Zilver(I)fluoride

Zilver(I)fluoride
Structuurformule en molecuulmodel
Kristalstructuur van zilverfluoride
Algemeen
Molecuul­formule	AgF
IUPAC-naam	zilver(I)fluoride
Andere namen	zilvermonofluoride
Molmassa	126,866603 g/mol
InChI	1S/Ag.FH/h;1H/q+1;/p-1
CAS-nummer	7775-41-9
PubChem	165912
Wikidata	Q414689
Beschrijving	Geel-bruine kristallen
Vergelijkbaar met	zilverchloride, zilverbromide, zilverjodide
Waarschuwingen en veiligheids­maatregelen
Gevaar
H-zinnen	H301 - H311 - H315 - H318 - H331
EUH-zinnen	geen
P-zinnen	P261 - P280 - P301+P310 - P305+P351+P338 - P311
Fysische eigenschappen
Aggregatie­toestand	vast
Kleur	geel-bruin
Dichtheid	5,852 g/cm³
Smeltpunt	435 °C
Kookpunt	1159 °C
Oplosbaarheid in water	(bij 20°C) 1800 g/L
Goed oplosbaar in	water
Geometrie en kristal­structuur
Kristal­structuur	kubisch
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Zilver(I)fluoride (AgF) is de eenvoudigste anorganische verbinding van zilver en fluor. Zilver(I)fluoride is een geel-bruine vaste stof met een smeltpunt van 435°C, die zwart wordt bij blootstelling aan vochtige lucht. In tegenstelling tot de andere halogeniden zoals zilverchloride is zilver(I)fluoride zeer goed oplosbaar in water (tot 1,8 kilogram per liter). Ook in organische oplosmiddelen als acetonitril is de stof enigszins oplosbaar.

Synthese

Zilver(I)fluoride wordt bereid uit een reactie van zilvercarbonaat en waterstoffluoride:

${\ce {Ag2CO3 + 2HF -> 2AgF + H2O + CO2}}$

Toepassing

Zilver(I)fluoride wordt vooral toegepast in de organofluorchemie, bij de reactie van fluor met dubbele bindingen. Zo koppelt het in acetonitril aan perfluoralkenen tot perfluoralkylzilver(I)verbindingen:

$\mathrm {R_{F}{-}CF{=}CF_{2}\ +\ AgF\longrightarrow \ R_{F}{-}(CFCF_{3})Ag}$

Naast zilver(I)fluoride is ook zilver(II)fluoride bekend.

Externe link

• National Pollutant Inventory - Fluoride and compounds fact sheet

Bronnen, noten en/of referenties