پرش به محتوا

ورمانت

مختصات: ۴۴°۰۰′شمالی ۷۲°۴۲′غربی / ۴۴°شمالی ۷۲٫۷°غربی / 44; -72.7
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ایالت ورمانت
Vermont
پرچم ورمانت نشان دولتی ورمانت
پرچم رسمی نشان رسمی
لقب(ها): The Green Mountain State
ایالت کوه سبز
شعار(ها): Freedom and Unity
آزادی و اتحاد
نقشه ایالت‌های آمریکا همراه برجسته‌بودن ورمانت
نقشه ایالت‌های آمریکا همراه برجسته‌بودن ورمانت
زبان رسمیNone
پایتختمونپلیه
بزرگ‌ترین شهربرلینگتون
منطقهرتبهٔ ۴۵امین
 - کل۲۴٬۹۲۳ کیلومتر مربع
 - پهنا۱۳۰ کیلومتر
 - طول۲۶۰ کیلومتر
 - % آب۳٫۸
 - عرض جغرافیایی۴۲° ۴۴′ N to 45° ۱′ N
 - طول جغرافیایی۷۱° ۲۸′ W to 73° ۲۶′ W
جمعیترتبهٔ ۴۹امین
 - کل۶۰۸٬۸۲۷
 - تراکم۲۵٫۴۱ بر کیلومتر مربع
رتبهٔ ۳۰امین
 - متوسط درآمد خانوار$۴۸٬۵۰۸ (۱۹امین)
بلندی
 - بالاترین نقطهماونت مانسفیلد[۱]
۱٬۳۴۰ متر
 - میانگین۳۰۰ متر
 - پایین‌ترین نقطهدریاچه چمپلین
۲۹ متر
پیش از استقلالجمهوری ورمونت
پذیرش در اتحادیه۴ مارس، ۱۷۹۱ (میلادی) (۱۴امین)
فرماندارفیل اسکات (ج)
معاون فرمانداربرایان دوبی (D)
قوه مقننه
سناتورهای ایالات متحده آمریکاپاتریک لیهی (دمکرات)
برنی ساندرز (مستقل)
هیئت مجلس ایالات متحده آمریکافهرست
منطقه زمانیEastern: یوتی‌سی ۵:۰۰-/یوتی‌سی ۴:۰۰- (DST)
کوته‌نوشت‌هاVT،
وبگاهwww.vermont.gov
مقایسهٔ تولید ناخالص داخلی ایالت‌های آمریکا با کشورهای دیگر در سال ۲۰۱۲. ایالت ورمانت در این سال تولید ناخالصی اش قابل مقایسه با کشور بحرین بوده‌است.
ساختمان پایتخت ایالت ورمانت

وِرمانْت (به انگلیسی: Vermont) (گوش دهیدi‎/vərˈmɒntˌ vɜːr-/‎[۲]) از ایالت‌های آمریکا واقع در منطقه نیوانگلند در شمال‌شرق آمریکا است. این ایالت از جنوب با ایالات ماساچوست، از شرق با نیوهمپشر، از غرب با ایالت نیویورک، و از شمال با استان کبک کانادا هم‌مرز است. دریاچه چمپلین نیمی از مرز غربی ورمانت با ایالات نیویورک را دربر می‌گیرد و کوه‌های گرین در امتداد شمال-جنوب ایالت ادامه دارد.

ورمانت دومین ایالت کم‌جمعیت آمریکا است و در حدود ۵۰۰۰۰ نفر بیشتر از وایومینگ جمعیت دارد. پایتخت آن مونپلیه، کم جمعیت‌ترین پایتخت ایالت در آمریکاست. پرجمعیت‌ترین شهر آن برلینگتون، کم جمعیت‌ترین شهر در بین پرجمعیت‌ترین شهرهای هر ایالت در آمریکاست. بنا بر آمار سال ۲۰۱۵، ورمانت همچنان بزرگ‌ترین تولیدکنندهٔ شیره درخت افرا در آمریکاست.[۳]در ژانویه ۲۰۱۶ این ایالت به عنوان امن‌ترین ایالت رتبه‌بندی شد.[۴]

بیشتر اراضی آنچه که امروز ورمانت نام دارد و هزاران سال سکونتگاه سرخ‌پوستان از جمله آبناکی‌ها و موهاک‌های آلگونکویی-زبان بوده، در ادعای مستعمرهٔ فرانسه نوی فرانسه بود. فرانسه پس از شکست در جنگ هفت ساله در سال ۱۷۶۳ این اراضی را به بریتانیای کبیر واگذار کرد. مستعمراتی نزدیک، مخصوصاً نیوهمپشر و نیویورک، سال‌ها بر سر کنترل این منطقه منازعه داشتند. سکنی گزینانی که نیویورک به آنها حق مالکیت زمین داده بود با مخالفت میلیشیای گرین مانتن بویز مواجه بودند که از حمایت سکنی گزینانی برخوردار بودند که ادعاهایشان از سوی نیو همپشر پشتیبانی می‌شد.

