Effectief spreken

Terugkijkend op 2013 kom ik tot de conclusie dat ik weer aardig wat woorden aan deze blog heb toevertrouwd. Ik hoop dat die woorden hun doel hebben bereikt; dat ze een bemoediging en inspiratie zijn geweest in je dagelijks geloof.

We leven niet alleen in een consumptiemaatschappij, maar ook in een communicatiemaatschappij. Er wordt wat afgeschreven en -gekletst, helaas lang niet allemaal even nuttig. Eerlijk gezegd wil ik daar niet aan meedoen, want ik geloof in de kracht van woorden. Ze bepalen de koers van ons leven, zoals een roer dat voor een schip bepaalt (Jacobus 3). Als mijn schrijven bladvulling wordt hou ik er mee op!

Op mijn reis door het boek Handelingen las ik in het eerste vers van hoofdstuk 14 het volgende: En het gebeurde in Ikonium dat zij samen de synagoge van de Joden binnengingen en zo spraken dat een grote menigte, zowel van Joden als van Grieken, geloofde. Paulus en Barnabas spraken zo dat Joden en heidenen tot geloof kwamen. In de engelse NIV Bijbel staat 'so effectively'. Ze spraken zo effectief dat Joden en niet-Joden in grote getale tot geloof kwamen.

Ik weet niet hoe het jullie vergaat als je zoiets leest... maar ik denk dan: dat wil ik ook! Zo effectief spreken (en schrijven) dat een grote menigte tot geloof komt. Mijn gebed is dan ook steeds weer: niet mijn woorden, maar de Uwe!

Regen en sneeuw komen neer uit de hemel

en keren pas terug

als zij de aarde doordrenkt

en de grond bevrucht hebben.

Dan komt er zaad om te zaaien

en brood om te eten.

Zo is het ook met het woord

dat mijn mond verlaat.

Het keert pas terug

als het zijn doel heeft bereikt,

mijn wil heeft uitgevoerd,

zijn taak heeft volbracht.

[Jesaja 55:10-11 GNB]

Plastic pop in een voederbak

Heb je je ooit wel eens afgevraagd hoe niet-christenen het kerstfeest beleven? Hoe zou het zijn om een verjaardag te vieren van iemand waarvan je niet gelooft dat hij bestaat, die je persoonlijk niet kent of van wie je misschien zelfs nog nooit hebt gehoord?

Ik probeer me soms voor te stellen wat er door niet-christenen heen moet gaan als ze op kerstavond semi-eerbiedig naar een plastic pop in een voederbak kijken, die daar in z’n blootje ligt temidden van een koppeltje nepschapen en een geboetseerde kameel. Wat gaat er door hun hoofd tijdens het luisteren naar Stille Nacht en het eten van een stukje krentenbrood met spijs, terwijl de uiterst breekbare ballen schitteren in de kerstboom en een sfeer van weemoed oproepen? Zou iemand zich wel eens stiekem afvragen waarom er tweeduizend jaar na Jezus’ geboorte nog steeds feest voor Hem wordt gevierd, waarom er zoveel woorden, boeken, preken en liedjes aan Hem zijn gewijd? Waar gaat dit eigenlijk allemaal over? Wie is die Jezus?

Zijn er woorden die het mollige kindje in de kribbe adequaat beschrijven? Zijn er woorden die zeggen wie Hij werkelijk is? Naast de Bijbel zijn er ontelbaar veel boeken verschenen over de persoon en het leven van Jezus, niet allemaal even flatteus moet ik zeggen. Zijn persoonlijkheid en missie blijven blijkbaar boeien, of je nou christen bent of niet. Een goed mens, een wijze leraar, een profeet, misschien wel alledrie! Toch is dat niet genoeg, want waarom vieren we dan niet wereldwijd de verjaardagen van Mother Teresa bijvoorbeeld, zij was immers ook een goed mens, dat zal niemand tegenspreken. Of van Plato, wereldberoemd filosoof, of van Mohammed.

Nee, over Jezus moet meer te zeggen zijn. Het vieren van Zijn geboorte overschrijdt namelijk alle grenzen, landen, volken en culturen. Kerstfeest wordt gevierd in India, Japan, Colombia, Amerika en Nederland. Kerstfeest wordt gevierd door jonge en oude mensen, blank en zwart, conservatieve en charismatische gelovigen, door zwervers en hoogleraren. Nee, die Jezus was vast meer dan zo maar een beroemd persoon.

Het antwoord op de vraag wie Hij nou werkelijk was, werd namelijk niet gegeven door een mens. Zijn status werd niet vastgesteld door een geleerde, professor of priester, zelfs niet door een discipel of diplomaat, maar door een engel van de Heer zelf: Hij is de Messias (Lucas 2:11). God koos er voor de ware identiteit van Zijn Zoon te openbaren door een engel, door de woorden van een hemelse boodschapper, wellicht om menselijke discussies te voorkomen. Jezus is meer dan de baby in een voederbak, Hij is de beloofde Messias, de langverwachtte Christus, de Gezalfde.

Sommige Joden ontvingen Hem destijds met grote vreugde en aanvaardden Zijn status, 'wij hebben de Messias gevonden' (Johannes 1:41), terwijl ook niet-Joden naar zijn komst uitkeken (Johannes 4:25). Jezus is de Gezalfde, uitverkoren om redding te brengen aan een wereld die langzaam ten onder gaat. Als je dat aanvaardt en gelooft heb je echt reden tot een feest! Ga dit seizoen gerust een discussie aan over Jezus en wees er alert op dat je niet de woorden van mensen, maar de woorden van de engel in je mond neemt: Hij is de Messias!

[Column zoals ik die enkele jaren geleden schreef voor het kerstnummer van Opwekking Magazine]

Kwaliteit of kwantiteit?

Hebben jullie dat ook wel eens, dat je met enig ongeloof een product uit een aanbiedingenbak bij de kassa haalt en je afvraagt hoe men het zo goedkoop kan maken? Je twijfelt, je draait het product een paar keer om, probeert de kleine lettertjes op de verpakking te lezen... en ach, waarom ook niet, je gaat over tot aankoop. Thuis gekomen blijkt het ding uit China te komen en na drie keer gebruiken valt het uit elkaar. De discussie die daar bij ons thuis altijd op volgt, is: gaan we voor kwaliteit of kwantiteit?

Kwaliteit of kwantiteit? Die afweging zou ik ook graag willen maken als het gaat over gemeentegroei. Ik schreef begin deze maand een blogje over gemeentegroei aan de hand van Handelingen 9:31 (HSV), De gemeenten dan in heel Judea, Galilea en Samaria hadden vrede en werden opgebouwd; en zij wandelden in de vreze des Heeren en de vertroosting door de Heilige Geest en namen in aantal toe. Een bijzonder interessante tekst met praktische aanwijzingen voor de kerk van vandaag. Ik concludeerde dat er daar maar twee voorwaarden voor gemeentegroei in een tijd van vrede worden genoemd: ontzag voor God en werking van de Heilige Geest.

In mijn column op het CIP over hetzelfde onderwerp schreef ik dat we niet zo druk moeten zijn met schaapjes tellen (kwantiteit), maar dat we op onze knieën moeten gaan uit ontzag voor God en moeten luisteren naar wat de Heilige Geest te zeggen heeft (kwaliteit). Want, wees eens eerlijk beste dominees en gemeenteleiders: wat hebben we aan natuurlijke aanwas, als dat niet samengaat met geestelijke groei? Ik durf te zeggen dat gemeenteopbouw minstens zo belangrijk is als gemeentegroei.

Afgelopen zaterdag was ik te gast in het EO radio programma Leef je geloof, en daar ging de discussie over dit onderwerp verder. Ik concludeerde dat we het te ingewikkeld hebben gemaakt, terwijl de Bijbel zo duidelijk is over deze zaken. God heeft ons de gaven van de Heilige Geest gegeven, tot opbouw van de gemeente (lees 1 Korintiërs 14). Als wij die gaven niet gebruiken, of afwijzen of zelfs beweren dat ze niet voor deze tijd zijn, dan zeggen we dus eigenlijk dat we Gods recept voor gemeenteopbouw niet willen! Dat we liever zelf iets verzinnen. De Heilige Geest wil tot onze kerken en gemeenten spreken (ja, zeker ook over hoe we kunnen groeien en opgebouwd kunnen worden) door middel van woorden (kennis, wijsheid, profetie etc.) en daden (genezing, wonderen etc.). Dat is niet het idee van een bepaalde stroming of denominatie, dat is gewoon Bijbels.

