Μετάβαση στο περιεχόμενο

Φούστα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μία φούστα
The Evolution of the Skirt, Χάρι Τζούλιους, 1916

Μια φούστα είναι το κατώτερο τμήμα ενός φορέματος ή ενός τήβεννου ή ένα ξεχωριστό εξωτερικό ένδυμα που καλύπτει ένα άτομο από τη μέση και κάτω.

Στην απλούστερη μορφή, μια φούστα μπορεί να είναι ένα ενιαίο ένδυμα φτιαγμένο από ένα μόνο ύφασμα (όπως το παρεό). Ωστόσο, οι περισσότερες φούστες φοριούνται στο σώμα στο ύψος της μέσης ή των γοφών και καλύπτουν προς τα κάτω. Οι μοντέρνες φούστες είναι συνήθως κατασκευασμένες από υφάσματα ελαφρού έως μεσαίου βάρους, όπως τζιν, υφασμάτινες, πενιέ ή ποπλίνα. Φούστες από λεπτά ή εφαρμοστά υφάσματα φοριούνται συχνά με μεσοφόρι για να κάνουν το υλικό της φούστας καλύτερα καλυμμένο και για σεμνότητα.

Στη σύγχρονη εποχή, οι φούστες συνήθως φοριούνται από γυναίκες. Ορισμένες εξαιρέσεις περιλαμβάνουν το ιζάρ, που φοριέται από πολλούς μουσουλμανικούς πολιτισμούς και το κιλτ, ένα παραδοσιακό ανδρικό ένδυμα στη Σκωτία, στην Ιρλανδία και μερικές φορές στην Αγγλία. Σχεδιαστές μόδας όπως ο Ζαν-Πολ Γκοτιέ, η Βίβιεν Γουέστγουντ, ο Κένζο και ο Μαρκ Τζέικομπς έχουν επίσης επιδείξει ανδρικές φούστες. Παραβιάζοντας τους κοινωνικούς κώδικες, ο Γκοτιέ εισάγει συχνά τη φούστα στις ανδρικές του συλλογές ένδυσης ως μέσο έγχυσης καινοτομίας στην ανδρική ενδυμασία, με πιο γνωστό το σαρόνγκ που έχει φορέσει ο Ντέιβιντ Μπέκαμ.[1]

Το στρίφωμα των φουστών μπορεί να ποικίλλει από μίνι φούστα σε μήκος έως το δάπεδο και μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με τις πολιτισμικές αντιλήψεις της σεμνότητας και της αισθητικής, καθώς και την προσωπική γεύση του χρήστη, που μπορεί να επηρεαστεί από παράγοντες όπως η μόδα και το κοινωνικό πλαίσιο. Οι περισσότερες φούστες είναι αυτόνομα ρούχα, αλλά μερικά κομμάτια που μοιάζουν με φούστα μπορεί να είναι μέρος ενός άλλου ενδύματος, όπως κολάν, σορτς και μπικίνι.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι φούστες έχουν φορεθεί από τους προϊστορικούς χρόνους ως ο απλούστερος τρόπος κάλυψης του κάτω σώματος. Ειδώλια που κατασκευάστηκαν από τον πολιτισμό Βίντσα (περίπου 5.700-4500 π.Χ.), τα οποία βρίσκονται στην επικράτεια της σημερινής Σερβίας και των γειτονικών Βαλκανικών εθνών από την αρχή της Εποχής του Χαλκού, δείχνουν γυναίκες με ρούχα σαν φούστα.[2]

