Pergi ke kandungan

Manga shōjo

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Empat panel manga yang ringkas dari November 1910 terbitan Shōjo (pelukis tidak diketahui)
Halaman manga shōjo 1934 yang menggemparkan oleh Katsuji Matsumoto, The Mysterious Clover

Shōjo, shojo, atau manga shoujo (少女漫画, shōjo manga) merupakan sebuah manga yang mensasar pembaca perempuan remaja. Nama bahasa Jepun yang dirumikan 少女 (shōjo), secara harfiah bermaksud "perempuan muda". Manga shōjomerangkumi pelbagai subjek dalam pelbagai gaya naratif, daripada drama zaman bersejarah sehingga fiksyen sains, tetapi selalunya dengan memberi tumpuan kepada hubungan romantis atau emosi.[1] Sebenarnya, manga shōjo tidak terdiri daripada gaya atau genre, tetapi sebaliknya menunjukkan satu sasaran demografi.[2][3] Contoh-contohnya termasuk Ao Haru Ride, Candy Candy, Kimi ni Todoke, Boys Over Flowers, Vampire Knight, Maid Sama!, Ouran High School Host Club, Skip Beat, Wolf Girl and Black Prince, Kamisama Hajimemashita , My Little Monster, Fruits Basket, Fushigi Yuugi, Yamato Nadeshiko Shichihenge, Princess Ai, Revolutionary Girl Utena, Lovely Complex, Sailor Moon, Shugo Chara!, Paradise Kiss, Rose of Versailles, Special A, Itazura na Kiss, We Were There, Cardcaptor Sakura, dan Peach Girl.

Majalah Jepun khusus untuk gadis, yang dikenali sebagai majalah shōjo, pertama kali muncul pada tahun 1903 dengan penubuhan Shōjo kai (少女界?, Girls' World), dan terus dengan yang lain seperti Shōjo Sekai (少女世界?, Girls' World) (1906) dan yang paling lama berjalan Shōjo no tomo (少女の友?, Girls' Friend) (1908).[4][5]

Asal usul rupa bermata lebar sering dikaitkan dengan manga shōjo bermula daripada ilustrasi majalah shōjo awal pada awal abad ke-20. Para pelukis ilustrasi yang paling penting yang berkaitan dengan gaya ini pada masa itu ialah Yumeji Takehisa dan terutamanya Junichi Nakahara, yang mana dipengaruhi oleh kerja-kerja sebagai pencipta patung, sering menarik watak-watak wanita dengan bermata besar pada awal abad ke-20. Ini mempunyai pengaruh yang besar ke atas manga shōjo awal, terbukti dalam kerja-kerja mangaka yang berpengaruh seperti Makoto Takahashi dan Riyoko Ikeda.[6]

Satu halaman manga ringkas mula muncul dalam majalah ini pada tahun 1910, dan pada tahun 1930-an jalur komik humor paling terkini telah menjadi satu ciri penting dalam setiap majalah perempuan. Manga paling popular, Kurukuru Kurumi-chan (くるくるクルミちゃん) oleh Katsuji Matsumoto, memulakan kerjaya pada halaman Shōjo no tomo (少女の友) pada tahun 1938.[7] Ketika Perang Dunia ke-2 masih berlaku, "komik, mungkin dianggap remeh dan mula hilang" dinyatakan.[8]

Manga shōjo selepas perang, contohnya manga Anmitsu Hime yang popular oleh Shosuke Kurakane,[9] pada mulanya diikuti corak sebelum perang yang mudah humor-jalur. Tetapi Osamu Tezuka 's revolusi selepas perang, memperkenalkan drama sengit dan tema yang serius kepada manga kanak-kanak, merebak dengan cepat ke Shōjo, terutamanya selepas kejayaan besar karya terbaik beliau Ribon no kishi (リボンの騎士 Princess Knight).[8] Sally the Witch—menjadi genre anime magical girl yang pertama—mungkin juga (yang lebih luas) menjadi anime shōjo pertama.

Sehingga pada pertehan tahun 1960-an, manga lelaki meningkat melebihi manga perempuan yang banyak (contohnya: Toshiko Ueda, Hideko Mizuno, Masako Watanabe, dan Miyako Maki) berbanding artis yang melukis kebanyakan manga perempuan. Kebanyakannya seperti Tetsuya Chiba,[10] berfungsi sebagai pendatang baru, menunggu peluang untuk bergerak ke manga shōnen (少年 "budak lelaki"). Chiba bertanya kepada isterinya tentang perasaan perempuan bagi penyelidikan untuk manga beliau. Pada masa ini, peluang kerja konvensional bagi wanita tidak termasuk menjadi artis manga.[11] Menyesuaikan gaya dinamik Tezuka untuk shōjo (yang selama ini menjadi domestik pada kebiasaannya) terbukti mencabar. Menurut Thorn:

