Koningsdag

Hebben jullie een mooie Koningsdag gehad gisteren? Voor ons was het een dag met een gouden randje! Wat genoten we van het prachtige weer. Juist omdat de voorspellingen zo anders waren. Zondag regende het nog en vandaag rond de middag ook weer. Maar gisteren waren er allemaal blije mensen op straat, onder een helderblauwe lucht met prachtige witte wolken.

Mijn jongste dochter en ik waren voor de markt gezellig samen met Fimo-klei bezig geweest. Ik neem altijd een rekje oorbellen mee naar de markt en die was aardig leeg. De achterkamer werd omgebouwd tot klei-atelier: Zij maakte figuurtjes en kleine taartjes, ik kralen en bedeltjes.

Het meisje op de foto wijst: 'Mama, mag ik oorbellen?!' Dat ging de hele dag zo door. Je raadt het al, mijn rekje is wéér bijna leeg. ;-) 

Beide (jongste) dochters hielden mij gezelschap en ook mijn man kwam af en toe even kijken. Om beurten liepen we de markt even over. Jongste dochter hield in een opschrijfboekje precies bij wat verkocht werd. Als zij even de markt overging, droeg ze haar taak over, want ze wilde wel precies weten wat er allemaal verkocht was én voor hoeveel! :-)

Jongste dochter heeft het bloggen weer opgepakt. De loom-rage is voorbij, af en toe doet ze het nog. Maar nu is ze bezig met klei. Of ik haar blogje weer even onder de aandacht wil brengen?! Ze heeft de naam van haar blogje aangepast van Loomlove naar Crealove. Bij deze! :-) 

Granny-oorbellen

Voor mijn dochter en haar vriendinnetje maakte ik granny-oorbellen, voor het Koningsconcert afgelopen zaterdag. Dat leverde mij een opdrachtje op. Na het concert kwam er een klein meisje naar mij toe, het zusje van de vriendin van mijn dochter. 'Kan jij voor mij ook van die oorbellen maken?!' Natúúrlijk, zo'n verzoek kun je toch niet weigeren?! En zo zijn er vanmorgen 3 dametjes met gehaakte oorbellen in hun oren bij het Koningsontbijt op school: twee in groep 8 en één in groep 3. 

Mijn dochter heeft zich vanmorgen met zorg klaargemaakt: Rood-wit-blauwe kleding en accescoires. 

Het oranje kroontje, dat ik gisteravond nog snel haakte voor bij haar kapsel zag ze niet zo zitten. 'Nee mam, dat gaat vast los! Maar Spookie wil 'm wel op.' 

Kijk eens aan, Spookie is ook klaar voor het Koningsontbijt. Een tijdje geleden heb ik hem voorzien van een gebreide colsjaal, omdat zijn nek wel héél kwetsbaar is geworden. Nu nog een manier verzinnen hoe ik de gaatjes in z'n neus en wang netjes kan repareren. 

Het patroontje voor het kroontje vond ik bij Craftkitchen. 

Een paar weken geleden werd ik uitgenodigd om mee te doen aan een Link-party die ik nog niet kende. De Linkparty wordt georganiseerd door deze blogs: EyeLoveKnots en The Philosopher's Wife. Het leuke van 'Link-party's' vind ik dat je er nieuwe blogs ontdekt. Zo kan er aan de andere kant van de wereld iemand met dezelfde creatieve dingen bezig zijn als jijzelf, die je anders niet zou ontmoeten. 

Bij mijn blogje over Horsy kreeg ik deze reactie van Rachel van  The Philosopher's Wife: 'Love it! This little "horsy" is too cute! Great work! Thanks for linking up at The Yarn Fanatic Party! You're one of my features this week. :-) '

Leuk, dank je wel Rachel!

Dank je wel voor jullie reacties op mijn vorige blogje, dat deed mij heel goed! 

Fimo, fimo en nog eens fimo

De afgelopen weken verliepen niet zo soepel hier thuis. De energie ontbrak mij om te bloggen. Maar vandaag hadden we een héél gezellig dagje, mijn dochter, haar vriendinnetje en ik. 's Morgens vroeg vertrokken we met de auto naar Bussum naar het Fimo-festijn, georganiseerd door Eveline Klootwijk van Crealine. Ruim anderhalf uur rijden, maar dat mocht de pret niet drukken. Vanaf de achterbank klonk vrolijk gezang. Dochter en vriendin hadden 's avonds namelijk een uitvoering met hun tienerkoor. Konden ze mooi nog even inzingen samen! :-) 

Eenmaal in Bussum, reden we zo op onze bestemming af. De dames kozen een workshop uit en ik kon heerlijk rondneuzen bij de kraampjes met fimo-werkstukken,materialen en tijdschriften. Af en toe even kijken bij dochter en vriendin, die heerlijk bezig waren. Het eindresultaat mocht er zijn, zoals je op de eerste foto kunt zien. :-)