In bovenstaande tekst uit het boek Handelingen wordt duidelijk beschreven dat de gemeente zowel in opbouw (kwaliteit) als in aantal (kwantiteit) toenam. Ik geloof dat dat nog steeds mogelijk is, maar dan moeten we wel terug naar de basis: Het Woord van God. Wat staat daar en wanneer gaan we dat doen?

Kopje onder ingewikkeld?

Als Nederlanders staan wij er wereldwijd om bekend dat we een mondig volkje zijn. We hebben overal een mening, een opinie over... ja, zelfs over het weer, heb ik wel eens iemand horen grappen.

Wij nemen niet alles zomaar voor waar aan. Het zit bijna in ons bloed, zou je kunnen zeggen, dat we eerst graag de plussen en minnen, de voor en tegens van iets willen onderzoeken. We willen weten waar we aan toe zijn, en met wie of wat we in zee (over dopen gesproken...) gaan. Die houding hebben we ook als het om het evangelie gaat. Het liefst zouden we God vertellen wat Hij beter wel en niet in de Bijbel had kunnen opnemen. We denken, we praten, we debatteren en we dubben.

Op mijn reis door het boek Handelingen kwam ik een tekst tegen, die mij over dit alles deed nadenken. Petrus houdt op een bepaald moment een toespraak en de Heilige Geest komt, behalve op de Joden, nu ook op de heidenen neer. Vrijwel direct rijst de vraag of deze mensen nu gedoopt dienen te worden. In hoofdstuk 10:48 (HSV) beëindigt Petrus de discussie, En hij beval dat zij gedoopt zouden worden in de Naam van de Heere. Toen vroegen zij hem enkele dagen bij hen te blijven.

Hij beval, hij gaf opdracht staat er in de NBV. Tsjonge, denk ik dan, dat zouden we hier eens moeten doen; mensen bevelen om gedoopt te worden. Dan zou er toch wel een ware revolutie uitbreken denk ik. In Nederland moet je eerst lid zijn van een kerk, dan een beginnerscursus volgen en daarna een aantal doopgesprekken voeren. Meestal is er al een jaar voorbij gegaan eer je de beslissing echt durft te nemen en dan moet je nog maar hopen dat er binnen zes maanden een doopdienst op de agenda staat. Als je als baby door je ouders bent gedoopt is het al helemaal ingewikkeld en soms zelfs onbespreekbaar om die doop te bevestigen door kopje onder te gaan.

Ik vraag me wel eens af of God moet huilen of lachen om ons getob. Persoonlijk lees ik die verzen enerzijds met blijdschap in mij hart, omdat de Bijbel er zo eenvoudig over is, anderzijds met verdriet... om wat wij er van gemaakt hebben. Zelfs de meest elementaire geloofszaken hebben we ingewikkeld gemaakt...

Hoe lezen jullie zo'n vers?

Vroomheid

'Het boek Handelingen gaat over de daden van de apostelen, niet over hun voornemens', heb ik wel eens iemand horen zeggen. Alleen al daarom zou iedere Christen dat boek regelmatig moeten lezen. Het laat zien hoe gelovigen onder het Nieuwe Verbond kunnen en zouden moeten leven.

Leuke bijkomstigheid zijn al de kleurrijke figuren die je, naast de apostelen, tegenkomt in het boek. Neem nou de Italiaan Cornelius (die de Joodse Petrus voor een niet-kosher etentje uitnodigde). Over hem en zijn gezin staat geschreven: Hij was een vroom man: hij en al zijn huisgenoten dienden God. Hij gaf veel voor de armen van het volk en bad trouw tot God (Handelingen 10:2, NBV).

Kijk daar heb je weer zo'n enkel zinnetje, zo'n vers dat mij enorm aan het denken zet. Cornelius was een vroom man. Wat is een vroom mens, vraag ik mij dan af? Vroomheid heeft een nare religieuze klank. Vrome mensen zijn braaf en saai en misschien ook wel een beetje hypocriet. Maar wat zegt de Bijbel over vroomheid? In Het Boek staat over Cornelius, Hij en zijn hele gezin hadden diep ontzag voor God. Hij gaf veel weg aan de armen en was een man van gebed.

Terugkijkend op mijn vorige blogpost zie ik dat ontzag voor de Heer een kenmerk is voor gemeentegroei. Diep ontzag voor God is ook een kenmerk van vrome mensen. Dat ontzag uit zich eigenlijk automatisch in de volgende twee zaken, die onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn:

• vrijgevigheid
• gebed

Een vroom (gelovig) mens bidt veel en opent z'n portemonnaie met vreugde om VEEL aan de armen (dit gaat NIET over het kerkgebouw) te geven. Dat laatste moeten we nog leren in de Nederlandse kerken! Tijdens het weekend over gemeentegroei in onze kerk stelden we daartoe iedereen de volgende vraag: Inventariseer eens globaal waaraan je je geld besteedt (los van huishouden en vaste kosten). Denk aan: abonnementen, clubs, snacken, uitgaan, kleding, gadgets, vakantie etc. Hoe staat dat in verhouding tot je investering in Gods Koninkrijk?

Haha, dat deed veel stof en commentaar opwaaien, maar geloof me, het is een goede oefening om te kijken waar ons hart nu echt ligt.

Gemeentegroei

Onlangs waren wij in Israel. Voor de zoveelste keer mag je wel zeggen. Het is inmiddels al dertig jaar geleden dat we daar voor het eerst voet aan land zetten. Toch ontdekken we steeds weer nieuwe plekjes; dorpen, steden, stranden, opgravingen, parken en bossen die we eerder over het hoofd zagen.

Zo vergaat het mij ook op mijn reis door de Bijbel. Momenteel lees ik, voor de zoveelste keer, het boek Handelingen.... en weer kom ik nieuwe dingen tegen. In het negende hoofdstuk las ik in vers 31 (Groot Nieuws Bijbel), Voor de geloofsgemeenschap brak in heel Judea, Galilea en Samaria een periode van rust aan. De opbouw voltrok zich, en men leefde in ontzag voor de Heer. Het ledental nam toe door de werking van de heilige Geest.

Over het algemeen nemen wij aan dat de kerken groeien tijdens een periode van verdrukking of crisis. Dat zien we namelijk vrijwel overal gebeuren. Maar hier staat duidelijk dat de kerk groeide in een periode van rust. Andere vertalingen spreken over een 'periode van vrede'. De gemeente kwam tot bloei in een tijd van vrede. Dat kan dus blijkbaar ook! Dat lijkt me een enorme bemoediging voor de kerk in de Westerse wereld. We hoeven niet te wachten op vervolging om te kunnen groeien!

Ik las recentelijk verschillende berichten in de media over de leegloop van kerken in Nederland. Maar eigenlijk klopt er dan iets niet. Bijbels gezien zou het aantal gelovigen namelijk toe moeten nemen in een land waar godsdienstvrijheid is en vrede. In het bovenstaande gedeelte worden maar twee voorwaarden genoemd:

• men leefde in ontzag voor de Heer, en
• de Heilige Geest was aan het werk

De NBV zegt het zo: dankzij de bijstand van de heilige Geest nam hun aantal steeds meer toe. Nou, dat lijkt me goed nieuws voor alle kerken die leegloop ervaren. Leg al die plannen, ideeën en strategieën nou eens even opzij en trek er eens een aantal (zon)dagen voor uit om met elkaar op je knieën te gaan en nodig de Heilige Geest uit om Zijn werk te doen.

Ik hoor graag van jullie.

Bloggers en boeken

De blogwereld groeit maar door in Nederland. Er zijn blogs over mode, over kunst, muziek, fotografie, boeken, handwerken en brocante. Maar er is inmiddels ook een groeiend aantal blogs met overdenkingen, meditaties, bijbelstudies en persoonlijke getuigenissen.