Walaupun beberapa memilih untuk hanya membuat lagi jalur humor, yang lain beralih kepada novel harian popular kanak-kanak perempuan sebagai model untuk pemain sandiwara shōjo. Manga ini memaparkan wirawati pra-remaja yang manis, yang tidak bersalah, dipisahkan dari keselamatan keluarga dan melepaskannya dari satu keadaan berbahaya kepada yang lain, sehingga akhirnya diselamatkan (biasanya oleh lelaki muda yang kacak) dan bersatu semula dengan keluarga mereka.[12]

Manga shōjo awal ini hampir setiap kali mempunyai kanak-kanak perempuan pra-remaja kerana kedua-dua wira dan pembaca. Kecuali mereka mengunakan lokasi hebat (seperti dalam Princess Knight) atau latar belakang masa atau tempat yang jauh, cinta romantis untuk heroin kekal pada dasar pantang larang. Tetapi purata umur pembaca meningkat, dan kepentingannya berubah. Pada pertengahan 1960-an salah seorang artis beberapa wanita dalam bidang itu, Yoshiko Nishitani, mula menarik cerita yang menampilkan remaja Jepun kontemporari cinta. Ini memberi isyarat perubahan genre yang dramatik.[13][14] Diantara 1950 dan 1969, pembaca yang semakin besar untuk manga muncul di Jepun dengan peneguhan dua genre pemasaran utama, manga shōnen yang bertujuan untuk kanak-kanak lelaki dan shōjo bertujuan untuk kanak-kanak perempuan.[1][15] Manga romantis komedi shoujo telah diilhamkan oleh drama-drama TV Amerika pada masa itu.[16]

Lebih kurang diantara tahun 1969 dan 1971, kebanjiran artis manga perempuan muda mengubah lagi genre tersebut. Beberapa mangaka termasuk Hagio Moto, Yumiko Oshima, dan Keiko Takemiya, telah dikenalai sebagai hana no nijū yon nen gumi (花の24年組, Kumpulan Tahun 24, dinamakan sebegitu kerna persamaan tahun kelahiran yang hampir serupa:Shōwa 24, atau 1949). Kumpulan yang ditubuhkan agak longgar ini mula bereksperimen, dan mula mencipta subgenre yang baru iaitu shōnen-ai, dan mendapat pujian yang tidak putus-putus. Artis perempuan lain dalam generasi yang sama iaitu Riyoko Ikeda, Yukari Ichijo, dan Sumika Yamamoto, juga mendapat sokongan popular yang tidak putus-putus (berikutan) semasa Berusaiyu no bara (ベルサイユのばら, "The Rose of Versailles"), Dezainaa (デザイナー, "Designer"), dan Eesu wo nerae! (エースをねらえ!, "Aim for the Ace!").[1][4][13][14][15][17][18][jilid & isu diperlukan] Sejak pertengahan 1970-an, perempuan mula membuat kebanyakan manga shōjo; yang paling diketahui ialah Mineo Meia dan Shinji Wada.

Daripada tahun 1975 manga shōjo terus-menerus berkembang secara lebih bergaya sambil berkali-kali menular tetapi menggabungkan subgenre yang lain.[19] Yukari Fujimoto merasakan ketika pada tahun 1990-an, manga shoujo menjadi pemuas diri. Beliau merasakan Perang Teluk mempengaruhi perkembangan "gadis-gadis yang berjuang untuk melindungi nasib masyarakat", seperti Red River, Basara, Magic Knight Rayearth, dan Sailor Moon. Dia merasakan bahawa manga shōjo yang tahun 1990-an menunjukkan ikatan emosi di antara wanita lebih kuat daripada ikatan antara seorang lelaki dan seorang wanita.[20] Subgenres utama termasuk cinta, sains fiksyen, fantasi, gadis ajaib, yaoi, dan "Ladies Comics" (dalam bahasa Jepun, redisu レディース, redikomi レディコミ, dan josei 女性).[21][22]

Makna dan ejaan

[sunting | sunting sumber]

Kerana shōjo secara harfiah bermaksud "perempuan" dalam bahasa Jepun, sama dengan penggunaan barat biasanya akan termasuk istilah: manga perempuan (少女漫画 shōjo manga), atau anime untuk perempuan (少女向けアニメ shōjo-muke anime). Istilah shōnen, seinen, dan josei yang selari juga berlaku dalam pengkategorian bagi manga dan anime, yang mempunyai kelayakan yang sama. Walaupun istilah yang berasal daripada penerbit Jepun, perbezaan budaya dengan Barat bermakna bahawa pelabelan dalam bahasa Inggeris cenderung untuk mengubah lebih kasar, dengan pelbagai jenis sering keliru dan tersalah penggunaan.