Στην Αρμενία ανακαλύφθηκε μια υφασμένη φούστα που χρονολογείται από το 3.900 π.Χ. στο συγκρότημα σπηλιών Areni-1.[3] Οι φούστες ήταν η τυπική ενδυμασία για άνδρες και γυναίκες σε όλους τους αρχαίους πολιτισμούς στην Εγγύς Ανατολή και την Αίγυπτο. Οι Σουμέριοι στη Μεσοποταμία φορούσαν καυνάκη, ένα είδος φούστας από γούνα δεμένη με ζώνη. Ο όρος «καυνάκης» αρχικά αναφέρεται στο δέρας ενός προβάτου, αλλά τελικά τέθηκε σε εφαρμογή στο ίδιο το ένδυμα. Τελικά, οι ζωικές ζώνες αντικαταστάθηκαν από καυνάκη, ένα κλωστοϋφαντουργικό προϊόν που έμοιαζε με το δέρας των προβάτων.[4] Το ύφασμα καυνάκης χρησίμευσε επίσης ως σύμβολο στη θρησκευτική εικονογραφία, όπως στον χνουδωτό μανδύα του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή.[5][6]

Τα αρχαία αιγυπτιακά ενδύματα κατασκευάζονταν κυρίως από λινό. Για τις ανώτερες τάξεις, υπήρχαν όμορφα υφαντά και περίπλοκες πιέτες.[7] Γύρω στο 2.130 π.Χ., κατά τη διάρκεια του Παλαιού Βασιλείου της Αιγύπτου, οι άνδρες φορούσαν περιμετρικές φούστες (κιλτ) γνωστές ως σεντίτ. Κατασκευάστηκαν από ένα ορθογώνιο κομμάτι υφάσματος τυλιγμένο γύρω από το κάτω μέρος του σώματος και δεμένο στο μπροστινό μέρος. Στο Μέσο Βασίλειο της Αιγύπτου, μακρύτερες φούστες, που φτάνουν από τη μέση στους αστραγάλους και μερικές φορές κρέμονται από τις μασχάλες, είχαν γίνει της μόδας. Κατά τη διάρκεια του Νέου Βασιλείου της Αιγύπτου, κιλτ με πτυχωτό τριγωνικό τμήμα έγινε της μόδας για τους άνδρες.[8] Κάτω από αυτά, φορούσαν ένα σεντέ ή ένα τριγωνικό περίζωμα, του οποίου τα άκρα δένονταν με κορδόνια.[9]

Κατά την Εποχή του Χαλκού, στα νότια μέρη της Δυτικής και Κεντρικής Ευρώπης, προτιμήθηκαν τα ενδύματα που έμοιαζαν με περιτυλίγματα. Ωστόσο, στη Βόρεια Ευρώπη, οι άνθρωποι φορούσαν επίσης φούστες και μπλούζες.[10]

Κατά τον Μεσαίωνα, άνδρες και γυναίκες προτιμούσαν ενδύματα που έμοιαζαν με φόρεμα. Το κάτω μέρος των ανδρικών φορεμάτων είχε πολύ μικρότερο μήκος σε σύγκριση με εκείνο των γυναικών. Ήταν κομμένα κατά πλάτος και συχνά πιασμένα με πιέτες ή καρφιά, έτσι ώστε η ιππασία να ήταν πιο άνετη. Ακόμη και η πανοπλία ενός ιππότη είχε μια κοντή μεταλλική φούστα κάτω από το προστήθιο. Κάλυπτε τους ιμάντες που συνέδεαν τις σιδερένιες κνημίδες του άνω μέρος των ποδιών στο προστήθιο. Τεχνολογικές εξελίξεις στην ύφανση τον 13-15ο αιώνα, όπως οι αργαλειοί και το ψαλίδι με περιστρεφόμενες λεπίδες και λαβές, βελτίωσαν την κατασκευή παντελονιών και καλσόν. Έγιναν της μόδας για τους άνδρες και εφεξής έγιναν τυπική ανδρική ενδυμασία ενώ έγιναν ταμπού για τις γυναίκες.[11][12]

Φούστες εξακολουθούν να φοριούνται από τους άνδρες και τις γυναίκες από πολλούς πολιτισμούς, όπως οι λούνγκι, λεχενγκά, κάνγκα και σαρόνγκ που φοριούνται στη Νότια Ασία και Νοτιοανατολική Ασία και το κιλτ που φοριέται στην Σκωτία και την Ιρλανδία.

