Saltar ao contido

Jean de Joigny

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Juan de Juni»)
Modelo:BiografíaJean de Joigny
Biografía
Nacemento1506 (Gregoriano) Editar o valor en Wikidata
Joigny, Francia Editar o valor en Wikidata
Morte1577 (Gregoriano) Editar o valor en Wikidata (70/71 anos)
Valladolid, España Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónescultor, pintor Editar o valor en Wikidata

BNE: XX832934
"Santo Enterro", Valladolid.

Jean de Joigny, ás veces castelanizado como Juan de Juni, nado en Joigny no ano 1506 e finado en Valladolid no 1577, foi un escultor borgoñón que realizou o máis importante do seu traballo en España ao longo do século XVI. É considerado como un dos mellores representantes do maneirismo en España.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Probablemente perfeccionouse en Italia, aínda que puido recibir influencias da escultura dese país a través de artistas italianos ambulantes. Arredor de 1533 aparece en Castela, onde traballaría o resto da súa vida, inicialmente en León, onde se documenta o seu traballo por vez primeira; logo en Medina de Rioseco, e en 1540 en Salamanca, e posteriormente en Valladolid, onde fixaría o seu domicilio. Nesa cidade falecería no ano 1577 .

Juni non só traballou a escultura exenta, senón que ergueu tamén magníficos retablos, dos que mesmo fixo as trazas, e dos que se conservan consumados exemplos, como o da catedral de El Burgo de Osma (1550) ou da igrexa de Santa María la Antigua, en Valladolid (1545).

Con Alonso Berruguete debe considerarse como o fundador da "Escola escultórica de Valladolid", que se estende ó longo do século XVI con estes e outros escultores, para prolongarse no século XVII, sobre todo con Gregorio Fernández, e atinxir aínda o século XVIII con Luis Salvador Carmona.

O seu estilo mantén o patetismo expresivo propio da arte borgoñoa, talvez herdado do gran Claus Sluter, ao que se suma a influencia de Miguelánxelo, pois o retorcemento angustioso das figuras de Juni emparéntase coa terribilitá do italiano. Autor de figuras de gran tamaño, traballou principalmente a madeira, pero ás veces tamén se achegou ao mármore. O seu traballo lento, no dicir dos contemporáneos, revela, porén, unha árdua planificación do traballo.

Discípulos

[editar | editar a fonte]

O seu fillo, Isaac de Juni, foi un dos seus discípulos directos, e tamén o francés Juan de Angés. Aínda que ambos traballaron na Galiza, é sobre todo a través do último, e do seu fillo Juan de Angés o Novo, como o estilo de Juni se espallou polo Noroeste peninsular.

  • Descendemento (ca. 1533 – 1538), convento de San Marcos, León.
  • Enterro de Cristo (1540), Museo Nacional de Escultura, Valladolid.
  • Virxe co Neno Xesús e San Xoán (ca. 1555), igrexa de Santa Mariña, León.
  • Retablo do Enterro de Cristo (1571), Catedral de Segovia.
  • San Xoán Bautista, Museo Nacional de Escultura, Valladolid.
  • María Magdalena, Museo Nacional de Escultura, Valladolid.
  • Santa Ana, busto, Museo Nacional de Escultura, Valladolid.
  • Virxe dos Coitelos (Dolorosa), igrexa das Angustias, Valladolid.
  • Piedade, Medina del Campo.
  • San Segundo orante, Ávila, en mármore.
  • Santa Ana e San Xoán Bautista, hoxe no transcoro da catedral de Salamanca, procedentes do claustro.
  • Calvario, no monumento funerario do bispo zamorano Antonio del Águila; convento de San Francisco, Ciudad Rodrigo, Salamanca, hoxe no pazo dos Águila da mesma cidade.
  • Virxe da Esperanza (entre 1560 e 1577), igrexa de Santiago, Allariz, Ourense.
  • Inmaculada, Museo Arqueolóxico Provincial, Ourense.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Museo Nacional Colegio de San Gregorio. Colección, Madrid, Ministerio de Cultura, 2009. (Ed. bilingüe: Saint Gregory's College National Museum), ISBN 978-84-8181-422-4
  • Santiago Alcolea Gil, Historia Universal del Arte, vol. VI, Barcelona, Planeta, 1988, ISBN 84-320-8906-0
  • Bartolomé Bennassar, Valladolid en el siglo de oro, Valladolid, Ámbito, 1989 ISBN 978-84-86770-15-0
  • Manuel Gómez Moreno, La Gran época de la Escultura Española, Barcelona, Noguer, 1964
  • Juan José Martín González, Juan de Juni. Vida y obra, Madrid, Patronato Nacional de Museos, 1974 ISBN 84-369-0335-8
  • José Martí y Monsó, Estudios histórico-artísticos relativos principalmente a Valladolid. Basados en la investigación de diversos archivos, Valladolid, Ámbito, 1992, ISBN 84-86770-74-2. Facsímile da primera edición 1892-1901.
  • Federico Pablo Verrié, Mil Joyas del Arte Español: Edad moderna y contemporánea, Barcelona, Instituto Gallach, 1948.

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]