geit

Een geit.

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  geit    (hulp, bestand)
• IPA: / ɣɛit / (1 lettergreep)
  • (Noord-Nederland): /ˈχɛɪ̯t/
  • (Vlaanderen, Brabant): /ˈɣɛːt/
  • (Limburg): /ˈɣɛɪ̯t/

Woordafbreking

• geit

Woordherkomst en -opbouw

• erfwoord via Middelnederlands: geit / gheet van Oudnederlands: get, in de betekenis van ‘herkauwer’ aangetroffen vanaf 701; gaat via Germaans: *gaitaz terug op de Proto-Indo-Europeese wortel *gʰaido-, cognaat met Gotisch: 𐌲𐌰𐌹𐍄𐍃 (gaits), Duits: Geiß, Oudnoords: geit, Angelsaksisch:  gāt   → Engels: goat; vergelijk ook Latijn:  haedus zn  "geitenlam", Armeens: ձի (ji) "paard", Sanskriet  हय zn  (haya) "paard", Litouws:  žaĩsti ww  "spelen" en Russisch:  заяц zn  (zájats) "haas"

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	geit	geiten
verkleinwoord	geitje	geitjes

Zelfstandig naamwoord

de geit v

1. (evenhoevigen) (veeteelt) bepaald soort zoogdier Capra aegagrus hircus 

   • Zij hebben een geit geadopteerd. 

   ▸ Hij ging op het geluid af en zag, op een bergweitje tussen de rotsen, een kleine donkere jongen zijn geiten hoeden.

2. (scheldwoord), (persoon) scheldwoord voor een vrouw

   • Wat is dat een stomme geit, zeg! 

3. (persoon) benaming voor een grappig, eigenaardig persoon

   • Hij is toch zo'n geit, je blijft lachen met hem. 

Verwante begrippen

• bok, lam, weer, mekkeren

Hyperoniemen

• bezoargeit, geiten, holhoornigen, herkauwers, evenhoevigen

Verwante begrippen

• Arabische thargeit, balearengeit, bezoargeit, himalayathargeit, Kretenzische wilde geit, nilgirithargeit, schroefhoorngeit, sneeuwgeit, thargeit

Hyponiemen

• addaxgeit, angorageit, berggeit, bosgeit, dwerggeit, hemelgeit, huisgeit, huurgeit, kameelgeit, kasjmiergeit, kemelgeit, klapgeit, klimgeit, klipgeit, melkgeit, reegeit, schroefgeit, steengeit, stookgeit, tikgeit, typegeit

Afgeleide begrippen

• geitachtig, geitantilope, geitbrasem, geiten, geitenbaard, geitenbaars, geitenblad, geitenboer, geitenboerderij, geitenbok, geitenbond, geitenborst, geitenboter, geitenbreier, geitendrek, geitenfuif, geitengras, geitenhaar, geitenharen, geitenherder, geitenhoeder, geitenhoefblad, geitenhouder, geitenhouderij, geitenhuid, geitenkaas, geitenkeuring, geitenkeutel, geitenkop, geitenkruid, geitenkut, geitenkuttekop, geitenlam, geitenleder, geitenleer, geitenleren, geitenlul, geitenmelk, geitenmelker, geitenmest, geitenneuker, geitenoog, geitenpad, geitenpoep, geitenpoot, geitenras, geitenrust, geitensik, geitenstal, geitenteelt, geitenvacht, geitenvel, geitenvijg, geitenvlees, geitenvoet, geitenwol, geitenwollen, geitenyoghurt, geitepoep, geitgazelle

Hyponiemen

• Indien geit wordt beschouwd als individu van de familie of andere groep geiten zie dan Hyponiemen geiten

Vertalingen

    1. bepaald soort zoogdier Capra aegagrus hircus   

Albanees: dhia (sq) Arabisch: crapa (ar) Atjehs: kamèng Baskisch: ahuntz (eu) Bosnisch: koza (bs) v, jarac (bs) m Bretons: gavr (br) v givri mv Bulgaars: коза (bg) (koza) Catalaans: cabra (ca) Cebuano: kanding Cherokee: ᎤᎦᏐᏣᏁᏛ (chr) (ugasotsanedv) Chinees: 羊 (zh) Cornisch: gaver (kw) v Deens: ged (da) Diudish: kômbò (diu) Duits: Ziege (de) v, Geiß (de) v Engels: goat (en) Esperanto: kapro (eo) Estisch: kits (et) Faeröers: geit (fo) Fins: vuohi (fi) Frans: chèvre (fr) v Fries: geit (fy) Friulisch: cjavre Galicisch: cabra doméstica (gl) Grieks: κατσίκα (el) Hebreeuws: עֵז (he) v (ez) Hongaars: kecske (hu) Iers: gabhar (ga) IJslands: geit (is) Indonesisch: kambing (id) Italiaans: capra (it) v Japans: やぎ (ja) (yagi) Javaans: wedus (jv) Koreaans: 염소 (ko) (yeomso) Kroatisch: koza (hr) Ladino: cioura Lakota: tȟatȟókala (lkt)

