Przejdź do zawartości

Alibi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Alibi (łac. gdzie indziej) – dowód w postępowaniu karnym na okoliczność, że podejrzany albo oskarżony znajdował się w miejscu innym niż miejsce popełnienia zarzucanego mu przestępstwa. W szerszym znaczeniu mianem alibi określany jest każdy dowód przesądzający, że podejrzany lub oskarżony nie mógł popełnić zarzuconego mu przestępstwa[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tadeusz Hanausek, Karol Sławik, Wprowadzenie do kryminalistyki i kryminologii, wyd. I, Bydgoszcz: Oficyna Wydawnicza „BRANTA”, 1995, s. 21, ISBN 83-86605-15-4.