نهایتاً آن سکنی گزینان موفق به ایجاد دولتی مستقل به نام جمهوری ورمانت شدند. این دولت که در ۱۷۷۷ در جریان جنگ انقلاب آمریکا تأسیس شد، ۱۴ سال دوام آورد. جدا از ۱۳ ایالت اصلی که مستعمرات سابق بودند، ورمانت یکی از چهار ایالت آمریکاست که پیشتر یک کشور مستقل بوده‌اند (بقیه عبارتند از کالیفرنیا، هاوایی، و جمهوری تگزاس). ورمانت همچنین اولین ایالتی است که به عنوان چهاردهمین ایالت عضو پس از ۱۳ تای اصلی به ایالات متحده پیوسته‌است. ورمانت با این که یک جمهوری مستقل بود، اولین ایالت آمریکا بود که برده داری را تا حدی ملغی کرد.[۵][۶] این ایالت نقش جغرافیایی مهمی در راه‌آهن زیرزمینی ایفا کرد.[۷]

اقتصاد

[ویرایش]

در سال ۲۰۱۲، این ایالت تولید ناخالص داخلی برابر با ۲۹٫۹۶۸ میلیارد دلار داشت، که بیشتر از تولید ناخالص داخلی کشور بحرین (۲۹٫۰۴۴ میلیارد دلار) بود. طورکلی هزینه های زندگی در ایالت ورمانت از میزان هزینه ها در کل کشور آمریکا بیشتر می باشد. بر اساس داده های ارایه شده هزینه کالا و خدمات در ورمانت 3 % بیشتر از متوسط این هزینه ها در کل کشور می باشد. [۸]

مشاهیر

[ویرایش]

از افراد مشهور این سرزمین می‌توان برنی سندرز سناتور مشهور آمریکایی و کلوین کولیج رئیس‌جمهور سابق دهه ۲۰ آمریکا نام برد.

آموزش و پژوهش

[ویرایش]

ورمانت دارای ۵ کالج دولتی در قالب کالج‌های ایالتی ورمانت، دانشگاه ورمانت، و ۱۴ کالج خصوصی دیگر است.

پیوند به بیرون

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. "Elevations and Distances in the United States", U.S Geological Survey (به انگلیسی), 29 April 2005, archived from the original on 1 June 2008, retrieved 27 September 2007 Retrieved on November 8.
  2. "Vermont". فرهنگ انگلیسی آکسفورد. انتشارات دانشگاه آکسفورد. 2nd ed. 1989.
  3. "US Department of Agriculture – Economic Research Service". 'Table 44—U.S. maple syrup production and value, by state, calendar years. Archived from the original on 7 June 2003. Retrieved July 13, 2016.
  4. "The Safest States in America – 24/7 Wall St". WordPress.com. January 12, 2016. Retrieved April 9, 2016.
  5. "Vermont Constitution of 1777". Chapter I, Section I: State of Vermont. Archived from the original on 25 July 2012. Retrieved February 12, 2014. Therefore, no male person, born in this country, or brought from over sea, ought to be holden by law, to serve any person, as a servant, slave, or apprentice, after he arrives to the age of twenty-one years; nor female, in like manner, after she arrives to the age of eighteen years, unless they are bound by their own consent, after they arrive to such age, or bound by law for the payment of debts, damages, fines, costs, or the like.
  6. Lee Ann, Cox. "UVM historian examines Vermont's mixed history of slavery and abolition". University of Vermont. Retrieved February 12, 2014.
  7. Gwen Ames. "Underground Railroad Project – Vermont Historical Society".
  8. بر طبق آمار ۲۰۰۷ صندوق بین‌المللی پول که در جداول قیاس زیر ارائه گردیده‌اند:

    Wikipedia contributors, "Comparison between U.S. states and countries nominal GDP," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/wiki/Comparison_between_U.S._states_and_countries_nominal_GDP (accessed September 5, 2008).

یادداشت ها

[ویرایش]