Ένας από τους πρώτους γνωστούς πολιτισμούς που φορούσαν γυναικεία ρούχα που μοιάζουν με μίνι φούστες ήταν ο Ντουάν Τσου Μιάο (短裙 苗), το οποίο κυριολεκτικά σήμαινε «κοντόφουστες Μιάο» στα κινέζικα. Αυτό αφορούσε τις κοντές μίνι φούστες «που ίσα που κάλυπταν τους γλουτούς» που φορούσαν οι γυναίκες της φυλής, κάτι το οποίο πιθανότατα ήταν συγκλονιστικό για τους παρατηρητές στον Μεσαίωνα και την πρώιμη νεότερη περίοδο.[13]

Στον Μεσαίωνα, μερικές γυναίκες ανώτερης κατηγορίας φορούσαν φούστες με διάμετρο άνω των 3 μέτρων.  Στο άλλο άκρο, οι μίνι φούστες της δεκαετίας του 1960 ήταν μίνι ενδύματα που μπορεί να κάλυπταν με τα βίας τα εσώρουχα όταν καθόταν η γυναίκα. Ιστορικοί κοστουμιών συνήθως χρησιμοποιούν τη λέξη «μεσοφόρι» για να περιγράψουν τα ενδύματα που έμοιαζαν με φούστα τον 18ο αιώνα ή νωρίτερα.

  • Σουμέριος άνδρας που φοράει φούστα καυνάκη, περ. 3.000 π.Χ.
    Σουμέριος άνδρας που φοράει φούστα καυνάκη, περ. 3.000 π.Χ.
  • Άγαλμα του Ραμαάτ, αξιωματούχου της Γκίζας, που φορά πλισέ αιγυπτιακό κιλτ, περ. 2.250 π.Χ.
    Άγαλμα του Ραμαάτ, αξιωματούχου της Γκίζας, που φορά πλισέ αιγυπτιακό κιλτ, περ. 2.250 π.Χ.
  • Σχέδιο φούστας κοριτσιού από νήμα μαλλιού που βρέθηκε σε τάφο της Εποχής του Χαλκού στο Μπόρουμ Έσχοϊ (Δανία)
    Σχέδιο φούστας κοριτσιού από νήμα μαλλιού που βρέθηκε σε τάφο της Εποχής του Χαλκού στο Μπόρουμ Έσχοϊ (Δανία)
  • Ειδώλιο των Βίντσα που απεικονίζει μία φούστα
    Ειδώλιο των Βίντσα που απεικονίζει μία φούστα

19ος αιώνας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, η περικοπή των γυναικείων φορεμάτων στο δυτικό πολιτισμό διέφερε ευρύτερα από ότι σε οποιονδήποτε άλλο αιώνα. Οι γραμμές μέσης ξεκινούσαν ακριβώς κάτω από το στήθος (η αυτοκρατορική σιλουέτα) και σταδιακά βυθίζονταν στη φυσική μέση. Οι φούστες ξεκινούσαν αρκετά στενές και μεγάλωναν δραματικά στη φούστα στεφάνης και το κρινολίνο που υποστηρίχθηκαν της δεκαετία του 1860. Στη δεκαετία του 1890, η φούστα «βροχερή μαργαρίτα» παρουσιάστηκε για περπάτημα ή ως αθλητικό είδος. Είχε ένα πολύ μικρότερο στρίφωμα μέχρι και 6 ίντσες από το έδαφος και τελικά θα επηρέαζε την ευρύτερη εισαγωγή κοντύτερων γραμμών μέσης στις αρχές του 20ου αιώνα.[14]

Τον 19ο αιώνα, στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο Ηνωμένο Βασίλειο, υπήρξε ένα κίνημα ενάντια στις φούστες ως μέρος του κινήματος βικτωριανής μεταρρύθμισης ενδυμασίας, και στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Εθνική Ένωση Μεταρρυθμίσεων Ενδυμασίας.

