پانائتیوس
پانائتیوس | |
|---|---|
 پانائتیوس، depicted as a medieval scholar in the Nuremberg Chronicle | |
| زادهٔ | ۱۸۵/۱۸۰ پیش از میلاد |
| درگذشت | ۱۱۰/۱۰۹ پیش از میلاد |
| دوره | فلسفه دوران باستان |
| حیطه | فلسفه غربی |
| مکتب | رواقی‌گری |
علایق اصلی | فلسفه اخلاق |
تأثیرگرفته از | |
تأثیرگذار بر | |
پانائتیوس رودسی (/pəˈniːʃiəs/; زبان یونانی: Παναίτιος) فیلسوف رواقی اهل روم بود که در حدود ۱۸۰ ق م زاده شد و در ۱۱۰–۱۰۹ درگذشت. وی در روم و در خارج از روم، مخصوصاً در اردوی اسکیپیو آفریکانوس برآمد، یک چند با پولیبیوس در روم می‌زیست و در اشاعهٴ فلسفهٴ رواقی در میان رومیان تأثیر اساسی داشت.
پانائتیوس لزوم قرار دادن طبیعیات - یعنی معارف مثبت - را برمبنای فلسفه تأکید می‌کرد و تنجیم و غیب‌گویی را مردود می‌شمرد. گزیده‌ای از رسالهٴ او دربارهٴ وظیفهٴ خارجی در وظیفه‌های سیسرون نقل شده است، ممکن است سیسرون نوشته‌های دیگر پانائتیوس را هم به همین طریق مورد استفاده قرار داده باشد.
منابع
[ویرایش]- سارتن، جرج. مقدمه بر تاریخ علم. ترجمهٔ غلامحسین صدری افشار. انتشارات علمی و فرهنگی. ص. ۲۰۸.
 | این یک مقالهٔ خرد یک فیلسوف است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |