talha
Occitan
Etimologia
- De talhar.
Prononciacion
/ˈtaʎo̞/ França (Bearn) : escotar « talha »
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| talha | talhas |
| [ˈtaʎo̞] | [ˈtaʎo̞s] |
talha femenin
- Copa ; accion de copar.
- Fusta, pèira o marbre que se copa amb art e segon cèrta dimension, pel los utilizar pel bastisson.
- Un ostal en pèira de talha.
- Biais que se trabalha las pèiras preciosas.
- (gravadura) Incision que se fa amb lo burin dins lo coire o una autra matèria.
- Longor del còrs uman, de la planta dels pès a la cima del cap.
- Nautor e grossor dels animals.
- Dimension del còrs uman dempuèi las espatlas fins al maluc.
- (en particular) La partida mai estrecha l'abdomèn uman.
- (istoric, comèrci, drech) Bròca fenduda sus sa longor puèi partida en dos, s'oscava ambedoas per comptabilizar una quantitat de merças balhadas, o los pagaments d’impòsts; las doas partidas separadas servissent de pròva als protagonistas.
- (istòria) Impòst dirècte feudal que se levava sus quina que siá persona qu’èra pas nòbles o ecclesiasticas, o que gausissián pas d'una exempcion.
- (industria minièra) Òbra de la mina ont trabalhan en comun los obrièrs per extraire las venas.
Parents
Traduccions
|
|
Forma de vèrb
talha
- Tresena persona de singular del present de l'indicatiu de talhar
- Segonda persona de singular de l'imperatiu afirmatiu de talhar
Portugués
Etimologia
Prononciacion
/ˈtaʎa/
Nom comun 1
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| talha | talhas |
| [ˈtaʎo̞] | [ˈtaʎo̞s] |
talha femenin
Nom comun 2
talha femenin
Forma de vèrb
talha