Na de workshop keken we nog even samen rond en (waar ik niet zoveel met het maken fimo-etenswaren heb, behalve dan schattige kleine bedeltjes) viel mijn dochter voor het boek: Fimo om van te smullen. Nou vooruit, dan kunnen ze volgende week nog even nagenieten. Beter om voorlopig ons huis te mijden, je weet maar nooit, het kan je een kunst-gebit opleveren. ;-) 

Op de terugweg genoot ik van de prachtige wolkenluchten, in combinatie met koolzaad-bermen langs de A6 door de polder. Wat een mooie rit en dat weer begeleid door vrolijk tienergezang! Een dag met een gouden randje, afgesloten met de uitvoering van vanavond: 

Mijn dochter mocht een solo zingen en dat ging goed. Bij Gospelkoor Rejoice heb ik 17 jaar in het combo gefloten. Mooi om ze weer te horen zingen en het combo te horen spelen. Het was een prachtige avond, tot eer van Koning Jezus, want Hij is die Koning waar het allemaal om draaide vanavond. 

Voor deze avond kreeg ik een 'geheime opdracht': Een burgemeesters-ketting maken voor de jongerenwerker van onze gemeente die het geheel als 'burgemeester' aan elkaar zou praten. Of ik zo'n ketting kon maken? Vast wel! Ik ging aan de slag met mijn bak afval-klei. Alle restjes en kruimeltjes klei verzamel ik daarin. 

Al die restjes werden met een paar druppels baby-olie om het geheel wat kneedbaarder te maken (oude polymeer-klei is vaak erg hard en brokkelig) tot een homogene massa gekneed. 

Al die kleuren door elkaar gekneed leverde een saaie, grijze massa op, precies wat ik wilde! :-) 

 Met behulp van ovale uitstekers maakte ik de schakels.

Na het bakken kregen ze een laagje zilververf.

De schakels werden met ringetjes aan elkaar gezet, nog een 'badge' eraan. En zo was de missie uiteindelijk geslaagd: Een heuse burgemeestersketting. 

Toen we vanmiddag terugliepen naar de auto verzuchtte mijn dochter: 'Ik heb nog nóóit zoiets moois zelf gemaakt'. Geef haar eens ongelijk! :-) Na het concert genoten we nog even na, met haar gezellige waxine-lichtje. En daarna als een haas naar bed: Volgende week de Eind-Cito-toets!

En dan nog een fimo-opdrachtje waar ik aan gewerkt heb: Een mini-workshop voor de Jeugd Alpha-cursus (de basis-beginselen van het christelijk geloof voor jongeren) in onze gemeente. Het was de bedoeling dat ze in een kwartier iets moesten maken. Tja, dan heb je niet zoveel keus. Het werden armbandjes, gevlochten van waxkoord met letterkralen, die ik zelf maakte van fimo-klei. Ik heb een héél handige kleispuit, waar je slierten mee maakt, die je in kleine stukjes snijdt. De letters heb ik erop geschreven met watervaste stift.

De letters WWJD staan voor What Would Jesus (voor christenen hét voorbeeld) Do: Om je er steeds aan te herinneren: Wat zou Jezus doen, als Híj de keuze moest maken waar ik nu voor sta. Mijn dochter wil ook zo'n armbandje. Die mag ze zelf maken. ;-) 

Horsy

Een tijdje geleden spotten mijn dochter en ik dit lieve paardje. Of ik die ook eens kon maken, vroeg ze. Het boekje met het patroon: 10 Wensdieren haken van Anja Toonen, kocht ik al maanden terug op de Krea Doe. Daarna bleef het erbij, maar ineens dacht ze er weer aan. 

En of het álsjeblieft dan eens een 'slappe' knuffel mocht zijn. 'Een slappe knuffel?!' 'Ja, zo een als we gezien hebben'. Aahh, nu weet ik wat ze bedoelt: Een heel los gehaakte knuffel. Veel te los vond ik, want de vulling kon je erdoor heen zien, en het lijfje was niet zo stevig opgevuld. En zo'n knuffel moest het dus worden!