Sommige bloggers hebben het initiatief genomen om hun schrijfsels in boekvorm uit te geven. Ik juich dat van harte toe; wat is er mooier dan je talenten in te zetten om anderen van dienst te zijn? Bijbels gezien mogen we ons talent niet begraven, wegstoppen of ongebruikt laten uit angst om te falen. Ik denk dat het beter is om iets te ondernemen en te falen, dan om helemaal niets te doen.

Enige weken geleden kondigde ik aan om deze winter eens een aantal bloggers in de spotlight te zetten die de stap hebben genomen en een boek hebben uitgegeven. Deze week is dat Arjanne Burger. Zij bundelde eerder dit jaar 31 aansporingen (zoals ze het zelf noemt) in haar boekje Opgewekt, om voor God te leven.

Aansporingen voor gelovigen om volledig voor God te gaan leven. Ze schrijft: "De Heilige Geest wil ons leven totaal nieuw maken en ons dagelijks nieuwe dingen leren over een leven in de nabijheid van God... Een leven onder de leiding van diegene die ons liefheeft en die Zijn leven overgaf, is goed en voor honderd procent de moeite waard."

Ik kan dat boekje van harte aanbevelen. Arjanne schrijft vlot en heel direct. Geen ingewikkelde taal, geen moeilijke theologie, maar woorden vanuit haar hart. Ze onderbouwt haar aansporingen met duidelijke Bijbelteksten. Ik herken in haar schrijven een diepe liefde voor Gods Woord, en ook het verlangen om niet alleen te lezen maar ook te DOEN!

Het is overigens een heel mooi boekje om bijvoorbeeld kado te geven aan iemand die bemoediging en aansporing nodig heeft. Dus, bestel er gerust twee :)

Het boek is te bestellen via Arjanne's website voor maar 6,50 EUR (excl. verzendkosten).

Schrijverijen

Ik wissel het schrijven van blogs en boeken ook wel eens af met het schrijven van gedichten. Mijn schrijven is niet zo zeer poëtisch, maar ik hou wel van spelen met taal. Onlangs is bij Uitgeverij Kontrast de bundel Niet van baksteen – gedichten over stad en dorp verschenen. In die bundel zijn twee gedichten van mij hand opgenomen. Ik schreef het volgende over mijn geboortestad Dordrecht:

Eilandstad

De grote rivieren omringen haar historisch hart,

stad van water, bruggen, poorten en pakhuizen,

meerpalen als stadswachters, fier in somber zwart,

bewakers van de kades en krakend houten sluizen

Eeuwenoude panden vinden steun vlak bij elkaar,

‘t stadsleven spiegelt loom in smalle hoge ramen:

moeder, kind, man met hond, de vrijdagmarkt alwaar

een trage rij hoofddoeken slentert langs de kramen

Gladgesleten keien glimmen donker in de regen,

Hevig slingerend geeft de fietser haar een natte kus

en komt terloops ‘n dronkaard uit de stadskroeg tegen,

broederlijk stilzwijgend nemen zij de laatste waterbus

Schrijven jullie wel eens over je dorp of stad, over de omgeving waar je woont? Hebben jullie je wel eens aan het schrijven van gedichten gewaagd? Het is een mooie oefening om te leren spelen met je taal!

Rustplaats

Rustplaats in Apollonia National Park, Israel

In Nederland zijn wij verwend met vakantiedagen en vakantieperiodes. Afhankelijk van onze financiële situatie kiezen we uit waar we onze vakantie door zullen brengen: thuis, in eigen land of in een ander land. Het avontuur is overal te vinden, of we nu besluiten om te gaan wandelen in Nationaal Park de Biesbosch of in de Alpen. Elk land heeft z'n charmes en bezienswaardigheden als we onze ogen openen.

Zo zie ik het lezen van de Bijbel eigenlijk ook. Zoals ik in mijn vorige blog post schreef ben ik momenteel het boek Handelingen aan het lezen, langzaam aan het lezen :) Dat betekent stilstaan, nadenken, aantekeningen maken, vragen stellen, verwijzingen opzoeken en opnieuw lezen. En dan te bedenken dat er 66 Bijbelboeken zijn... allemaal met hun eigen charme en bezienswaardigheden. Soms is het slechts een enkele zin die er uit springt of een enkel woord. Hoe dan ook, als je meeleest, zorg dan dat je de context (het hele verhaal of hoofdstuk) ook kent.

In hoofdstuk 7 las ik het volgende (vers 48 en 49, ik citeer even de Groot Nieuws vertaling voor alle duidelijkheid): De Allerhoogste echter woont niet in wat mensenhanden maken, zoals de profeet zegt: De hemel is mijn troon, zegt de Heer, de aarde mijn voetenbank. Wat voor huis willen jullie voor mij bouwen? Welke plek mij geven om te rusten? Wat een fascinerende vraag van God aan ons... 'een plaats waar Ik kan rusten' staat er in de NBV. God verlangt naar een huis, een rustplaats. Niet door mensenhanden gemaakt, maar door Hem zelf geschapen.

Wij zoeken over het algemeen rust bij God, maar heb je er wel eens over nagedacht dat God Zijn rustplaats ook bij ons wil vinden? Een plaats (ons lichaam = Zijn tempel) waar Hij zich thuis kan voelen, waar Hij welkom is en waar Hij met je kan praten?

Reactie op tegenslag

'Lees je Bijbel, bid elke dag, bid elke dag... dat je groeien mag.' Kennen jullie dat liedje nog? Als kind heb ik dat vaak gezongen, niet wetend dat die eenvoudige woorden eigenlijk profetisch van aard waren/zijn. Het liedje is een gebed, een proclamatie: lees je Bijbel en GROEI!

Momenteel wandel ik door het boek Handelingen heen en daar neem ik lekker de tijd voor. Het gaat mij niet om het zo snel mogelijk doorlezen van een Bijbelboek, maar juist om het stilstaan bij en nadenken over de gedeeltes die ik lees. Op zo'n manier is een reis door de Bijbel echt een avontuur. Graag wil ik in de komende weken een aantal gedachten met jullie delen, ter meditatie. Ik heb jullie al eens eerder mee op reis genomen, toen ik door het evangelie van Lucas heen wandelde. De blog posts die daar uit volgden waren kort maar krachtig. Ook nu hoop ik weer dat jullie inspiratie zullen ontvangen uit Gods Woord.

Vanmorgen las ik in Handelingen, hoofdstuk 8. Daarin wordt beschreven hoe de vervolging tegen de eerste Christenen begon, Nog diezelfde dag brak er een hevige vervolging los tegen de gemeente in Jeruzalem, zodat allen verspreid werden over Judea en Samaria, met uitzondering van de apostelen. Vrome mannen begroeven Stefanus en hielden een luide dodenklacht voor hem. Saulus probeerde de gemeente te vernietigen door mannen en vrouwen met geweld uit hun huizen te sleuren en hen te laten opsluiten in de gevangenis.

Nou, daar wordt je niet blij van natuurlijk. Stel je toch eens voor dat we in Nederland met geweld uit onze huizen zouden worden gesleurd.... Daar denken we liever niet aan. Toch gebeurt dit nog steeds dagelijks in vele landen in de wereld! 

In vers 4 van datzelfde hoofdstuk staat iets heel wonderlijks: Degenen die verdreven waren, trokken rond en verkondigden het woord van God. Wow! De gelovigen werden verdreven en verspreid over het hele land. Gingen ze bij de pakken neerzitten? Kropen ze in een hoekje en voelden ze zich zielig? Klaagden ze bij God over hun moeilijkheden? NEE! Ze maakten van de gelegenheid gebruik om het evangelie te verkondigen, overal waar ze kwamen. Nou, dat noem ik goed gebruik maken van een vervelende situatie. Daar kunnen we echt wat van leren.

De vraag die ik mezelf en jullie hierbij stel is: hoe reageren wij op negatieve omstandigheden? Zijn wij in staat om onze negatieve omstandigheden positief te gebruiken?

Blije kerk

Momenteel ben ik een interessant en inspirerend boek aan het lezen: Geloof onder vuur, van Andrew White (voorganger in Baghdad).

Over het algemeen bespreek ik, behalve mijn eigen werk en dat van collega bloggers, niet zo vaak boeken op mijn blog. Dat is om de eenvoudige reden dat boekbesprekingen er nogal eens toe leiden dat men mij in een hokje wil stoppen. Je bent wat je leest, is de redenering blijkbaar.

