The School for Scandal (Barber)

The School for Scandal, Op. 5, é unha abertura do compositor estadounidense Samuel Barber. O seu título refírese á obra teatral de Richard Brinsley Sheridan The School for Scandal, e a abertura de Barber pretende reflectir o espírito da obra. A obra dura en torno aos 8 minutos.^[1]

Historia

Composta en 1931, foi a primeira composición de Barber para orquestra completa, realizada cando o compositor estaba a rematar oas seus estudos no Curtis Institute of Music de Filadelfia.^[1]^[2]^[3] A súa estrea tivo lugar o 30 de agosto de 1933 coa Philadelphia Orchestra baixo a dirección de Alexander Smallens,^[4] durante un concerto ao aire libre no Robin Hood Dell de Philadelphia ante unhas 8.000 persoas. Cando se estreou a obra Barber se encontraba nas súas habituais vacacións en Italia, enterándose posteriormente da representación.^[3]

A abertura axudou a Barber a conseguir reputación nacional e converteuse nos anos '50 nunha obra interpretada regularmente no repertorio das orquestras estadounidenses. A obra gañou o Joseph H. Bearns Prize da Universidade de Columbia en 1933.^[5]

A versión completa da abertura foi gravada pola Saint Louis Symphony Orchestra baixo a batuta de Leonard Slatkin polo selo discográfico EMI.

Características

A obra, estruturada en forma sonata, caracterízase pola brillantez orquestral e por unha serie de cambios no tempo e a dinámica. A adaptación que Barber fai da obra teatral sérvese das diferentes cores que lle proporciona a orquestra para suxerir distintas personaxes e emocións.^[6]

A abertura, en forma sonata, comeza exaltada cun acorde áspero e disonante ao que seguen pasaxes melódicos desordenados. Esta suposta desorganización pronto cede a un tema principal que conduce a un enérxico ostinato. O segundo tema comeza como un solo de óboes que é acompañado polas harmonías das cordas, para que posteriormente o clarinete peche a exposición. As pasaxes cantabile das madeiras proporcionan contraste ás liñas longas, vigorosas nas cordas. Volve o tema inicial e todos os temas son oídos unha vez máis. A obra finaliza cunha coda bailada enxeñosa e brillante coas cordas en pizzicato, con ventos coloridos, que transmite a alegría de vivir da comedia costumista.^[3]^[6]