Samuel Sánchez

Samuel Sánchez
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Samuel Sánchez González
Bijnaam	Samu, Samsam, Sammie Sánchez
Geboortedatum	5 februari 1978
Geboorteplaats	Oviedo, Spanje
Lengte	175 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg	Gestopt
Discipline(s)	Weg
Specialisatie(s)	Allrounder
Ploegen
2000–2013; 2014–2017	Euskaltel-Euskadi; BMC (vanaf 2-2)
Beste prestaties
Milaan-San Remo	20e (2002, 2004)
Amstel Gold Race	7e (2012)
Luik-Bastenaken-Luik	4e (2016)
Ronde van Lombardije	2e (2006, 2009, 2012)
Ronde van Italië	12e (2013)
Ronde van Frankrijk	2e (2010) ; 1 etappezege
Ronde van Spanje	2e (2009) ; 5 etappezeges
WK op de weg	4e (2006, 2009)
Overige
Zeges:
OS 2008
Portaal	Wielersport

Samuel Sánchez González (Oviedo, 5 februari 1978) is een Spaans voormalig wielrenner. De Asturiër was lange tijd de enige niet-Baskische Spanjaard bij Euskaltel-Euskadi. Tijdens zijn carrière won hij onder andere de wegrit op de Olympische Zomerspelen van 2008. In augustus 2017 werd Sánchez betrapt op doping, waarna hij zijn carrière beëindigde.^[1]

Biografie

Sánchez is een veelzijdig renner die met name in etappekoersen en heuvelklassiekers goed uit de voeten komt. Ook staat hij bekend als een van de betere dalers in het profpeloton.

Nadat hij in zijn eerste profjaren enkele ereplaatsen behaalde in koersen als Parijs-Nice, de Ronde van het Baskenland en Luik-Bastenaken-Luik beleefde hij in 2005 zijn doorbraak: Sánchez won de dertiende etappe in de Ronde van Spanje en werd elfde in het eindklassement. Nadat winnaar Roberto Heras wegens dopinggebruik werd gediskwalificeerd schoof Sánchez op naar de tiende plaats. In 2011 werd deze diskwalificatie weer ongedaan gemaakt en is Sanchez alsnog als elfde geëindigd in het algemeen klassement. Ook in de belangrijke Spaanse klassieker Escalada a Montjuïc ging hij tweemaal met de zege aan de haal (in 2004 en in 2005).

In 2006 reed Sánchez een voorjaar met ereplaatsen in onder andere Parijs-Nice (vierde) en de Waalse Pijl (tweede). In de Ronde van het Baskenland bezorgde hij zijn Baskische ploeg twee etappezeges en een zesde plaats in het eindklassement, waarin hij nog aan de leiding stond voor de slottijdrit. In de Ronde van Spanje won hij net als het jaar ervoor de dertiende etappe, in het klassement werd Samu zevende. Op het Wereldkampioenschap op de weg in het Oostenrijkse Salzburg vertolkte Sánchez een hoofdrol door in de laatste kilometer voor de beslissende afscheiding te zorgen in dienst van kopman Alejandro Valverde. Sánchez zelf werd vierde achter Paolo Bettini, Erik Zabel en Valverde. Een week later schreef hij met het Kampioenschap van Zürich zijn eerste klassieke zege op zijn naam. Hij reed op twaalf kilometer van de streep alleen weg uit een elitegroep van vijf en kwam met een halve minuut voorsprong over de finish. Twee weken later werd hij tweede in de Ronde van Lombardije. Hiermee verzekerde hij zich van de tweede plaats in het eindklassement van de UCI ProTour.

Het volgende jaar begon Sánchez wederom goed met een negende plaats in Parijs-Nice en derde plaats in de Ronde van het Baskenland waar hij de afsluitende tijdrit won. In de klassiekers wist hij geen top 10-notering te behalen, wel wist hij de slotrit van de Ronde van Catalonië (met aankomst bergop) te winnen. Hierna richtte Sánchez zich volledig op de Ronde van Spanje waar hij de vijftiende etappe won na een van zijn kenmerkende aanvallen in een afdaling. In de negentiende etappe was hij de sterkste op de beruchte Alto de Abantos en op de voorlaatste dag won Sánchez ook nog een tijdrit. Deze slotweek resulteerde in een derde plaats in het eindklassement. Na de Vuelta werd Samsam zevende op het wereldkampioenschap op de weg in Stuttgart en ietwat ongelukkig derde in de Ronde van Lombardije. In het UCI ProTourklassement eindigde hij als negende.

In 2008 richtte Sánchez zich volledig op de Ronde van Frankrijk. Vooral in de eerste helft van de ronde, inclusief de ritten in de Pyreneeën, vlak bij de thuisregio, reed de Baskische ploeg niet al te sterk. Sánchez was van de drie kopmannen nog het best op dreef, met tweede plaats in de koninginnenrit naar de Alpe d'Huez als hoogtepunt. Uiteindelijk werd Sánchez zesde in het eindklassement. De vorm van de slotweek nam hij mee naar de Olympische Spelen in Peking. Tijdens de wegwedstrijd pakte hij de gouden medaille in een sprint bergop tegen Davide Rebellin en Fabian Cancellara. Enkele dagen later werd hij zesde in de tijdrit.

In 2009 won Sánchez, in voorbereiding op de wedstrijden van april, de Gran Premio de Llodio. Daarna volgde een podiumplek in de Ronde van het Baskenland. Ook werd hij nog vierde op het wereldkampioenschap in Mendrisio en tweede in de Ronde van Spanje, achter Alejandro Valverde.

