Burramíidos
Burramíidos Burramyidae Rango fósil: plistoceno - actualidade [1] | |||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Cercartetus nanus | |||||||||||||||||||||||||
Clasificación científica | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Xéneros e Especies | |||||||||||||||||||||||||
|
A dos burramíidos (Burramyidae) é unha familia de mamíferos marsupiais australidelfos da orde dos diprotodontes e suborde dos falanxeroideos,[2][3] coñecidos vulgarmente na bibliografía internacional, entre outros nomes, como pósums pigmeos e falanxeros pigmeos.
Son diminutos animais de costumes nocturnos cuxo nome (pósums ou oposums) indica a semellanza coas sarigüeias do continente suramericano. Algo maiores e de máis elevado peso son os falanxeros e os cuscús (xénero Phalanger), de movementos lentos, que recordan aos preguiceiros de Suramérica, cos que en tempos estiveron reunidos.
Na actualidade a familia conta con cinco especies recoñecidas agrupadas en dous xéneros, un deles monoespecíficp. Catro das especies son endémicas de Australia, e a outra que habita tamén en Papúa Nova Guinea e en Indonesia.
Características
[editar | editar a fonte]Os pósums pigmeos varían en lonxitude de cerca de 5 até os 12 cm, e pesan xeralmente entre os 10 e os 50 g. Son nocturnos e omnívoros que se alimentan de invertebrados, froitos, sementes, néctar e pole. Son excelentes gabeadores, debido en gran parte á súa cola prénsil. Aínda que non se desprazan tanto como algunhas outras especies de falanxeros e cuscús, algunhas das especies son capaces de saltaren grandes distancias.[4]
Taxonomía
[editar | editar a fonte]Descrición
[editar | editar a fonte]A familia foi descrita en 1898 polo médico e paleontólogo australiano de orixe escocesa Robert Broom, en Proc. Linn. Soc. N.S.W., 10: 564.[2]
Etimoloxía
[editar | editar a fonte]O nome científico da familia, Burramyidae, formouse como é a norma sobre a base da raíz do nome do seu xénero tipo, Burramys, coa adición da desinencia do latín científico -ĭdae, propia dos nomes de familias de animais.
Clasificación
[editar | editar a fonte]- Familia Burramyidae Broom, 1898 [2][3]
Posibilidade dunha nove especie
[editar | editar a fonte]Conservation International (CI) e o Indonesia Institute of Science (LIPI) informaron sobre o posíbel descubrimento dunha nova especie de Cercartetus despois dunha visita ás montañas de Foja (Papúa, Indonesia) en xuño de 2007.[9]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Burramyidae, Broom 1898 Arquivado 03 de marzo de 2016 en Wayback Machine. en Fossilworks.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Burramyidae en MSW.
- ↑ 3,0 3,1 Burramyidae Broom, 1898 no ITIS.
- ↑ Turner, Vivienne and McKay, G. M. (1989). "27. Burramyidae". En Walton, D. W. and Richardson, B. J. (eds). Fauna of Australia, Volume 1B: Mammalia. Canberra: Australian Government Publishing Service. ISBN 0-644-06056-5.
- ↑ Burramys en MSW.
- ↑ Burramys Broom, 1896 no ITIS.
- ↑ Cercartetus en MSW.
- ↑ Cercartetus Gloger, 1841 no ITIS.
- ↑ Two new mammals found in Indonesian 'lost world': green group Arquivado 17 de outubro de 2019 en Wayback Machine. en Trend, 18 de decembro de 2007.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Burramíidos |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Grzimek, B., Schlager, N. & Olendorf, D (2003): Grzimek's Animal Life Encyclopedia. Detroit: Thomson Gale.
- McKenna, M. C. & Bell, S. K. (1997): Classification of Mammals Above the Species Level. Nova York: Columbia University Press. ISBN 0-231-11013-8. Recensión por Frederick S. Szalay no Journal of Vertebrate Paleontology. Vol. 19, Nº 1 (Mar. 15, 1999), pp. 191–195.
- Novak, Ronald M. (1999): Walker's Mammals of the World, 6th edition. Baltimore, Maryland, EE. UU.: The Johns Hopkins University Press. ISBN 978-0-8018-5789-8.
- Rowland, P. & Strahan, R., eds. (1995): The Mammals of Australia. Washington, D.C.: Smithsonian Institution Press.
- Vaughan, T. A. (1986): Mammalogy. Third Edition. Fort Worth, Texas: Saunders College Publishing.
- Vaughan, T. A.; J. M. Ryan & N. J. Czaplewski (2000): Mammalogy. Fourth Edition. Philadelphia, Pennsylvania: Saunders College Publishing.
- Wilson, D. E. & Reeder, D. M., editores (2005): Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference, 2 vol. 3ª ed. Baltimore, Maryland, EE. UU.: The Johns Hopkins University Press. ISBN 0-8018-8221-4.
Outros artigos
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Burramyidae Broom 1898 Arquivado 03 de marzo de 2016 en Wayback Machine. en Fossilworks.
- Burramyidae en MSW.
- Burramyidae Broom, 1898 no ITIS.
- Burramyidae na ADW. Con información e bibliografía (en inglés)
- Burramyidae na EOL.