łańcuchem niskich gór Rokkō (Rokkō-sankei) o długości 56 km. Ich częścią jest pasmo również niewysokich gór o nazwie Tanjō-sankei lub Tanjō-Taishaku. Najwyższym szczytem jest Rokkō (931 m)^[a].

Kobe jest stolicą prefektury Hyōgo i jednym z dziesięciu największych miast Japonii. Leży w regionie Kinki (Kansai), 30 km na zachód od Osaki. Należy do obszaru metropolitalnego Keihanshin liczącego ok. 18 mln mieszkańców^[1]^[2].

Miasto dzieli się na dziewięć dzielnic: Nishi, Kita, Tarumi, Suma, Nagata, Hyōgo, Chūō, Nada, Higashi-Nada.

Historia

Znaleziska archeologiczne wskazują na istnienie osad ludzkich na terenie zachodniej części dzisiejszego Kobe już w okresie Jōmon (lata 12 000 p.n.e. do 300 p.n.e). Region Kobe jest wzmiankowany w starej kronice Nihon-shoki, opisującej założenie chramu Ikuta przez cesarzową Jingū w roku 201 n.e. ku czci bogini Wakahirume-no-Mikoto^[b]. Nazwa Kobe wywodzi się rzekomo od słowa kanbe (kamube), oznaczającego rodziny, które opiekowały się sanktuariami. Dla mieszkańców chram jest symbolem odradzania i nadziei, ponieważ przetrwał nienaruszony wiele tragedii: wojen, powodzi, trzęsień ziemi^[3]^[4]

Miasto rozwijało się w dużej mierze dzięki korzystnemu położeniu, stymulującemu rozwój portu. Prowadzono stąd handel międzynarodowy m.in. z Chinami.

Przez pięć miesięcy w 1180 r. na terenie dzisiejszej dzielnicy Hyōgo mieściła się siedziba cesarza Antoku (1178–1185) o nazwie Fukuhara-kyō. W 1184 r. na terenie tym i w pobliżu chramu Ikuta miała miejsce bitwa pod Ichi-no-Tani, jedna z bitew wojny Gempei pomiędzy klanami Taira i Minamoto.

Od XIII w. port w Kobe nazywano portem Hyōgo. W 1868 r. Kobe, w wyniku restauracji Meiji, zostało razem z Osaką otwarte dla przybyszów z Zachodu, jako jedno z pierwszych japońskich miast. Do dnia dzisiejszego w Kobe zachowała się pewna liczba zachodnich rezydencji, głównie w rejonie Kitano. W dzisiejszym kształcie miasto zostało założone w 1889 roku. Mieszka tu ponad 45,5 tysiąca obcokrajowców z ponad 100 państw.

Podczas II wojny światowej Kobe zostało zbombardowane podczas rajdu Doolittle’a w dniu 18 kwietnia 1942 r. (wraz z Tokio i kilkoma innymi miastami), a 17 marca 1945 r. bombami zapalającymi przez bombowce B-29^[c].

Osobny artykuł: Trzęsienie ziemi w Kobe (1995).

W 1995 r. miało tu miejsce trzęsienie ziemi, na skutek którego zginęło ponad 6,5 tys. osób^[5].

Gospodarka

Kobe jest od wieków ważnym miastem portowym. Jej port był jednym z pierwszych otwartych dla handlu zagranicznego w XIX wieku obok portów: Jokohama, Nagasaki, Hakodate i Niigata. Wielki ośrodek handlowy, finansowy i przemysłowy: stoczniowy, maszynowy, lotniczy, hutniczy, elektroniczny i chemiczny^[2].

Dzielnica Nada to region produkujący najwięcej sake w Japonii. Słynie z wysokiej jakości ryżu, odpowiedniej wody i sprzyjających warunków pogodowych w okolicy. Bliskość portów ułatwia dystrybucję gotowych wyrobów od dawnych czasów. Niektórzy producenci posiadają muzea, inni organizują sale wystawowe dla publiczności i pozwalają degustować sake. Mają też własne restauracje i sklepy, które oferują nie tylko sake, ale także produkty spożywcze, przyprawy i marynaty warzywne, które są przygotowywane m.in. z osadu pozostającego po przefiltrowaniu sake^[6].

