Wonderen zijn bovennatuurlijke gebeurtenissen die niet door de wetenschap kunnen worden verklaard. In de Bijbel wordt veelvuldig over wonderen geschreven, dat komt omdat de God van de Bijbel een God van wonderen is.
Wie onder de goden is uw gelijke, HEER? Wie is uw gelijke, zo ontzagwekkend en heilig, wie dwingt zo veel eerbied af met roemrijke daden, wie anders verricht zulke wonderen? (Exodus 15:11).
In die tijd gaf men God, de schepper van hemel en aarde, de eer die Hem toekomt. De psalmist schreef bijvoorbeeld: Geprezen zij God, de HEER, de God van Israël. Hij doet wonderen, hij alleen. (Psalm 72:18).
Hij alleen doet wonderen. Het is daarom wel heel bijzonder dat diezelfde God besloten heeft om in onze tijd ook wonderen door mensen (de gemeente, kerk) heen te doen. Dat is te lezen in 1 Corintiërs 12:28, God heeft in de gemeente aan allerlei mensen een plaats gegeven: ten eerste aan apostelen, ten tweede aan profeten en ten derde aan leraren. Dan is er het vermogen om wonderen te verrichten, de gave om te genezen en het vermogen om bijstand te verlenen, leiding te geven of in klanktaal te spreken.
De eerste Christenen zijn ons daarin voorgegaan zoals te lezen valt in Handelingen 2:43, De vele tekenen en wonderen die de apostelen verrichtten, vervulden iedereen met ontzag. Ik durf te zeggen dat wonderen toen aan de orde van de dag waren. Wat mij betreft er is geen enkele reden denkbaar waarom dat nu niet meer zo zou kunnen zijn!
PS: Wellicht is het wel de hoogste tijd dat we de plaatsen gaan erkennen die God toebedeelt aan een gemeente (apostelen, profeten, leraren) in plaats van te blijven vasthouden aan onze eigen aanstellingen (dominees beroepen bijvoorbeeld).