20ος και 21ος αιώνας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μια φούστα του 21ου αιώνα

Μετά το 1915, οι φούστες μήκους μέχρι τους αστραγάλους δεν φοριούνταν γενικά κατά τη διάρκεια της ημέρας. Για τα επόμενα πενήντα χρόνια οι μοντέρνες φούστες έγιναν κοντές (1920), έπειτα μακριές (1930), έπειτα κοντύτερες (το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο με τους περιορισμούς στο ύφασμα), έπειτα μακριές (η «νέα εμφάνιση»), έπειτα κοντύτερες όλων των ειδών από το 1967 έως το 1970, όταν οι φούστες έγιναν όσο το δυνατόν πιο κοντές, όμως αποφεύγοντας την έκθεση των εσωρούχων, η οποία θεωρήθηκε ταμπού.

Από τη δεκαετία του 1970 και την άνοδο των παντελονιών για τις γυναίκες ως επιλογή για όλες, εκτός από τις πιο επίσημες περιστάσεις, κανένα μήκος φούστας δεν κυριαρχούσε στη μόδα για μεγάλο χρονικό διάστημα, με στυλ κοντών και μήκους μέχρι τους αστραγάλους να εμφανίζονται συχνά δίπλα-δίπλα σε περιοδικά μόδας και καταλόγους.

Η φούστα είναι μέρος της μαθητικής στολής για κορίτσια σε πολλά σχολεία σε όλο τον κόσμο, με μήκη που ποικίλλουν ανάλογα με τον τοπικό πολιτισμό. Η φούστα με καρό πιέτες αποτελεί στοιχείο των στολών των κοριτσιών από τις αρχές του εικοστού αιώνα στο Ηνωμένο Βασίλειο.[15] Τον 21ο αιώνα, η φούστα έγινε μέρος του δυτικού ενδυματολογικού κώδικα για τις γυναίκες και φοριέται ως ένδυμα casual και εργασίας, καθώς και ως αθλητικό ένδυμα (π.χ. στην αντισφαίριση). Η φούστα μπορεί επίσης να είναι υποχρεωτική ως επίσημη ένδυση, όπως για αεροσυνοδούς, σερβιτόρες, νοσοκόμες και γυναίκες του στρατού.

Πλήρης φούστα από μπλε δαμασκηνό (πίσω όψη). Εθνογραφική περιοχή: Ζίβιετς. Συλλογή του Κρατικού Εθνογραφικού Μουσείου της Βαρσοβίας

Ανδρική ένδυση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ένας άντρας που φοράει Utilikilt το 2010

Υπάρχει ένας αριθμός ενδυμάτων που διατίθενται στο εμπόριο για άνδρες που υπάγονται στην κατηγορία «φούστα» ή «φόρεμα». Αυτά είναι γνωστά από μια ποικιλία ονομάτων και αποτελούν μέρος του παραδοσιακού φορέματος για άνδρες από διάφορους πολιτισμούς. Η χρήση ποικίλλει - το ντότι είναι μέρος της καθημερινής ενδυμασίας στην ινδική υποήπειρο, ενώ το κιλτ περιορίζεται συνήθως σε περιστασιακή χρήση και η φουστανέλα χρησιμοποιείται σχεδόν αποκλειστικά ως φορεσιά. Οι τήβεννοι, που είναι ένας τύπος φορεμάτων για άντρες, υπήρχαν σε πολλούς πολιτισμούς, όπως το ιαπωνικό κιμονό, το κινεζικό τσιονσάμ, το αραβικό θάουμπ και το αφρικανικό σεναγαλέζικο καφτάνι. Οι τήβεννοι χρησιμοποιούνται επίσης σε ορισμένες θρησκευτικές τελετές, όπως το ράσο στον Χριστιανισμό και διάφοροι τήβεννοι και μανδύες μπορεί να χρησιμοποιηθούν σε ειδωλολατρικές τελετές. Παραδείγματα ανδρικών φουστών και ενδυμάτων που μοιάζουν με φούστα από διάφορους πολιτισμούς περιλαμβάνουν:

  • Η φουστανέλα είναι μια φούστα με πιέτες που φορούν άντρες στην Ελλάδα και σε άλλα μέρη των Βαλκανίων. Μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα, υποβιβάστηκε σε τελετουργική χρήση και ως περιοδική ή παραδοσιακή φορεσιά. Φοριέται από τους Εύζωνες, το οποίο είναι το όνομα πολλών ιστορικών επίλεκτων ελαφριών πεζικών και ορεινών μονάδων του Ελληνικού Στρατού. Σήμερα, αναφέρεται στα μέλη της Προεδρικής Φρουράς που φρουρούν την προεδρική κατοικία φορώντας μια κοντή εκδοχή αυτού της ιστορικής φορεσιάς.
  • Το γκο είναι ένας τήβεννος με μήκος μέχρι το γόνατο που φορούν άντρες στο Μπουτάν. Απαιτείται να το φοράνε καθημερινά ως μέρος της εθνικής ενδυμασίας σε κυβερνητικά γραφεία, σε σχολεία και σε επίσημες περιστάσεις.[16]
  • Το χακάμα φοριέται στην Ιαπωνία. Υπάρχουν δύο τύποι χακάμα, χωριστά ουμανόρι (馬 乗 り, «χακάμα ιππασίας») και αδιαίρετο άντον χακάμα (行 灯 袴, «χακάμα φανός»). Ο τύπος ουμανόρι έχει φαρδιά και χωρισμένα πόδια, παρόμοια με τη παντελόνα. Μερικά χακάμα είναι πτυχωτά.
  • Το κιλτ είναι μια φούστα της ιστορίας των Γαέλων και των Κελτών, μέρος της εθνικής ενδυμασίας της Σκωτίας, και φοριέται επίσημα και σε μικρότερο βαθμό ανεπίσημα. Υπάρχουν επίσης ιρλανδικά και ουαλικά κιλτ, αλλά δεν αποτελούν μέρος της εθνικής ταυτότητας.
  • Το σαρόνγκ είναι ένα κομμάτι ύφασμα που μπορεί να τυλιχτεί γύρω από τη μέση για να σχηματίσει ένα ένδυμα σαν φούστα. Σαρόνγκ υπάρχουν σε διάφορους πολιτισμούς με διάφορα ονόματα, συμπεριλαμβανομένου του παρεό και του λαβαλάβα των νησιών της Χαβάης και της Πολυνησίας (Σαμόα, Τόνγκα, Ταϊτή και Φίτζι), τα ινδικά ντότι και λούνγκι και το νότιο ινδικό και το μαλδιβικό μουντού.

Εκτός από τη χρήση των σκωτσέζικων κιλτ, οι φούστες, φορέματα και παρόμοια ενδύματα στον δυτικό κόσμο θεωρούνται γενικώς αποκλειστικά γυναικεία ενδύματα που, ιστορικά, δεν ήταν πάντα έτσι.[17] Ωστόσο, οι δυτικοί άντρες έχουν φορέσει φούστες ως μορφές διαμαρτυρίας πολιτών.[18] Άλλοι δυτικοί άνδρες υποστηρίζουν τις φούστες ως μέτρο της ισότητας μεταξύ γυναικών και ανδρών.