Wołowina „kobe” jest jednym z kilku rodzajów wagyū, czyli bydła hodowanego w całym kraju i często kojarzonego z obszarem hodowli. Jest produkowana z bydła rasy tajima, pochodzącego z górzystego regionu Tajima w północnej części prefektury Hyōgo^[d]. Po uboju mięso musi spełniać wiele wymagań. Tylko najwyższej jakości delikatne mięso o wyjątkowo wysokim poziomie marmurkowatości tłuszczu otrzymuje etykietę Kobe Beef, która jest ściśle zastrzeżonym znakiem towarowym^[e]. Podaje się ją zwykle jako: steki, shabu-shabu (cienkie plastry mięsa szybko gotowane w bulionie), sukiyaki (plastry mięsa gotowane na wolnym ogniu w gorącym garnku) i teppan-yaki (szef kuchni grilluje mięso na stalowej płycie na oczach gości)^[7]^[8].

Transport

Ważny węzeł komunikacji drogowej i kolejowej, w tym stacja Shin-Kōbe linii superekspresów San'yō Shinkansen.

W 2006 r. oddano do użytku nowy Port Lotniczy Kobe (Kōbe Kūkō, Kobe Airport), usytuowany na sztucznej wyspie 8 km od brzegu.

Wielki Most Akashi Kaikyō (Akashi Kaikyō Ō-hashi) łączy Kobe poprzez wyspę Awaji z wyspą Sikoku (Shikoku). Do 2022 roku był najdłuższym i najdroższym mostem na świecie, kiedy został oddany do użytku Most Çanakkale 1915 w północno-zachodniej Turcji nad cieśniną Dardanele.

Galeria

Panorama miasta widziana z Kobe Port Tower
Port, pośrodku Kobe Port Tower, po prawej wieżowiec Hotel Okura Kobe
Chram Ikuta
Kitano, ulica zachodnich rezydencji
Nocna panorama

Zobacz też

SKM w Kobe

Uwagi

↑ Najwyższy szczyt tych gór nazywa się Rokkōsan-saikōhō (dosł. najwyższy szczyt gór Rokkō), albowiem nie wyróżnia się jednego szczytu „Rokkō”
↑ Wakahirume-no-Mikoto → na temat tego imienia i samej bogini istnieje kilka wersji wyjaśnień. Według jednej z nich, głoszonej przez chram Ikuta, jest to imię bogini Amaterasu z okresu dzieciństwa. Była wówczas nazywana Ōhirume. W innych wersjach jest to siostra Amaterasu, inna bogini lub bóg-dziecko, potomek (mikogami).
↑ Ta tragedia miasta stała się inspiracją do stworzenia pełnometrażowego filmu anime pt. Grobowiec świetlików (Hotaru no haka) z 1988 roku, w reżyserii Isao Takahaty, na podstawie opowiadania Akiyukiego Nosaki.
↑ Opisy bydła z Tajimy można znaleźć w kronice Shoku-nihongi z VIII wieku. Było ono w dawnych czasach cenione, ze względu na możliwość pokonywania ostrych zakrętów na wąskich polach oraz do przewożenia ciężkich ładunków.
↑ Za promocję, autentyczność i wydawanie certyfikatów oraz dystrybucję Kobe Beef i Tajima Beef odpowiada Stowarzyszenie Promocji Marketingu i Dystrybucji Wołowiny Kobe (Kobe Beef Marketing & Distribution Promotion Association).

Przypisy

↑ ^a ^b 日本地図. Tokyo: Seibido Shuppan, 2018, s. 134, 202, 203. ISBN 978-4-415-11272-5.
↑ ^a ^b Kobe. japan-guide.com, 2022. [dostęp 2022-05-17]. (ang.).
↑ Basic Terms of Shinto 神道基本用語集. Kokugakuin University. [dostęp 2022-05-19]. (ang.).
↑ Top 5 Reasons To Visit The Ikuta Shrine Power Spot In Kobe. MATCHA, Inc.. [dostęp 2022-05-19]. (ang.).
↑ Louise Comfort: Self Organization in Disaster Response: The Great Hanshin Earthquake of January 17, 1995. 1995, s. 12.
↑ Nada Sake District. japan.guide.com, 2022. [dostęp 2022-05-17]. (ang.).
↑ Kobe Beef. japan-guide.com, 2022. [dostęp 2022-05-17]. (ang.).
↑ Welcome to the World of Kobe Beef. 神戸肉流通推進協議会, 2022. [dostęp 2022-05-22]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Informator-przewodnik po Kobe (ang.)
Strona oficjalna Hakutsuru Sake Brewery Museum (ang.)
Strona oficjalna chramu Ikuta (jap.)
Oficjalna strona Kobe Beef Marketing & Distribution Promotion Association (ang.)