Maar... voor boeken over de wereldwijde (vervolgde) kerk maak ik graag een uitzondering. Ik leer daar ALTIJD nieuwe lessen uit. Lessen die het delen zeer zeker waard zijn. Andre White schrijft ergens halverwege zijn relaas:

"Ondanks dat St. George altijd onder vuur ligt, is het de meest blije kerk waar ik ooit heb gediend..."

Wow... die zin sprong echt van de bladzijde af. Het zet de dingen weer eens in helder perspectief, vinden jullie niet?

Heer, vergeef ons dat we soms klagen als verwende kinderen...

GEEF jezelf aan God (4)

Oh oh, wat wordt er toch veel geschreven, nagedacht en gedebatteerd over Christen-zijn. Blijkbaar vinden we het als gelovigen moeilijk om onze overtuiging zichtbaar te maken. Kerkgang, opleiding, functies, gaven, dienstbaarheid en ander uiterlijk vertoon worden wederom onder de loep gelegd. En het kan niet anders of we komen dan weer uit bij het kruis op Golgotha. Daar gaf Jezus zich volledig over, Hij legde zijn leven neer om de mensheid de kans te geven zich met God te verzoenen.

Overgave. Wat een prachtig en moeilijk woord, maar het is wel de basis van het christelijk geloof. Onszelf over geven, alles wat we hebben geleerd, alles wat we denken te weten, alles wat we fout hebben gedaan. Overgave is de dageraad van een nieuw leven. God verlangt een volledige overgave van ieder mens. Niet omdat Hij ons perse onder de duim wil houden, maar omdat Hij ieder aspect van ons leven, van ons menszijn, wil vernieuwen, genezen en gebruiken om Zijn werk hier op aarde te doen. Jezelf in dienst stellen zeg Paulus, dat is je hele persoon, je hele wezen, aan Hem aanbieden als werktuig. Volgens de Bijbel is dat geest, ziel en lichaam (1 Thessalonicenzen 5:23).

Het bijbelgedeelte dat aan de basis voor deze blogserie ligt staat in Romeinen 6:12-14, Laat de zonde dus niet heersen over uw sterfelijke bestaan, geef niet toe aan uw begeerten. Stel uzelf niet langer in dienst van de zonde als een werktuig voor het onrecht, maar stel uzelf in dienst van God. Denk aan uzelf als levenden die uit de dood zijn opgewekt en stel uzelf in dienst van God als een werktuig voor de gerechtigheid. De zonde mag niet langer over u heersen, want u staat niet onder de wet, maar leeft onder de genade. (give yourself to God staat er in het engels),

In de vorige blog posts hebben we gezien dat onze geest wordt wedergeboren (een nieuwe schepping) en onze ziel wordt gered (bewaard, behouden). Hoe zit het met ons lichaam? De Bijbel is er duidelijk over, ons aardse lichaam is sterfelijk (Romeinen 6:12 bijvoorbeeld) en zal vergaan. In de meeste kerkelijke kringen wordt het lichaam (ook wel het vlees genoemd) gezien als iets zondigs en dus wordt er liever over allerlei geestelijke zaken nagedacht en gepreekt. Preken over het lichaam zijn niet zo populair. Maar de Bijbel spreekt er veelvuldig over, in heldere, duidelijke taal!

Ik roep u er dan toe op, broeders [en zusters], door de ontfermingen van God, om uw lichamen aan God te wijden als een levend offer, heilig en voor God welbehaaglijk: dat is uw redelijke godsdienst. (Romeinen 12:1). In de NBV staat, 'dat is de ware eredienst voor u'. We moeten ons lichaam als een LEVEND offer aan God wijden/geven. Dat klinkt misschien een beetje zwaar, maar het betekent dat we ons lichaam beschikbaar stellen in zijn dienst... om dingen te doen dus! Om onze handen te laten wapperen en onze voeten voort te bewegen, misschien wel naar plaatsen waar niemand naar toe wil gaan.

De Bijbel waarschuwt tegen verkeerd gebruik van ons lichaam (ontucht, vraatzucht etc.). In 1 Corintiërs 6:19-20 staat, Of weet u niet dat uw lichaam een tempel is van de heilige Geest, die in u woont en die u ontvangen hebt van God, en weet u niet dat u niet van uzelf bent? U bent gekocht en betaald, dus bewijs God eer met uw lichaam.

Bewijs God eer met je lichaam. Wat een vreemde opdracht, hoe doe je zoiets? We hebben veelal geleerd niet te veel aandacht aan het 'vlees' te schenken. Maar....het menselijk lichaam is een tempel waarin de Heilige Geest van God wil wonen. We moeten die tempel schoonhouden, want zeg nou zelf; als wij ontevreden zijn en ons niet happy voelen in ons lichaam, waarom zou de Heilige Geest zich er dan wel thuis voelen? Zorg voor een schoon huis! Geef je verslavingen, slechte gewoontes, pijnen en frustraties aan God en vraag Hem om een vernieuwend werk te doen!

Wij zijn met elkaar het lichaam van Christus op aarde. Als wij niet doen wat Hij deed toen Hij hier op aarde rondliep, hoe kan Zijn naam dan verheerlijkt worden?

GEEF jezelf aan God (3)

"Ik geef mezelf aan U volkomen..." Ja, dat zingen we wel eens. Jezelf volkomen geven; alles, helemaal, wat betekent dat eigenlijk?

Het bijbelgedeelte dat ik als basis voor deze blogserie wil gebruiken staat in Romeinen 6:12-14, Laat de zonde dus niet heersen over uw sterfelijke bestaan, geef niet toe aan uw begeerten. Stel uzelf niet langer in dienst van de zonde als een werktuig voor het onrecht, maar stel uzelf in dienst van God. Denk aan uzelf als levenden die uit de dood zijn opgewekt en stel uzelf in dienst van God als een werktuig voor de gerechtigheid. De zonde mag niet langer over u heersen, want u staat niet onder de wet, maar leeft onder de genade.

Jezelf in dienst stellen, jezelf aan God geven (give yourself to God staat er in het engels), dat is je hele persoon, je hele wezen, aan Hem aanbieden als werktuig. Volgens de Bijbel is dat geest, ziel en lichaam (1 Thessalonicenzen 5:23). Helaas zijn er heel veel Christenen die enorm tobben met geestelijke, emotionele en lichamelijke problemen. Problemen die alle aandacht opslokken zodat we er nooit aan toe komen om ons als werktuig in dienst van God te stellen. Dat hoeft niet zo te zijn, dat kan veranderen! Houd dus goede moed en blijf meelezen!

In deel 2 van deze serie hebben we gezien dat de overgave van ons geest aan God (als we in Jezus Christus gaan geloven) het belangrijkste moment is in een mensenleven. Gods Geest komt dan in ons wonen en wekt onze geest tot nieuw leven, we worden een nieuwe mens. In deze post willen we kijken naar onze ziel, hoe geven we onze ziel aan God, hoe stellen we onze ziel in dienst van God?

Bijbels gezien wordt onze geest opnieuw geboren, maar onze ziel wordt juist gered en dus bewaard. Heil of behoudenis noemen we dat. In 1 Petrus 1:8-9 (HSV) staat dat de behoudenis van onze ziel (ook wel zaligheid genoemd) het doel is van het geloof, Hoewel u Hem niet gezien hebt, hebt u Hem toch lief. Hoewel u Hem nu niet ziet, maar gelooft, verheugt u zich met een onuitsprekelijke en heerlijke vreugde, en verkrijgt u het einddoel van uw geloof, namelijk de zaligheid van uw zielen. In het Engels staat er: de salvation of your souls.

Onze ziel vergaat niet, maar wordt juist bewaard, behouden. Dat betekent dat we, ondanks dat we door wedergeboorte een nieuwe mens worden, toch met die oude ziel bllijven zitten. De ziel met al haar pijntjes en verwondingen, teleurstellingen en strijd. Op deze blog heb ik nu niet de ruimte om uitgebreid in te gaan op de menselijke ziel (dat is hoofdstuk 8 in mijn engelstalige boek Grace of Giving), maar de ziel bestaat o.a. uit onze emoties.