Latijn: caper (la) m, capra (la) v, hircus (la) m Lets: āzis (lv) Limburgs: geit (li) Litouws: ožka (lt) m v; ožys Macedonisch: коза (mk) (koza) Maleis: kambing (ms) Maltees: mogħża (mt) Minangkabaus: kambiang Nedersorbisch: koza (dsb) Noors: geit (no) Occitaans: cabra (oc) Oekraïens: козел (uk) (kozel), цап (uk) (cap) Oezbeeks: Cyrillisch: эчки (uz) Latijns: echki (uz) Oppersorbisch: koza (hsb) Perzisch: بز (fa) Pools: koza (pl) Portugees: cabra (pt) Quechua: kawra (qu) Roemeens: capră (ro) Reto-Romaans: chaura (roh) Romani: buzno m, buzni v Russisch: коза (ru) v, козёл (ru) m Sami: gáica Sardisch: craba (sc), becca (sc) Schots-Gaelisch: gobhar (gd) Servisch: коза (sr) (koza) Sloveens: koza (sl) v, kozel (sl) m Slowaaks: koza (sk) v, cap (sk) m Spaans: cabra (es) v Tagalog: kambíng (tl) Tsjechisch: koza (cs) v, kozel (cs) m Turks: keçi (tr) Welsh: gafr (cy) Wit-Russisch: каза (be) Zweeds: get (sv)

Werkwoord

vervoeging van
geien

geit

1. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van geien
   

   • Jij geit. 

2. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van geien
   

   • Hij geit. 

3. (verouderd) gebiedende wijs meervoud van geien
   

   • Geit! 

vervoeging van
geiten

geit

1. enkelvoud tegenwoordige tijd van geiten
2. gebiedende wijs van geiten

Anagrammen

• giet

Gangbaarheid

• Het woord geit staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "geit" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Faeröers

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Zelfstandig naamwoord

geit v

1. (evenhoevigen) geit

Fries

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Zelfstandig naamwoord

geit g

1. (evenhoevigen) geit

Limburgs

Uitspraak

• [werkwoord]: IPA: /ɣɛ^ɪt/ ~ /ɣɛ^ɪð/ (Etsbergs)
• [zelfstandig naamwoord]: IPA:
  • (Etsbergs): /ɣɛ^ɪt/
  • (Maastrichts): /ɣɛːt/

Woordafbreking

• geit

Werkwoord

geit

1. derde persoon enkelvoud in de tegenwoordige tijd van gaon.

Zelfstandig naamwoord

geit m/v

1. v: geit (vrouwelijke geit)
2. m: bok
3. m/v: (evenhoevigen) geit (soort)

Verbuiging

	enkelvoud				meervoud
	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind
nominatief	geit	cheit	geiteke	cheiteke	geiter	cheiter	geitekes	cheitekes
genitief	geit(s), geite	cheit(s), cheite	geitekes	cheitekes	geiter	cheiter	geitekes	cheitekes
locatief	geites	cheites	geiteske	cheiteske	geitese	cheitese	geiteskes	cheiteskes
datief	geit(e)	cheit(e)	geiteke	cheiteke	geiter	cheiter	geitekes	cheitekes
accusatief	geit	cheit	geiteke	cheiteke	geiter	cheiter	geitekes	cheitekes

Synoniemen

• [2] bók

Afgeleide begrippen

geitebók geitechtig geitechtige geitefókker

geitefókkerie geitefókster geitegróndj geitehaajer

geitehaajerie geitehaajster geitehert geitehoearn

geitehók geitehoof geitehuud geitekieës

geiteklów geitekóp geitelam geitemèlk

geitemèlker geitemèlkerie geitemèlkster geitepoeat

geiterasj geiterig geitestert geitevleisj

geitewèè geitewól geitsgif geitsketuuer

geitsgeveul geitsgewin