In de zeventiende rit in de Ronde van Frankrijk van 2010 kwam hij hard ten val, terwijl hij derde stond in het algemeen klassement. Het peloton besloot te wachten en Samuel Sánchez kon zich weer bij de groep voegen. Uiteindelijk werd hij vierde in het eindklassement. Nadat Alberto Contador later uit de uitslag werd geschrapt, werd dit omgezet naar een derde plaats.

In 2011 won Sánchez de twaalfde etappe en het bergklassement in de Ronde van Frankrijk. Een jaar later, in 2012, kwam Sánchez tijdens de achtste etappe van de Ronde van Frankrijk ten val. Hierbij brak hij zijn rechterhand en kneusde zijn schouderblad, waardoor hij moest opgeven.^[2]

Na het verdwijnen van de ploeg Euskaltel-Euskadi, bood BMC Racing Team Sánchez een contract aan voor 2014. Hij hielp bij zijn nieuwe ploeg Philippe Gilbert aan een aantal overwinningen zoals de Amstel Gold Race, de Ster ZLM Toer en de Ronde van Peking. Hij was kopman in de Ronde van Spanje en werd zesde in het eindklassement. In de Ronde van Lombardije finishte hij als vijfde in een elitegroepje achter de weggesprongen Daniel Martin.

Twee dagen voor de start van de Vuelta van 2017, maakte de UCI bekend dat Sanchez positief was bevonden op het verboden groeihormoon GHRP-2.^[3] In afwachting van de analyse van het B-staal, werd hij voorlopig geschorst.

Na onderzoek door de UCI van de twee bloedstalen werd Sanchez positief bevonden, daarop heeft wielerploeg BMC Sánchez in oktober 2017 op staande voet ontslagen wegens dopinggebruik.^[4]

Palmares

Overwinningen

2004: Escalada a Montjuïc
2005: 13e etappe Ronde van Spanje; Escalada a Montjuïc
2006: 2e en 3e etappe Ronde van het Baskenland; 3e etappe Ronde van Asturië; 13e etappe Ronde van Spanje; Kampioenschap van Zürich
2007: 6e etappe Ronde van het Baskenland; 7e etappe Ronde van Catalonië; 15e, 19e en 20e etappe Ronde van Spanje
2008: 2e etappe deel B Ronde van Asturië; 1 Olympisch kampioen op de weg in Peking
2009: Gran Premio de Llodio
2010: 4e etappe Ronde van het Baskenland; Klasika Primavera; 2e en 5e etappe Ronde van Burgos; Eindklassement Ronde van Burgos
2011: GP Miguel Indurain; 4e etappe Ronde van het Baskenland; 12e etappe Ronde van Frankrijk; Bergklassement Ronde van Frankrijk; 1e etappe Ronde van Burgos
2012: 6e etappe Ronde van Catalonië; 3e en 6e etappe Ronde van het Baskenland; Eindklassement Ronde van het Baskenland
2013: 7e etappe Critérium du Dauphiné
2015: 3e etappe Critérium du Dauphiné (ploegentijdrit); 9e etappe Ronde van Frankrijk (ploegentijdrit); 1e etappe Ronde van Spanje (ploegentijdrit)
2016: 4e etappe Ronde van het Baskenland
2017: 2e etappe Ronde van Catalonië (ploegentijdrit)

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar	Ronde van Italië	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
2001
2002		buiten tijd
2003		buiten tijd
2004			15e
2005	17e		10e (1)
2006			6e (1)
2007			3 ↑ (3)
2008		6e
2009			2 ↑
2010		2 ↑
2011		5e (1)
2012		opgave
2013	12e		8e
2014	24e		6e
2015		12e	opgave
2016			opgave
2017

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar	Milaan-San Remo	Parijs-Roubaix	Amstel Gold Race	Luik-Bast.‑Luik	Ronde van Lombardije	Waalse Pijl	Clásica San Sebastián	WK op de weg	Wereldranglijsten
2001		opgave
2002	20e			opgave
2003				6e		17e
2004	20e			4e		12e
2005			81e	83e		41e	10e		55e (UPT)
2006	49e		15e	15e	2 ↑	2 ↑	92e	4e	2 (UPT)
2007			15e	13e	3 ↑	27e	104e	7e	9e (UPT)
2008					27e		7e	22e	84e (UPT)
2009			14e	10e	2 ↑	4e	50e	4e	3 (UWK)
2010					6e		9e	opgave	8e (UWK)
2011			56e	10e	30e	3 ↑	8e		6e (UWT)
2012			7e	7e	2 ↑			41e	9e (UWT)
2013				37e				opgave	46e (UWT)
2014			62e	31e	5e	34e			43e (UWT)
2015			31e	29e	opgave	103e	18e		105e (UWT)
2016			27e	4e	50e	6e	87e		35e (UWT)
2017				52e		46e			226e (UWT)

Resultaten in kleinere rondes

Jaar	Parijs-Nice	Tirreno-Adriatico	Ronde van Catalonië	Ronde van het Baskenland	Critérium du Dauphiné	Ronde van Zwitserland	Ronde van Polen	Ronde van Peking
2001
2002	12e			10e	33e
2003	9e			3 ↑
2004	18e			8e
2005				opgave
2006	4e		13e	6e (2)
2007	9e		15e (1)	3 ↑ (1)
2008					45e		opgave
2009	opgave		9e	3 ↑
2010	4e			7e (1)	18e
2011	5e			6e (1)	17e			51e
2012			2 ↑ (1)	↑ (2)	126e			12e
2013		18e		15e	9e (1)
2014			45e	15e			12e	13e
2015			68e	13e	49e
2016			29e	6e (1)		opgave
2017			33e	opgave			24e