Boekenpraat

De afgelopen twee weken is er niet van gekomen om te bloggen. Ik had daar goede redenen voor... te druk met andere zaken en we zijn op reis geweest.

Met onze stichting Traveling Light steunen we kleinschalige projecten door heel Europa en Israel. Heel vaak hebben die projecten te maken met christelijke hulpverlening; zorg voor de armen, verslaafden, daklozen en prostituees. Een kolfje naar de hand van Jezus zou je kunnen zeggen :) Afgelopen week bezochten wij de Europa Teen Challenge Conferentie in Praag. Vertegenwoordigers uit meer dan 30 landen waren daar aanwezig en voor ons is dat altijd een geweldige gelegenheid om te netwerken, bestaande relaties te versterken en nieuwe vriendschappen op te bouwen.

Vorig jaar ontmoette ik tijdens zo'n conferentie de mensen die mijn engelstalige boek Grace of Giving in het Duits en Italiaans zouden gaan vertalen. De Duitse versie is inmiddels uit (de e-versie staat ook op Amazon) en de Italiaanse ligt bij proeflezers ter correctie en zal later deze zomer uitkomen. Ditmaal kon ik gesprekken voeren met een Portugese vertaalster en een vertegenwoordigster uit Denemarken die eveneens belangstelling toonde. Ook zijn er nieuwe Russische contacten gelegd. Ik kan echt genieten van zulke ontmoetingen. Het bemoedigt mij om door te gaan en er op te vertrouwen dat God zoveel meer kan doen dan ik ooit kan bedenken.

Op de grens tussen Tsjechië en Slowakije werd mijn tas gestolen. Weg paspoort, rijbewijzen, credit card, bankpassen en OV kaart. Wat voel je je dan kaal zeg. Het was voor onze een goede gelegenheid om 1 Thessalonicenzen 5:16-18 te praktiseren, Wees altijd verheugd, bid onophoudelijk, dank God onder alle omstandigheden, want dat is wat hij van u, die één bent met Christus Jezus, verlangt.

Jaja, je kan iets lezen, je kan iets leren, je kan iets preken... en dan moet je het ook nog doen :)

PS: We hebben gedankt dat het Jan's paspoort niet was (die moet namelijk naar Africa voor zijn werk), we hebben gebeden voor de dieven dat ze zich zullen bekeren (en misschien zelfs in Teen Challenge terecht zullen komen) en we waren verheugd dat we deze tekst in de praktijk konden brengen!

Waar ligt jouw schat?

De gelijkenis van de dwaze, rijke Hollander uit mijn vorige blog post leverde interessante reacties op. In mijn commentaar beloofde ik nogmaals een post te schrijven met betrekking tot het verzamelen van schatten.

Misschien heb je inmiddels Lucas 12 eens onder de loep genomen. Wat staan daar veel wijsheden in zeg! Niet altijd even eenvoudig uitvoerbaar, maar zeker wel prikkelend. We belanden zo langzamerhand aan bij de verzen 33 en 34, Jezus spreekt: Verkoop je bezittingen en geef aalmoezen. Maak voor jezelf een geldbuidel die niet verslijt, een schat in de hemel die niet opraakt, waar een dief niet bij kan en die door geen mot kan worden aangevreten. Waar jullie schat is, daar zal ook jullie hart zijn.

Verkoop je bezittingen! Bijna ondenkbaar voor ons spaarzame Hollanders. Alhoewel... een website als Marktplaats wordt steeds drukker bezocht. Blijkbaar hangen we toch niet zo veel aan al onze spulletjes als het lijkt. Maar goed, eigenlijk wil ik vandaag stilstaan bij dat laatste zinnetje: waar jullie schat is, daar zal ook jullie hart zijn.

Wow. Een hele pittige nadenker. Waar is mijn schat? Met andere woorden betekent dat letterlijk: waar stop ik mijn geld in? Want dat is ook datgene waar mijn hart naar uit zal gaan. Als je een grote bankrekening hebt, zal daar ongetwijfeld je hart naar uitgaan. Zeker in deze tijd, waarin banken bijna dagelijks worden gehacked en failliet gaan, zie je dat mensen stress en zorgen hebben over de financiële situatie in de wereld; het gaat hen aan het hart... Als je bijvoorbeeld veel geld in een hobby of sport steekt, zal daar je hart, je interesse liggen. Als je veel geld uitgeeft aan kleding, zal je hart daar naar uitgaan. Je hart volgt je geld.

Dat is eigenlijk een heel logische conclusie van de Here Jezus, niks mis mee... maar het is tegelijkertijd ook wel een waarschuwing. God wil ons hart, en dus ook onze rijkdom. Jezus raadt aan om schatten in de hemel te verzamelen, Hij noemt dat een geldbuidel die niet verslijt. Ik denk dat investeren in mensenlevens wat dat betreft het allermooiste is. Voor mij persoonlijk is dat de reden om te investeren in Christelijke opvang en hulpverlening, in evangelisatie- en studiemateriaal. Uit dat verlangen is onze stichting Traveling Light ook ontstaan. Eerlijk gezegd ging mijn hart helemaal niet uit naar verlsaafden en mensen met problemen, maar nu mijn geld er in zit wel! Ingewikkelder is het niet.

PS: Waar gaat jouw hart naar uit? En je investeringen?

Schatten verzamelen

Afgelopen weekend zag ik ergens een kaartje liggen met de volgende vraag erop: Hoe komt het dat een tientje zo weinig is als we gaan winkelen en zo veel als we het in de kerkzak doen?

Het kaartje sloot precies aan bij een gelijkenis uit Lucas 12 die ik een paar dagen daarvoor las. De gelijkenis van de dwaze rijke man... of, om het wat dichter bij huis te brengen, de gelijkenis van de dwaze rijke Hollander. In een paar verzen legt Jezus uit wat het gevaar is van alsmaar meer spullen vergaren en bewaren. Wie geniet er van het pensioen waar je zo hard voor hebt gewerkt als je plotseling dood gaat, vraagt Hij aan de toehoorders. Dan eindigt Hij met deze woorden (vers 21): Zo vergaat het iemand die schatten verzamelt voor zichzelf, maar niet rijk is bij God.

Dat is weer zo'n les waarvan je denkt 'die sla ik liever over'. Want Jezus heeft natuurlijk gelijk, het is zoveel makkelijker om spullen voor onszelf te kopen dan om iets weg te geven. Tien, twintig euro is zo weg, maar een briefje van twintig in een collectezak gooien of aan een goed doel geven...? Haha, je maakt een grapje zeker?! In de engelse (King James) vertaling staat er trouwens maar niet rijk is naar God toe.

Geld voor onszelf uitgeven... oke. Maar staat het in verhouding tot wat we aan God geven?