Tja dat was nog een lastige opdracht, want alles wat mama haakt is stevig en goed strak opgevuld. 'Ja mam', voegde ze er nog aan toe, 'want laatst ging ik per ongeluk op Berenda liggen en toen had ik bijna een hersenschudding'. Ai, die kan ik in mijn zak steken. Ik ging aan de slag met de slappe knuffel en dit is 'm geworden: Horsy, een lief zacht paardje. Ik twijfelde voortdurend of 'ie toch niet té strak gehaakt was, en toch niet té stevig opgevuld. Maar Dochterlief is tevreden: Het hoofd wiebelt en ze kan 'm lekker platknuffelen. En de vulling schijnt er toch niet doorheen gelukkig. ;-)

Het kan dus: Een slappe knuffel haken die er toch netjes uitziet. Weer wat geleerd... :-)

Ik vond het patroon trouwens niet zo prettig haken. De schrijfster heeft haar heel eigen stijl van patronen uitwerken en die wijkt af van de bekende en logische amigurumi-manier. Maar dat is misschien persoonlijk, het boekje ziet er verder erg leuk en verzorgd uit.

Beertje Brom

Of ik wel eens stil zit, wordt mij regelmatig gevraagd. :-) Ja zeker, tijdens de autoritten die we regelmatig maken. We wonen nl. als enige van onze familie in het Hoge Noorden. Mijn huisgenoten weten inmiddels niet beter: Mama sleept altijd tassen vol haakwerk mee. Tijdens onze rit naar Zweden afgelopen zomer had het niet veel gescheeld of ik had mijn benen uit het raam moeten hangen. ;-) 

Meestal neem ik 'makkelijk' haakwerk mee, dan kan ik ondertussen om mij heen kijken. Maar vervolgens thuis afmaken, dat blijft er vaak bij. En zo kan het gebeuren dat er hier in huis nogal wat plastic tassen staan met in de auto begonnen 'makkelijke knuffels'.  Heel wat beren, knuffeldoekjes enz. slijten zo hun nog niet eens begonnen levens in een plastic gevangenis. Beer Brom was ook zo'n project. Bijna klaar, op de armen, snuit en oren na. Mijn dochter kreeg medelijden en vond dat Beer Brom maar eens afgemaakt moest worden. Alvast voor als ze weer genoeg stickers verdiend heeft met haar rekenbijlessen. ;-) Een uurtje stevig doorwerken en Brom was klaar!

Na de eerste foto buiten hield Brom het voor gezien en klom zo snel hij kon in de boom: 'Kijk eens wat ik kan!' 'Brom, kom direct naar beneden, wil je bij de Berendokter terecht komen?!' Zelfs lokken met honing hielp niet. Máár, we hadden nog een troef achter de hand. Toen hij een lief stemmetje van beneden hoorde, wist hij niet hoe snel hij zich weer uit de boom moest laten zakken. Berenda had direct zijn hart gestolen! 

Helaas voor Brom en Berenda moet de vriendschap nog even op een laag pitje blijven staan. Brom moet een paar weekjes in de kast bivakkeren, tot mijn dochter genoeg stickers bij elkaar gespaard heeft. En dat vond Brom maar helemaal niets. Hij nam de benen naar de hoogste boom die hij kon vinden in de tuin. Mijn toezegging dat hij op mijn hobby-kamer mag zitten hield hem net op tijd tegen. En Berenda's stemmetje natuurlijk: 'Brom, niet doen!' 

En daar zit meneer dan. Het klimmen kon hij niet laten: hij klauterde bovenop een bak lekker zachte bolletjes wol, waar wie weet ooit nog eens een broertje of zusje voor hem uit gehaakt zal worden!

En Berenda?! Die wacht geduldig en zegt af en toe 'dag' om het hoekje van de deur! Ze is héél blij met het hart dat Tinie van het blog Creatinie alweer een tijdje geleden toestuurde. Als verrassing voor alle deelnemers aan haar give away! Dank je wel Tinie, je ziet dat het hart een warm plekje heeft gekregen. Heeft Berenda wat te knuffelen, tot ze Brom in haar armen kan sluiten! :-) 

Bram is net als Berenda gehaakt naar het patroon van My Krissie Dolls. Voor de sjaal haakte ik vasten met in het midden een rand ster-steek.

Madame Chihuahua en Sleeping Little Bunny

Madama Chihuahua (een patroon van MyKrissieDolls) haakte ik op verzoek van Ria van Atelier 6a. Zij en Sleeping Bunny verhuizen binnenkort naar de winkel in Leek.

Beide knuffels zijn gehaakt van Stylecraftgaren: Voor Chihuahua gebruikte ik het bekende garen dat ook veel voor CAL-dekens gebruikt wordt. Het lichtblauwe garen van Sleeping Bunny is Wondersoft: Zo voelt het ook, het is heerlijk zacht. In het garen zit een klein stippeltje, wat ik terug heb laten komen in de randjes. Het patroon is afgeleid van de knuffeldoekjes. 