We krijgen geen nieuwe, schone ziel... Soms hoor je mensen zeggen, bekeer je nu maar tot Christus, dan zijn al je zorgen over. Dat is een beetje te simpel gezegd. JA! In Hem kunnen we waarlijk vrij worden van alles wat ons belast (zonden, ziekten, schuld, schaamte, verdriet en noem maar op), maar dat gebeurt niet automatisch. Het is enorm belangrijk dat we Jezus Christus ook aanvaarden als degene die toegang heeft tot onze ziel, om er aan te sleutelen als het ware!  Hij wil de herder, de opziener zijn staat er in 1 Petrus 2:25, Want u was  als dwalende schapen; maar u bent nu bekeerd tot de Herder en Opziener van uw zielen.

GEEF je ziel aan Hem zodat Hij er over kan waken, zodat Hij je richting kunt geven, je kunt voeden en beschermen. Leg je geheimen bloot en zeg het tegen Hem: Heer, dit is mijn moeite, ik heb Uw hulp hard nodig. Wilt U de herder van mijn ziel zijn? De heling en genezing van de ziel is een levenslang proces (we maken immers steeds weer nieuwe dingen mee) en zeker niet altijd makkelijk, maar het zal je echt vrijzetten!

PS: als deze serie je helpt, stuur 'm dan ook door naar een ander!

Bloggers en boeken

Wendy Born - van den Brink

De serie GEEF jezelf aan God onderbreek ik even voor een leuk boekennieuwtje. De spotlight staat deze week op collega blogger Wendy Born - van den Brink, dat vinden jullie vast niet erg :)

De blogwereld groeit maar door in Nederland. Er zijn blogs over mode, over kunst, muziek, fotografie, boeken, handwerken en brocante. Maar er is inmiddels ook een groeiend aantal blogs met overdenkingen, meditaties, bijbelstudies en persoonlijke getuigenissen. Collega blogger Wendy Born - van den Brink richtte ongeveer een jaar geleden op Facebook de groep Christelijke webloggers op en de daarbij behorende weblog. Op de weblog wordt een grote diversiteit aan blogs aangeboden voor en door christenen.

Zoals veel bloggers houdt Wendy van schrijven en ik wist dat ze al een tijdje met het idee rondliep om een (kinder)boek te schrijven. Ik heb haar manuscript in een vroeg stadium mogen lezen. En nu is het echt zover! Haar kinderboek Het geheim van de bosvrienden is uitgegeven bij Brave New Books. Ik vind het altijd geweldig om te zien dat bloggers hun schrijftalent gebruiken om ook op andere manieren lezers te bereiken. Het geheim van de bosvrienden gaat over Stijn en Daan die avonturen beleven in het bos.

"Als zoon van een boswachter is Stijn erg geïnteresseerd in alles wat er in het bos gebeurt. Hij weet heel veel over vogels en andere dieren. Wanneer zijn nieuwe klasgenoot Daan dezelfde belangstelling blijkt te hebben, kan hun vriendschap niet meer stuk. Uren brengen ze samen in het bos door. Het liefst houden ze hun belevenissen geheim voor hun klasgenoten en zelfs voor hun ouders. Maar als de jongens tijdens hun avonturen allerlei vreemde dingen ontdekken en zelfs geconfronteerd worden met echte boeven, dan wordt het wel heel erg spannend en loopt het hen bijna uit de hand…"

Wendy zegt over Het geheim van de bosvrienden: 'Met mijn boek hoop ik kinderen te stimuleren buiten te gaan spelen en eropuit te trekken het bos in. Er is zoveel te ontdekken in de natuur...'

Heb je kinderen in de leeftijd van 9-12 jaar of ken je kinderen van die leeftijd? Geef ze dan dit leuke boek kado en help zo Wendy met het verspreiden van haar boek. De kaft is trouwens gemaakt door dochter Anne Born, die studeert aan de kunstacademie in Zwolle.

Je kunt een e-book of paperback exemplaar HIER bestellen.

PS: Ik heb me voorgenomen om deze herfst/winter nog meer bloggers in de spotlight te zetten die boeken hebben uitgegeven, in de hoop dat het jullie zal inspireren! Zie het tabje Bloggers & Boeken.

GEEF jezelf aan God (2)

Als je goed naar Christelijke liedjes, gezangen en psalmen luistert zou je bijna gaan denken dat we het allemaal wel aardig begrijpen. 'Heer, ik geef mijzelf aan u volkomen' zingen we uit volle borst. Maar is overgave wel zo makkelijk? Alles loslaten, jezelf echt aanbieden, in dienst stellen van en voor God? Jezelf aan God geven... een mooi onderwerp om over na te denken.

Het bijbelgedeelte dat ik als basis voor deze blogserie wil gebruiken staat in Romeinen 6:12-14, Laat de zonde dus niet heersen over uw sterfelijke bestaan, geef niet toe aan uw begeerten. Stel uzelf niet langer in dienst van de zonde als een werktuig voor het onrecht, maar stel uzelf in dienst van God. Denk aan uzelf als levenden die uit de dood zijn opgewekt en stel uzelf in dienst van God als een werktuig voor de gerechtigheid. De zonde mag niet langer over u heersen, want u staat niet onder de wet, maar leeft onder de genade.

Jezelf in dienst stellen, jezelf aan God geven betekent je hele persoon, je hele wezen, aan Hem aanbieden. Volgens de Bijbel is dat geest, ziel en lichaam (1 Thessalonicenzen 5:23). Laten we eens kijken naar de menselijke geest. In de Bijbel wordt gesproken over de Geest (met een hoofdletter) en de geest (met een kleine letter). De Geest met hoofdetter G is de Heilige Geest, de Geest van God. De geest met een kleine letter g is de menselijke geest (tenzij erbij staat dat het over een boze geest gaat). Het mooiste voorbeeld over Gods geest en onze geest is te vinden in Romeinen 8:16 (HSV), De Geest Zelf getuigt met onze geest dat wij kinderen van God zijn.

Gods Geest getuigt met onze geest dat we kinderen van God zijn. Ervaar je dat in je dagelijks leven? Eigenlijk wordt hier de wedergeboorte, de tweede geboorte, beschreven. De Geest van God die als het ware samensmelt met onze eigen geest waardoor er een nieuwe mens ontstaat, een wederom geboren mens. Want wie één is geworden met Christus, is een nieuwe schepping. Het oude is voorbij, het nieuwe is gekomen (2 Corintiërs 5:17) Jezus zegt, zonder omhaal van woorden, in Johannes 3:6, U moet opnieuw geboren worden. Eén keer uit vlees (je vader en moeder) en een keer uit de Geest (zie ook 1 Petrus 1:23 en 1 Corintiërs 6:17, Wie zich echter met de Heere verenigt, is één geest met Hem).

Dit is het belangrijkste moment van overgave in het leven van iedere mens op aarde: je leven loslaten, neerleggen, overgeven aan God en de Heilige Geest ontvangen. In Efeziërs 1:13 staat dat de Heilige Geest in ons komt wonen als wij geloven dat Jezus Christus inderdaad is gekomen om de mensheid van de ondergang (gevolg van zonde) te redden, In uw verbondenheid met Christus bent ook u tot geloof gekomen, toen u de boodschap van de waarheid gehoord had, het grote nieuws van uw redding. En daarom bent u gemerkt als eigendom van God met het stempel van de heilige Geest die hij beloofd had.

We willen graag ons leven, onze manier van doen en denken, vasthouden; alles zelf regelen, alles zelf bepalen. Maar wie zijn leven vast wil houden, zal het verliezen. Onze menselijke geest (leven, adem) is dood voor communicatie met God (gevolg van zonde) totdat Zijn Geest in ons komt wonen (gevolg van bekering) en ons verlicht (gevolg van genade). Dat lukt niet door lid te worden van een kerk, door de juiste liedjes te zingen, een theologiestudie te volgen of door op te groeien in een Christelijk gezin. Dat kan alleen als de Heilige Geest in je komt wonen, de Bijbel noemt dat wedergeboorte. In Romeinen 8:9 staat heel duidelijk: Maar u laat u niet leiden door het zondige ik maar door de Geest, omdat de Geest van God in u woont. Wie de Geest van Christus niet heeft, behoort Christus niet toe.