Oleh kerana ragam dalam perumian Jepun, penerbit boleh mentranskripsi 少女 (ditulis しょうじょ dalam hiragana) dalam pelbagai cara. Setakat ini yang paling biasa, shoujo[perlu rujukan], mengikut fonologi bahasa Inggeris[perlu rujukan], mengekalkan ejaan, dan hanya memerlukan masukan ASCII. [[Perumian Hepburn] shōjo menggunakan garisan makron untuk vokal yang panjang, walaupun kelaziman fon Latin-1 sering menghasilkan sirkomfleks sebaliknya, seperti shôjo. Banyak teks bahasa Inggeris hanya mengabaikan vokal panjang, menggunakan shojo, berpotensi membawa kepada kekeliruan dengan 処女 (shojo, secara literal: "dara/teruna") dan juga makna yang mungkin lain. Akhir sekali, pengtransliterasi mungkin menggunakan jenis Nihon-shiki pencerminan daripada ejaan kana: syôjyo, atau syoujyo.

Bilangan edaran

[sunting | sunting sumber]

Peredaran purata yang dilaporkan untuk beberapa majalah manga terlaris shōjo pada tahun 2007 termasuk:

Tajuk Edaran yang dilaporkan Penerbitan pertama
Ciao 982,834 1977
Nakayoshi 400,000 1954
Ribon 376,666 1955
Bessatsu Margaret 320,000 1964
Hana to Yume 226,826 1974
Cookie 200,000 1999
Deluxe Margaret 181,666 1967
Margaret 177,916 1963
LaLa 170,833 1976
Cheese! 144,750 1996

Sebagai perbandingan, peredaran untuk majalah paling laris dalam kategori lain bagi tahun 2007 termasuk:

Kategori Tajuk majalah Edaran yang dilaporkan
Majalah shōnen manga terjual terbanyak Weekly Shōnen Jump 2,778,750
Majalah seinen manga terjual terbanyak Young Magazine 981,229
Majalah josei manga terjual terbanyak YOU 194,791
Majalah bukan manga terjual terbanyak Monthly The Television 1,018,919

(Sumber untuk semua angka edaran: Jepun Magazine Publishers Association[23])

Majalah shōjo di Jepun

[sunting | sunting sumber]

Dalam erti kata yang ketat, manga shōjo merujuk kepada cerita bersiri dalam majalah manga shōjo (majalah dipasarkan kepada kanak-kanak perempuan dan wanita muda). Senarai di bawah mengandungi majalah Jepun manga shōjo masa lalu dan semasa, dikumpulkan mengikut penerbit mereka. Majalah tersebut boleh muncul di pelbagai jadual, termasuk dua kali seminggu (Margaret, Hana to Yume, Shōjo Comic), bulanan (Ribon, Bessatsu Margaret, Bessatsu Friend, LaLa), dua kali sebulan (Deluxe Margaret, LaLa DX, The Dessert), dan suku tahunan sekali (Cookie BOX, Unpoko). Majalah shōjo Mingguan, biasa pada 1960-an dan 1970-an, telah hilang pada awal 1980-an.[perlu rujukan]

  • Princess
  • Princess Gold
  • Petit Princess
  • Mystery Bonita
  • Susperia Mystery
  • Renai MAX

Majalah web

[sunting | sunting sumber]

Majalah shōjo di luar Jepun

[sunting | sunting sumber]

Viz Media

[sunting | sunting sumber]
  • Shojo Beat, majalah manga shōjo yang diterbitkan di Amerika Utara 2005-2009