Tussendoor haakte ik een kadootje voor een jarige vriendin, en verpakte het als gezellig voorjaars-setje. Verrast pakte ze het kadootje uit en vertelde dat haar dochter ook zo weg is van de gehaakte spulletjes. Mijn dochter gaf haar twee weken daarvoor een potje met omhaakt deksel. 's Avonds liep ze de trap op met haar 'schat' en verzuchtte: Dit is mijn móóiste kado... Daar doe je het toch voor?! :-) 

Mijn jongste dochter gaat van het ene naar het andere feestje. Ze gaan niet alleen naar elkaars vriendinnen-feestjes, maar mogen ook op de dag zelf komen. Mam, maak jij nog een kadootje? Nou vooruit, nog een potje met inhoud dan maar. :-) Het schaapje is van de Xenos.

Dochter en ik waren vandaag gezellig samen 'aan de haak'. De vakantie is weer voorbij, maar ze heeft nog wat last van haar keel. Ze besloot vanmorgen dat ze een Forever Friends Beertje wil maken. Het was alweer even geleden dat ze voor het laatst haakte. Het viel mij mee, ze had de slag snel weer te pakken. Handig, kan ze straks zelf haar kadootjes haken. ;-)

Ik maak eerst wat projectjes af (fimo o.a.) en dan mag ik aan de slag met het boekje Haakgeluk van Claire. :-) 

Jongste dochter is door de zang- en dans-audities heen van Dimensions en mag mee! De Continentals klinkt wellicht bekender, maar deze organisatie ging het afgelopen jaar helaas failliet. Dimensions is een nieuw initiatief  van oud-Continental-medewerkers. In de zomer gaat ze een week op kamp, waar het programma ingestudeerd wordt. En daarna gaan ze het jaar door 'op tournee', ze geven elke maand een concert. Dat allemaal Deo Volente natuurlijk! We zijn blij met haar!

Mijn Kleine Chihuahua

Hij is klaar, onze lieve stoere Kleine Chihuahua! Het is een leuk patroon van My Krissie Dolls, goed te volgen, alleen zijn de steken vooral bij de kleine zwarte onderdeeltjes soms wat lastig te zien. Meestal red ik het nog zonder, maar nu greep ik toch af en toe naar mijn +1-drogisterij-brilletje. Ach ja, dat mag als je 48 bent toch?! ;-) 

Hij vond het koud, maar wilde toch graag even buiten kijken! :-)

En nu ligt hij lekker te slapen bij mijn dochter in bed.

Ik haakte Chihuahua met Stylecraft Special 4 ply (iets dunner dan het garen dat voor dekens gebruikt wordt). Ik kocht het bij Ria van Atelier 6a in Leek, fijn dat ze Stylecraft in het assortiment heeft! Het haakt net zo fijn als de dikkere versie. Van het garen dat nog over is kan ik er minstens nog 3 maken. In elk geval één voor Ria in de winkel. Even moed verzamelen voor de kleine onderdeeltjes. ;-) 

Voor het blauwe truitje gebruikte ik restjes.

Het was een productief weekje. Ik haakte nog een My Krissie-hanger, deze keer in vrolijke kleurtjes. Samen met haar Gummy-Friends is ze naar een jarige jet verhuisd, ook een vriendinnetje van mijn jongste dochter.

De schattige kleine bolletjes garen in allerlei kleurtjes van Katia vond ik ook bij Atelier 6a, toen ik op zoek was naar een mooie zachte roze katoen voor gezichtjes. 

Sta je de ene dag in de tuin te fotograferen en bedenk je dat het weer bijna voorjaars-achtig aandoet. De volgende dag trek je het gordijn open en zie je sneeuw! Voor mij hoeft het nog geen voorjaar te worden, ik vind het héérlijk dit winterse weer (al is de sneeuw inmiddels alweer verdwenen).

Wat ben ik blij dat ik direct 's morgens foto's genomen heb! Even daarna vertrok ik met 2 dames van onze kerkbibliotheek-commissie naar Groningen. Voor een bezoek aan de mooiste boekwinkel uit de stad: boekhandel Riemer, prachtig gelegen aan de grachten-singel. Toen ik zei dat ik zo genoot van het winterse weer, keek één van de dames mij met grote ogen aan. Genieten, brrr met die gladheid?! Dat is helaas één van de mindere kanten. Bij thuiskomst was de sneeuw alweer van de takken verdwenen.

De rest van de morgen doken wij in de boeken. We hebben in onze kerkelijke gemeente een bibliotheek, die bestaat van de opbrengst van de oude kranten die 1x per maand ingeleverd kunnen worden. We hebben een mooi assortiment boeken voor jong en oud. 

Héérlijk, mijn dochters en ik hebben weer genoeg leesvoer voorlopig! Het is ook wel nodig om vooral mijn nek en schouders even rust te gunnen na een paar dagen intensief haken.

Ik wens jullie allemaal een goed weekend!