Wil je echt bij Christus horen en niet zomaar een naam-Christen zijn? Leg je leven neer, geef het op, belijd dat je een zondaar bent, geef toe dat je Hem nodig hebt ... en vraag om de Heilige Geest ...hoeveel te meer zal de Vader in de hemel dan niet de heilige Geest geven aan wie hem erom vragen (Lucas 11:13).

GEEF jezelf aan God (1)

Poeh, ik ben een beetje uit het ritme van bloggen hoor. We zijn net terug uit Italië waar we, namens onze Stichting Traveling Light, met een team vrijwilligers een week hebben gewerkt. Daarvoor waren we een week in de Oekraine waar we ook heel veel bijzondere dingen hebben meegemaakt. 

Het was goed om een tijdje zonder internet en telefoon te leven; maar nu probeer ik toch weer een beetje orde te scheppen in de chaos van emails, blogs en FB berichten.

Het thema dat we voor de werkweek kozen was Giving it All. Alles geven, opgeven eigenlijk, voor God. Wat betekent dat precies? Hoe maak je dat praktisch? Na de lange en zware werkdagen (de jongens hebben een enorme voorraad hout gezaagd en gehakt) kwamen we 's avonds bij elkaar voor bijbelstudies over dit onderwerp. Ik zal in de komende blog posts het een en ander hierover delen en ik hoop dat jullie daar echt wat aan hebben.

Het bijbelgedeelte dat we als basis hebben gebruikt staat in Romeinen 6:12-14, Laat de zonde dus niet heersen over uw sterfelijke bestaan, geef niet toe aan uw begeerten. Stel uzelf niet langer in dienst van de zonde als een werktuig voor het onrecht, maar stel uzelf in dienst van God. Denk aan uzelf als levenden die uit de dood zijn opgewekt en stel uzelf in dienst van God als een werktuig voor de gerechtigheid. De zonde mag niet langer over u heersen, want u staat niet onder de wet, maar leeft onder de genade.

In het engels staat er give yourself to God of ook wel offer yourself to God. Jezelf in dienst stellen, aaanbieden, geven, offeren als een werktuig voor gerechtigheid. Heftige taal. Hoe doe je zoiets? Jezelf aan God geven, betekent je hele persoon, je hele wezen aan Hem aanbieden. Volgens de Bijbel is dat geest, ziel en lichaam (1 Thessalonicenzen 5:23).

In de komende blog posts zal ik dat verder uitwerken:

• het geven van onze geest
• het geven van onze ziel
• het geven van ons lichaam, maar ook
• het geven van onze tijd, talenten en geld

Lezen jullie mee?

El Shaddai

Prachtig nummer!

Fijn weekend allemaal.

Twijfelaar

Het is nog steeds een beetje vakantie, komkommertijd noemen ze dat geloof ik in de televisiewereld. Voor bloggers betekent het juist dat we zo nu en dan verwend worden met leuke, grappige, onverwachte stukjes, zoals een gouwe ouwe column bijvoorbeeld. Hier is er eentje van mijn hand zoals die jaren geleden in Opwekking Magazine verscheen:

Twijfel uitspreken mag weer, twijfelen is in en weet je waarom? Omdat twijfelen menselijk is. Eerlijk gezegd heb ik echt even moeten slikken toen ik dat in een christelijk tijdschrift las.

Als mijn man en ik na lange tijd weer eens terug zijn in Nederland liggen er altijd stapels tijdschriften, folders en uitgaven op ons te wachten, trouw opgespaard door vrienden en familie. In korte tijd worstelen we ons door de publicaties heen, zoekend naar de rode draad, de woorden die ons kunnen vertellen hoe het met gelovig Nederland gesteld is. We moeten elkaar vreemd aan hebben gekeken deze keer. Twijfel? Waar komt dat nu ineens weer vandaan?

Ja, natuurlijk, menselijkerwijs is het heel makkelijk om twijfel uit te spreken, over van alles en nog wat. Niemand zal het je kwalijk nemen. Maar twijfel als onderdeel van het geloof, dat is eigenlijk ongeloof als je het mij vraagt. Geloof is namelijk het bewijs van dingen die we niet kunnen zien (Hebreeen 11:1). Simpel gezegd, als je twijfelt doe je je geloof teniet. Geloof zoals de Bijbel dat bedoelt is niet onze menselijke versie, zo van ‘hmm, ik geloof het wel hoor’. Geloof zoals de Bijbel dat bedoelt is de goddelijke versie: ik wéét het. In het Engels gebruikt men daar het woord faith voor. Faith is geloven zonder twijfel. Is dat makkelijk? Nee!

Toch roept de Bijbel er toe op. Jezus verwachtte het echt van zijn volgelingen. Hij heeft vast ook even moeten slikken toen z’n discipelen, verbijsterd en door angst overmand, hun ongeloof ten toon spreidden. ‘Waarom zijn jullie ten prooi aan twijfel’, vraagt Hij ze (Lucas 24:38) terwijl Hij z’n doorboorde handen en voeten laat zien. De grote, stoere, vastberaden, beste vrienden van Jezus, ten prooi gevallen aan twijfel! Jezus laat het niet bij die vraag, Hij dwingt ze om hun ogen te openen voor de waarheid. Doe even normaal jongens, Ik ben het!

Twijfel uitspreken mag dan menselijk zijn, maar vanuit Bijbels oogpunt is het niet zo slim daar aan toe te geven, als we dat doen vallen we ten prooi, worden we er door opgeslokt. Jakobus legde het later zo uit: als je twijfelt moet je niet denken dat je ook maar iets van God kan krijgen. Oeps, da’s pijnlijk! Toch kon Jakobus als geen ander zulke radicale dingen met zekerheid zeggen, hij was tenslotte een broer van Jezus en wist het uit de eerste hand. Wellicht wist hij het ook uit eigen bittere ervaring.

Als we echt vastberaden zijn om onze twijfels te overwinnen, laten we dan beginnen ze niet meer uit te spreken en te leren van wat Jezus zegt in Matteus 21:21. Als we gaan geloven zonder twijfel, kunnen we bergen verzetten!

Met of zonder fiets

Deze week ben ik (digitaal) te gast bij blogger collega Tracy Teppler in Zuid Afrika en wel op haar Encourage 24/7 blog. Zij heeft het verlangen vrouwen bij elkaar te brengen in de blogging wereld en elkaar te bemoedigen. De blog is engelstalig en is open voor iedereen die mee wil doen. Kijk maar eens rond op Encourage 24/7, misschien kom je er zelfs wel bekenden tegen.

Mijn artikel gaat over het genieten van de rit tijdens een omleiding....

"Op mijn bureau staat een scheurkalender met motiverende teksten en plaatjes van waanzinnig natuurlandschappen waar super sportieve mensen op mountain bikes allerlei gevaarlijke stunts uithalen. Vanmorgen vroeg scheurde ik gisteren eraf en terwijl ik er een prop van maakte dacht ik hoe vreemd het eigenlijk was dat ik op het punt stond een dag weg te gooien die nooit meer terug zou komen.

Tegelijkertijd las ik de woorden voor vandaag, “Werkelijk gelukkig is de man die van het landschap kan genieten tijdens een omleiding”. Ik dacht: 'Met of zonder fiets, ik wil die mens zijn!' Ik wil oprecht kunnen zeggen Ik heb geleerd met de omstandigheden waarin ik verkeer genoegen te nemen (Filippenzen 4:11).

Dat betekent minder mopperen, minder stressen en vooral vaker om je heen kijken, ook als de dingen anders dan gaan dan gepland. Als we dan ook nog kunnen zingen onderweg hebben we de kunst om te genieten van een omleiding echt geleerd!

Werkelijk vrij zijn en vrij blijven

Naast het werken aan de Nederlandse vertaling van mijn boek Respectfully Yours (over het eren van je ouders) en het uitbrengen van de Italiaanse versie van Grace of Giving, ben ik tussen de bedrijven door bezig met het voorbereiden van een aantal spreekbeurten over het thema vrijheid.