Lihat juga

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ a b c Toku, Masami, editor. 2005. "Shojo Manga: Girl Power!" Chico, CA: Flume Press/California State University Press. ISBN 1-886226-10-5. See also http://www.csuchico.edu/pub/cs/spring_06/feature_03.html. Accessed 2007-09-22.
  2. ^ Thorn, Matt (2001) "Shôjo Manga—Something for the Girls" Diarkibkan 2007-02-19 di Wayback Machine, The Japan Quarterly, Jil. 48, No. 3
  3. ^ Thorn, Matt (2004) What Shôjo Manga Are and Are Not: A Quick Guide for the Confused Diarkibkan 2012-02-08 di Wayback Machine, kali terakhir diubah pada Disember 18, 2006
  4. ^ a b Thorn, Matt (Julai–September 2001). "Shôjo Manga—Something for the Girls". The Japan Quarterly. 48 (3). Diarkibkan daripada yang asal pada 2016-07-09. Dicapai pada 2007-09-22.
  5. ^ The Kikuyō Town Library 菊陽町図書館. [https://web.archive.org/web/20081024071116/http://www.kikuyo-lib.jp/08_menu.htm Diarkibkan 2008-10-24 di Wayback Machine Diarkibkan 2008-10-24 di Wayback Machine Meiji – Shōwa shōjo zasshi no goshōkai (明治〜昭和 少女雑誌のご紹介?, "Meiji – Shōwa: An Introduction to Girls' Magazines")] Dicapai pada 2008-09-15.
  6. ^ https://books.google.co.uk/books?id=j1LLCQAAQBAJ&pg=PA24
  7. ^ Thorn, Matt (2006) "Pre-World War II Shōjo Manga and Illustrations" matt-thorn.com Diarkibkan 2015-03-16 di Wayback Machine
  8. ^ a b Schodt, Frederik L. (1983) Manga! Manga! The World of Japanese Comics, Kodansha International
  9. ^ Yonezawa, Yoshihiro, ed. (1991)Kodomo no Shōwa-shi: Shōjo manga no sekai I, Shōwa 20 nen – 37 nen (子供の昭和史──少女マンガの世界 I 昭和20年〜37年 "A Children's History of Showa-Era Japan: The World of Shōjo Manga I, 1945–1962") Bessatsu Taiyō series. Tokyo: Heibonsha
  10. ^ Thorn, Matt (2005) "The Moto Hagio Interview" The Comics Journal #269.
  11. ^ Toku, Masami (2007) "Shojo Manga! Girls' Comics! A Mirror of Girls’ Dreams" Mechademia 2 ms.22–23
  12. ^ Thorn, Matt (2008) "The Multi-Faceted Universe of Shōjo Manga", dibentangkan di Le manga, 60 ans après... Diarkibkan 2009-09-02 di Wayback Machine, Paris, Mac 15.
  13. ^ a b Yonezawa, Yoshihiro, ed. (1991)Kodomo no Shōwa-shi: Shōjo manga no sekai II, Shōwa 38 nen – 64 nen (子供の昭和史──少女マンガの世界 II 昭和38年〜64年 "A Children's History of Showa-Era Japan: The World of Shōjo Manga II, 1963–1989") Siri Bessatsu Taiyō. Tokyo: Heibonsha
  14. ^ a b Thorn, Matt (2005) "The Magnificent Forty-Niners" The Comics Journal #269.
  15. ^ a b Schodt, Frederik L. 1986. Manga! Manga! The World of Japanese Comics. Tokyo: Kodansha. ISBN 978-0-87011-752-7.
  16. ^ SAITO, K. Desire in Subtext: Gender, Fandom, and Women's Male-Male Homoerotic Parodies in Contemporary Japan. Mechademia. 6, 173, Nov. 2011. ISSN: 19342489.
  17. ^ Gravett, Paul. 2004. Manga: Sixty Years of Japanese Comics, pages 78–80. New York: Harper Design. ISBN 1-85669-391-0.
  18. ^ Lent, 2001, op. cit., ms. 9–10.
  19. ^ Ōgi, Fusami 2004. "Female subjectivity and shōjo (girls) manga (Japanese comics): shōjo in Ladies' Comics and Young Ladies' Comics". Journal of Popular Culture, 36(4):780–803.
  20. ^ http://www.jpf.go.jp/JF_Contents/GetImage/img_pdf/JBN56.pdf?ContentNo=9&SubsystemNo=1&FileName=img_pdf/JBN56.pdf
  21. ^ Gravett, Paul. 2004. Manga: Sixty Years of Japanese Comics. NY: Harper Design. ISBN 1-85669-391-0. p. 8.
  22. ^ Schodt, Frederik L. 1996. Dreamland Japan: Writings on Modern Manga. Berkeley, CA: Stone Bridge Press. ISBN 978-1-880656-23-5.
  23. ^ Japan Magazine Publishers Association Magazine Data 2007. Penerbitan, yang bergantung kepada maklumat yang diberikan oleh penerbit, mengkategorikan majalah Cookie sebagai Josei, tetapi "S-MANGA.NET" laman Shueisha jelas mengkategorikan majalah itu sebagai shōjo, oleh itu dikategorikan di sini.

Bacaan lanjut

[sunting | sunting sumber]
  • Ogi, Fusami (Autumn 2001) "Beyond Shoujo, Blending Gender: Subverting the Homogendered World in Shoujo Manga (Japanese Comics for Girls)". International Journal of Comic Art 3 (2): 151–161.
  • Prough, Jennifer S. Straight from the heart: gender, intimacy, and the cultural production of shōjo manga. Honolulu: University of Hawaiʻi Press. ISBN 978-0-8248-3528-6.

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]