EDTA
EDTA | |
---|---|
EDTA disodio
| |
Ácido 2-({2-[bis(carboximetil)amino]etil}(carboximetil)amino)acético | |
Outros nomes Ácido diaminoetano-tetraacético, Ácido edético, Ácido etilendinitrilo-tetraacético. Verseno. | |
Identificadores | |
Abreviaturas | EDTA, H4EDTA |
Número CAS | 60-00-4 |
PubChem | 6049 |
ChemSpider | 5826 |
UNII | 9G34HU7RV0 |
Número CE | 200-449-4 |
Número UN | 3077 |
DrugBank | DB00974 |
KEGG | D00052 |
MeSH | Edetic+Acid |
ChEBI | CHEBI:42191 |
ChEMBL | CHEMBL858 |
Número RTECS | AH4025000 |
Código ATC | S01 ,ATC V03 AB03 (sales) |
Referencia Beilstein | 1716295 |
Referencia Gmelin | 144943 |
Imaxes 3D Jmol | Image 1 Image 2 |
| |
| |
Propiedades | |
Fórmula molecular | C10H16N2O8 |
Masa molar | 292,24 g mol−1 |
Aspecto | Cristais incoloros |
Densidade | 860 mg mL−1 (a 20 °C) |
log P | −0,836 |
Acidez (pKa) | 1,782 |
Basicidade (pKb) | 12,215 |
Termoquímica | |
Entalpía estándar de formación ΔfH |
−1,7654–−1,7580 MJ mol−1 |
Entalpía estándar de combustión ΔcH |
−4,4617–−4,4545 MJ mol−1 |
Perigosidade | |
Pictogramas GHS | |
Palabra sinal GHS | WARNING |
declaración de perigosidade GHS | 319 |
declaración de precaución GHS | 305+351+338 |
EU Index | 607-429-00-8 |
Clasificación da UE | Xi |
Frases R | r36 |
Frases S | s2, s26 |
NFPA 704 | |
LD50 | 1000 mg/kg (oral, rata)[1] |
Compostos relacionados | |
ácidos alcanoicos relacionados | Daminozida, Octopina |
Compostos relacionados | Trietilenotetramina |
Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa. |
EDTA (do inglés Ethylenediamine tetraacetic acid) ácido etilendiaminotetraacético é un composto orgánico que actúa coma axente quelante, formando complexos moi estábeis con diversos ións metálicos. Entre eles o magnesio e o calcio, en valores de pH por riba de 7 e manganeso, ferro(II), ferro(III), zinc, cobalto, cobre(II), chumbo e níquel en valores de pH por baixo de 7..[2] O EDTA é un ácido que actúa como ligante hexadentado, ou sexa, pode complexar o ión metálico a través de seis posicións de coordinación: a través de catro anións carboxilato (-COO-), despois da saída dos 4H+ dos grupos carboxílicos, e tamén a través dos dous N.
Síntese
[editar | editar a fonte]O EDTA é principalmente sintetizado do 1,2-diaminoetano (etilenodiamina), formaldehido (metanal), auga e cianato de sodio.[3] O traballo pioneiro sobre o desenvolvemento do EDTA foi realizado por Gerold Schwarzenbach nos anos 1940.[4]
Nomenclatura popular vs. química
[editar | editar a fonte]Para describir o EDTA e as súas distintas formas protonadas, os químicos usan un acrónimo que distingue entre EDTA4−, a base conxugada que é o ligante, e H4EDTA, o precursor do ligante.
Principios de química de coordinación
[editar | editar a fonte]Usos
[editar | editar a fonte]Úsase como descolorante para cabelos; tamén pode ser utilizado na fabricación de pan e derivados na industria alimentaria. Úsase tamén durante tratamentos endodónticos por ter unha función quelante e retirar ións calcio (Ca2+). Esa afinidade co calcio, fai que tamén sexa utilizado coma anticoagulante. Úsase na análise da dureza da auga e na agricultura como estabilizante de micronutrientes.
Tamén se usa en microscopía electrónica para contrastar o ADN e descontrastar o ARN.
Outro uso é na agricultura, na fabricación de fertilizantes e nutricionais, como quelante de metais que interesan ser incorporados (normalmente de xeito foliar) nos cultivos.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ http://chem.sis.nlm.nih.gov/chemidplus/rn/62-33-9
- ↑ Holleman, A. F.; Wiberg, E. (2001). Inorganic Chemistry. San Diego: Academic Press. ISBN 0-12-352651-5.
- ↑ http://www.chm.bris.ac.uk/motm/edta/synthesis_of_edta.htm
- ↑ http://www.chm.bris.ac.uk/motm/edta/edtah.htm