Over twee weken reizen wij namelijk namens onze stichting Traveling Light naar de Oekraine, waar we op de jaarlijkse Teen Challenge conferentie in Kiev zullen spreken over het thema Freedom in Christ, dit aan de hand van Galaten 5:1. Afgelopen winter heb ik de serie je vrijheid vasthouden op deze blog gedeeld. In voorbereiding op de komende conferentie zocht ik weer eens een aantal tekstgedeeltes op en werd me weer zo bewust van het belang van deze prediking.

Het is heel pijnlijk om te zien hoeveel Christenen er niet in vrijheid leven. Velen gaan gebukt onder verslavingen, angsten, zorgen, zonde, pijn en schaamte. Is Jezus' missie dan mislukt? Hij kwam toch om de gevangenen en verdrukten vrij te zetten (Lucas 4:18)? Zal Zijn hart niet bloeden als Hij ziet hoe we massaal verslaafd zijn aan de televisie, aan roddel, pornografie, zelfmedelijden, medicijnen, drugs en alcohol. In Nederland kunnen en mogen we vrij leven, en we doen het niet.... Hoe kunnen niet- of anders-gelovigen nu zien dat wij geheel anders zijn?

Als je tijd hebt, lees dan de serie je vrijheid vasthouden (let op, eerste post staat onderaan) nog eens door. Strek je uit naar de vrijheid die Hij belooft en houdt die vast!

Dit zeg ik dan en betuig ik in de Here, dat gij niet langer moogt wandelen zoals ook de heidenen wandelen, in de ijdelheid van hun denken, verduisterd in hun verstand, vervreemd van het leven Gods om de onwetendheid, die in hen heerst, om de verharding van hun hart. Zij hebben zich immers in hun verdoving overgegeven aan de losbandigheid om gretig winst te slaan uit allerlei onreinheid. Maar gij geheel anders: gij hebt Christus leren kennen.

[Efeziers 4:17-20]

The Galilee Experience

Bezoek aan het meer van Galilea, oktober 2012

‘Rabbi, u bent de Zoon van God, u bent de koning van Israël!’ zei Natanaël (Johannes 1:49)

Jezus is de koning van Israel. Koning van de Joden stond er boven het kruis geschreven. Het lijkt haast wel een cynische grap dat juist de mensen in Israel er zoveel moeite mee hebben om dat te geloven. Maar voor ons geldt, als de Heilige Geest van diezelfde koning in ons hart woont, dragen we Israel vanzelf ook een warm hart toe.

Met onze stichting Traveling Light steunen we enkele initiatieven in Israel. Initiatieven die trouwens zowel Joden, als Arabieren, Palestijnen en Bedoeinen bereiken! Nu las ik in de afgelopen weken allerlei vervelend nieuws over de boycot van Israelische producten en probeerde te bedenken hoe ik dat een positieve draai zou kunnen geven. En ja hoor, ik heb een idee :) De zoon van een van onze contactpersonen daar, werkt bij de Galilee Experience. Zij zitten met een grote winkel en theater middenin de stad Tiberias, aan het water. Via hun website kun je allerlei mooie producten uit Israel bestellen, leuk om kado te geven, leuk om zelf te hebben! Kijk er maar eens op je gemakje rond....

Blogging buzz.....

Na het afronden van zo'n mooie blogserie als Wet & genade, een ongelijke strijd? is het altijd weer even moeilijk om de draad op te pakken. Velen van jullie zijn aan het genieten van vakantie, maar voor de thuisblijvers heb ik toch wat leuke nieuwtjes op een rij gezet, daar gaat ie:

• Over een paar weken komt de Italiaanse versie van mijn boek Grace of Giving uit: La Grazia del Donare. Weer een mooie mijlpaal in de schrijverij, eentje om heel dankbaar voor te zijn. In september hopen wij naar Italië te gaan en het boek op diverse plaatsen te presenteren. Ik hoop dat deze mijlpaal een inspiratie mag zijn voor de schrijvers en dichters onder jullie. Beperk je dromen niet! Geloof dat alle dingen mogelijk zijn...
• Het aantal christelijke webloggers begint nu ook in Nederland aardig toe te nemen. Op Christelijke Webloggers vind je de nieuwste aanmeldingen en een duidelijk overzicht van alle blogs die je kunt bezoeken. Natruurlijk is het niet mogelijk om alle blogs te lezen of bezoeken, maar zoek er een paar uit die je aanspreken en laat je commentaar achter, zo bemoedigen en inspireren we elkaar!
• Kennen jullie de website Schrijven Online al? Een nuttig website met veel tips voor schrijvers, bloggers en dichters. Persoonlijk vind ik het overzicht van de schrijfwedstrijden leuk. Als je je schrijven wilt blijven oefenen en verfijnen is het echt nuttig aan schrijfwedstrijden mee te doen. Ik heb onlangs nog een tweetal gedichten ingestuurd.... of het wat wordt? Ik weet het niet, maar ik hou jullie op de hoogte.
• Nog zo'n nuttige site is Blogtrommel. Boordevol tips over schrijven en bloggen. Misschien ben je net met je blog begonnen of misschien blog je al jaren... het kan geen kwaad eens te lezen hoe de pro's er over denken. 

Fijne week allemaal, geniet van het mooie zomerweer! Happy blogging!

Wet & genade, een ongelijke strijd? (6)

Hartelijk dank allemaal voor de commentaren, emails en gesprekken die er naar aanleiding van dit onderwerp zijn ontstaan. Vandaag wil ik de blog serie over wet & genade aflsuiten met deel 6. Als je alles nog eens wilt nalezen kan dat via het tabje Bijbelstudies hierboven. Heel in het kort samengevat:

• Deel 1: het is niet wet of genade, maar wet en genade
• Deel 2: het gaat niet meer zozeer om het houden of gehoorzamen van de wet, maar om het vervullen van de wet
• Deel 3: Anderen behandelen zoals we zelf behandeld willen worden, dat is het hart van de Wet en de Profeten
• Deel 4: Door genade hebben wij de rechtvaardigheid van Jezus Christus ontvangen en kunnen wij de werken doen die Hij deed
• Deel 5: Liefde is de vervulling van de wet

Zoals ik al eerder schreef, Paulus was een man die als geen ander zowel wet als genade kende. Hij sprak en schreef er veelvuldig over. In Romeinen 6:10-14 legt hij duidelijk uit dat zonde niet over ons moet heersen (want dan zijn we slaven) maar genade (want dan zijn we vrij). Vers 14:  De zonde mag niet langer over u heersen, want u staat niet onder de wet, maar leeft onder de genade. De wet heerst niet meer over ons (maar bestaat natuurlijk nog wel), de wet is dus niet meer onze baas. Wij leven onder genade, onder leiding van de Heilige Geest. De Heilige Geest leidt ons in het vervullen van de wet, want de vrucht van de Heilige Geest in ons leven is LIEFDE.... en liefde is de vervulling van de wet (Romeinen 13:10).

Leven onder genade betekent niet alleen het einde van ons oude, zondige leven, maar het begin van een nieuw vrij leven onder leiding van de Heilige Geest. Leven onder (uit, door) genade betekent niet dat er niets meer te doen valt tot Hij ons komt halen. Integendeel! Lees maar eens mee wat Paulus tegen Timoteus zegt, Hij heeft ons gered en ons geroepen tot een heilige taak, niet op grond van onze daden, maar omdat hij daartoe uit genade besloten had. Deze genade was ons al vóór alle tijden gegeven in Christus Jezus (2 Timoteus 1:9). We zijn geroepen tot een heilige taak! Taak = werk. Niet de werken van de wet, maar de werken van de liefde: anderen behandelen zoals je zelf behandeld wil worden. Bij alles wat je doet kun je jezelf die vraag stellen: hoe wil ik behandeld worden? Met liefde, respect, humor, aandacht, gulheid, goedheid? Doe dat dan ook voor een ander.

Goed, ik kan hier nog wel maanden over doorschrijven, maar uiteraard is het Woord van God zelf veel krachtiger dan enige uitleg. Ik wil deze serie aflsuiten met Romeinen 8:3-4 (ik citeer de Groot Nieuws Bijbel voor alle duidelijkheid), Wat de wet van Mozes niet kon, omdat ze machteloos was door ons zondige bestaan, dat deed God. Hij heeft zijn Zoon in datzelfde zondige bestaan gestuurd als een offer voor de zonde, en daarmee de zonde juist binnen dit bestaan zelf veroordeeld. Zo kunnen wij nu volbrengen wat de wet van ons eist: want we leiden geen leven meer zonder God, maar we leven volgens de Geest van God.