[2] Najwyższy szczyt tych gór nazywa się Rokkōsan-saikōhō (dosł. najwyższy szczyt gór Rokkō), albowiem nie wyróżnia się jednego szczytu „Rokkō”

[4] Wakahirume-no-Mikoto → na temat tego imienia i samej bogini istnieje kilka wersji wyjaśnień. Według jednej z nich, głoszonej przez chram Ikuta, jest to imię bogini Amaterasu z okresu dzieciństwa. Była wówczas nazywana Ōhirume. W innych wersjach jest to siostra Amaterasu, inna bogini lub bóg-dziecko, potomek (mikogami).

[7] Ta tragedia miasta stała się inspiracją do stworzenia pełnometrażowego filmu anime pt. Grobowiec świetlików (Hotaru no haka) z 1988 roku, w reżyserii Isao Takahaty, na podstawie opowiadania Akiyukiego Nosaki.

[10] Opisy bydła z Tajimy można znaleźć w kronice Shoku-nihongi z VIII wieku. Było ono w dawnych czasach cenione, ze względu na możliwość pokonywania ostrych zakrętów na wąskich polach oraz do przewożenia ciężkich ładunków.

[11] Za promocję, autentyczność i wydawanie certyfikatów oraz dystrybucję Kobe Beef i Tajima Beef odpowiada Stowarzyszenie Promocji Marketingu i Dystrybucji Wołowiny Kobe (Kobe Beef Marketing & Distribution Promotion Association).

[chizu-1] 日本地図. Tokyo: Seibido Shuppan, 2018, s. 134, 202, 203. ISBN 978-4-415-11272-5.

[guide1-3] Kobe. japan-guide.com, 2022. [dostęp 2022-05-17]. (ang.).

[kokugaku-5] Basic Terms of Shinto 神道基本用語集. Kokugakuin University. [dostęp 2022-05-19]. (ang.).

[matcha-6] Top 5 Reasons To Visit The Ikuta Shrine Power Spot In Kobe. MATCHA, Inc.. [dostęp 2022-05-19]. (ang.).

[8] Louise Comfort: Self Organization in Disaster Response: The Great Hanshin Earthquake of January 17, 1995. 1995, s. 12.

[guide3-9] Nada Sake District. japan.guide.com, 2022. [dostęp 2022-05-17]. (ang.).

[guide2-12] Kobe Beef. japan-guide.com, 2022. [dostęp 2022-05-17]. (ang.).

[beef-13] Welcome to the World of Kobe Beef. 神戸肉流通推進協議会, 2022. [dostęp 2022-05-22]. (ang.).

[1]

[a]

[2]

[b]

[3]

[4]

[c]

[5]

[6]

[d]

[e]

[7]

[8]

Miasta	Aioi Akashi Akō Amagasaki Asago Ashiya Awaji Himeji Itami Kakogawa Kasai Katō Kawanishi Kobe (stolica) Miki Minami-Awaji Nishinomiya Nishiwaki Ono Sanda Shisō Sumoto Takarazuka Takasago Tamba Tamba-Sasayama Tatsuno Toyo’oka Yabu
Dzielnice Kobe	Chūō Higashinada Hyōgo Kita Nada Nagata Nishi Suma Tarumi
Powiaty	Akō Kamigōri Ibo Taishi Kako Harima Inami Kanzaki Fukusaki Ichikawa Kamikawa Kawabe Inagawa Mikata Kami Shin’onsen Sayō Sayō Taka Taka

Regiony	Hokkaido Tōhoku Kantō Chūbu Hokuriku Kōshin’etsu Tōkai Kinki Chūgoku San’in San’yō Sikoku Kiusiu
Prefektury	Aichi Akita Aomori Chiba Ehime Fukui Fukuoka Fukushima Gifu Gunma Hiroszima Hokkaido Hyōgo Ibaraki Ishikawa Iwate Kagawa Kagoshima Kanagawa Kōchi Kumamoto Kioto Mie Miyagi Miyazaki Nagano Nagasaki Nara Niigata Ōita Okayama Okinawa Osaka Saga Saitama Shiga Shimane Shizuoka Tochigi Tokushima Tokio Tottori Toyama Wakayama Yamagata Yamaguchi Yamanashi
Główne miasta	Tokio Chiba Fukuoka Hamamatsu Hiroszima Jokohama Kawasaki Kitakiusiu Kobe Kioto Nagoja Niigata Osaka Saitama Sakai Sapporo Sendai Shizuoka