Gouwe ouwe....

Wat denken jullie van een gouwe ouwe? Koptelefoon op en lekker hard meeblèren!

Matthew Ward - To the King

Prettig weekend

Wet & genade, een ongelijke strijd? (5)

Misschien hebben jullie tijd genomen om te luisteren naar mijn preek van 7 juli jl. over dit onderwerp en weet je al een beetje waar ik met deze serie naartoe wil. Misschien ook niet... hoe dan ook, ik vind het heel leuk dat jullie via deze blog meelezen en -denken over wet & genade. We pakken de draad weer op...

Anderen behandelen zoals je zelf behandeld wil worden, dat is het hart van de wet en de profeten volgens Jezus (Matteus 7:12). Als wij zo gaan leven zetten wij het werk van Jezus Christus voort. Het vervullen van de wet was niet een eenmalige actie, het vindt dagelijks plaats. Genade heeft dus niet de plaats van de wet ingenomen, genade maakt het mogelijk voor ons om de wet te vervullen. De apostel Paulus begreep dat heel goed en heeft het ook heel duidelijk uitgelegd.

Zijn lange, en soms moeilijke, betogen over wet en genade worden mijns inziens samengevat in Romeinen 13:10 (HSV), De liefde doet de naaste geen kwaad. Daarom is de liefde de vervulling van de wet. Dat lijkt me een heel duidelijke uitspraak. Als wij beweren dat we als gelovigen de wet niet kunnen of hoeven te vervullen zeggen we eigenlijk dat we niet kunnen liefhebben, want liefde is de vervulling van de wet. Iedere keer als wij in liefde handelen, vervullen wij de wet! Misschien heb je dat nooit zo gezien of geleerd, maar ik zou je aan willen sporen hier eens dieper over na te denken en te bidden.

Voor alle duidelijkheid; in Romeinen 3:21-31 beschrijft Paulus dat we alleen de rechtvaardigheid van Christus kunnen ontvangen door genade en geloof, niet door het houden of gehoorzamen van de wet. Echter, als we uit die wetenschap gaan leven schuiven we de wet niet opzij, maar doen we juist wat de wet zegt. Stellen wij dan door dit geloof de wet buiten werking? Helemaal niet! Wij bevestigen juist de betekenis van de wet staat er in Romeinen 3:31 (GN en HSV).

Dus: niet langer anderen vertellen wat ze wel en niet mogen doen (wetticisme), maar anderen behandelen zoals we zelf behandeld willen worden (liefde). Het uitgangspunt is niet langer de wet, maar de genade/liefde die in ons is uitgestort. Als we zo gaan leven (leven onder leiding van de Heilige Geest die in ons woont), gaan er pas echt dingen veranderen.

In de volgende blog post zal ik nog een aantal uitspraken van Paulus onder de loep nemen.

Blijf meelezen en stuur deze blog alsjeblieft door naar iemand die hier wat aan kan hebben!

30 dagen gebed 2013

De serie wet & genade, een ongelijke strijd? onderbreek ik even voor de aankondiging van het 30dagen gebed voor de Islamitische wereld.

Vandaag begint voor miljoenen moslims de vastenmaand Ramadan. Die periode wordt door Christenen wereldwijd gebruikt om specifiek te bidden voor moslims. Je kan bidden op kleine schaal (voor je moslim collega of buren bijvoorbeeld) en op grotere schaal (voor de onlusten in Egypte bijvoorbeeld). Aan de hand van een digitaal overzicht (dat je HIER kunt downloaden) kun je elke dag voor iets of iemand anders bidden. Dit jaar ligt de nadruk echt op het bidden voor vrijheid in de Islamitische landen. Vrijheid van meningsuiting en vrijheid om te kiezen of je Moslim of Christen wilt zijn.

Er is momenteel ontzettend veel onrust in de Islamitische landen, en niemand weet of de situatie nu beter of slechter wordt voor de bevolking. Maar laten wij onze medemens (Moslims en Christenen in die landen) massaal de vrede toebidden die alle verstand te boven gaat! Vrede die alleen door Jezus Christus / Jesjoea ישוע / Yasu' al-Masih يسوع المسيح  gegeven kan worden.

Momenteel lees ik het boekje Ontwapenend Gebed van Anne van der Bijl en Al Janssen, een geweldige inspiratie die je nodig zult hebben als je effectief wilt bidden voor Moslims.

Kom in actie, ga deze maand bidden en vasten voor een wereld in nood!

(Je kan bijvoorbeeld vasten van koffie, tv kijken, alcohol, of suiker etc.)

PS2: Afgelopen zondag sprak ik in Christengemeente De Hoeksteen in Etten-Leur over wet & genade, je kunt hier de preek beluisteren.

Wet & genade, een ongelijke strijd? (4)

Fijn dat jullie meelezen en meedenken over dit onderwerp. Het is zo belangrijk een helder beeld te hebben van Gods oneindige genade in verhouding tot Zijn wet. Het zal ons helpen in vrijheid te leven binnen het kader van zijn regels. Want vrijheid is niet een leven zonder regels, dat is anarchie (als je daar meer over wilt lezen kan dat in de serie je vrijheid vasthouden die ik vorig jaar op deze blog schreef).

Maar goed, Jezus kwam dus niet om de wet van de tafel te vegen, maar om er betekenis aan te geven, om de wet te vervullen. Hij laat met vele voorbeelden zien hoe het leven naar de letter (het houden van of gehoorzamen aan de wet) plaats maakt voor het leven door de geest (het vervullen van de wet). Ons hart van steen (wetticisme) moet gebroken worden zodat we een hart van vlees (geleid door de Heilige Geest) kunnen ontvangen! De wet wordt dan niet langer gebruikt om anderen te vertellen wat ze wel en niet mogen doen, maar als richtlijn om anderen te behandelen zoals we zelf behandeld willen worden.

Persoonlijk heb ik ook altijd gedacht dat alleen Jezus Christus de wet kon vervullen omdat Hij de enige mens zonder zonde was. Maar daar komt genade nou juist om de hoek kijken. In 2 Corintiërs 5:21 staat (ik citeer voor alle duidelijkheid uit Het Boek), Want God nam Christus, Die geen zonde gedaan had, en belastte Hem met onze zonden. In ruil daarvoor rekent God de rechtvaardigheid van Christus aan ons toe. Dat is pure genade. Onze zonden in ruil voor Zijn rechtvaardigheid. Dezelfde rechtvaardigheid die Jezus had toen Hij op aarde rondliep en de mensen deze dingen leerde, hebben wij nu. We hebben geen excuus om niet te doen wat Hij deed.

In het licht daarvan is het ineens ook veel begrijpelijker dat Jezus zegt, Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Wie in Mij gelooft, zal de werken die Ik doe, ook doen, en hij zal grotere doen dan deze, want Ik ga heen naar Mijn Vader (Johannes 14:12). Ik vond dat altijd zo'n moeilijke tekst, maar nu begrijp ik wel waarom Hij er achteraan zegt (vs. 15) 'Als u Mij liefhebt, neem dan Mijn geboden in acht'... Anderen behandelen zoals we zelf behandeld willen worden. Volgens Jezus is dat gebod (een gouden regel mogen we wel zeggen) het hart van de Wet en de Profeten. Daarmee zegt Hij dus dat het uitleven of vervullen van de wet een dagelijkse bezigheid voor de gelovigen zou moeten zijn. Wij kunnen dat ALLEEN maar doen door te leven uit de wetenschap dat Zijn genade genoeg is voor ons.

Mijn vraag aan jou is, heb je nog een hart van steen (goedbedoeld wetticisme misschien) of heb je de Here God al gevraagd om je een hart van vlees (geleid door de Heilige Geest) te geven?

In de volgende post zullen we stilstaan bij wat de apostel Paulus over het vervullen van de wet zegt...

Blijf meelezen en stuur deze blog alsjeblieft door naar iemand die hier wat aan kan hebben!