Εικόνες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βασικοί τύποι
  • Γραμμής Α
    Γραμμής Α
  • Κυκλική
    Κυκλική
  • Παντελόνα
    Παντελόνα
  • Πλήρης (σε κίνηση)
    Πλήρης (σε κίνηση)
  • Με πιέτες
    Με πιέτες
  • Στενή και μακριά
    Στενή και μακριά
Παγκόσμιος πολιτισμός

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Φογκ, Μάρνι (2011) The Fashion Design Directory. Λονδίνο: Thames & Hudson. σελ.165,316
  2. ↑ Τσβέκιτς, Λίλια (12 Νοεμβρίου 2007). «Prehistoric women had passion for fashion». Reuters. http://www.reuters.com/article/us-archaeology-balkans-idUSL0782181520071112. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2016. 
  3. ↑ «5,900-year-old women's skirt discovered in Armenian cave». News Armenia. 13 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2011. 
  4. ↑ Μπουσέ, Φρανσουά (1987): 20.000 Years of Fashion: The History of Costume and Personal Adornment. Νέα Υόρκη: Χάρι Ν. Άμπραμς
  5. ↑ Η Βίβλος: Γένεσις 12:4-5
  6. ↑ Ρόμπερτς, Τ.M. (1998): The Illustrated History of the World. Time-Life Books. Volume 1. σελ. 84
  7. ↑ Μπάρμπερ, Ελίζαμπεθ Τ.Γ. (1991): Prehistoric Textiles: The Development of Cloth in the Neolithic and Bronze Ages with Special Reference to the Aegean. Πρίνστον: Πανεπιστήμιο του Πρίνστον. σελ.12
  8. ↑ Ρίεφ Αναβάλτ, Πατρίτσια (2007): The Worldwide History of Dress. Λονδίνο: Thames & Hudson. σελ. 25
  9. ↑ Ρίεφ Αναβάλτ, Πατρίτσια (2007): The Worldwide History of Dress. Λονδίνο: Thames & Hudson. σελ. 24
  10. ↑ Κοχ-Μέρτενς, Βίεμπκε (2000): Der Mensch und seine Kleider: Die Kulturgeschichte der Mode bis 1900. Artemis & Winkler: Düsseldorf Zürich. σελ. 49-51
  11. ↑ Τορτότα, Φίλις Γ. (2014): Dictionary of Fashion. Νέα Υόρκη: Fairchild Books. σελ. 11
  12. ↑ Κοχ-Μέρτενς, Βίεμπκε (2000): Der Mensch und seine Kleider: Die Kulturgeschichte der Mode bis 1900. Artemis & Winkler: Düsseldorf Zürich. σελ. 156-162
  13. ↑ Χάρελ, Στέβαν (1995). Cultural Encounters on China's Ethnic Frontiers. Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον. σελίδες 98 & 103. ISBN 0-295-97528-8. 
  14. ↑ Χιλ, Ντάνιελ Ντέλις (2007). As seen in Vogue : a century of American fashion in advertising (1. pbk. print. έκδοση). Λάμποκ, Τέξας: Texas Tech University Press. σελίδες 23–25. ISBN 978-0-89672-616-1. 
  15. ↑ Μπράουν, Ίαν (2010). From Tartan to Tartanry: Scottish Culture, History and Myth, page 177. Εδιμβούργο: Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. ISBN 978-0748644490. 
  16. ↑ «Gho & Kira: The National Dress». Bhutan's Culture. RAOnline. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2010. 
  17. ↑ «The History Of Men & Skirts». Bustle. 22 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2018. 
  18. ↑ «These Men in Skirts and Dresses Protested Workplace Dress Codes. Lo and Behold, They Won». Bustle. 27 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2018. 

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Μπρόκμαν, Έλεν Λ.: The Theory of Fashion Design, Wiley, 1965.
  • Πίκεν, Μέρι Μπρουκς: The Fashion Dictionary, Funk and Wagnalls, 1957. (έκδοση 1973) (ISBN 0-308-10052-2) )
  • Τόζερ, Τζέιν και Σάρα Λέβιτ: Fabric of Society: A Century of People and their Clothes 1770–1870, Laura Ashley Ltd., 1983. (ISBN 0-9508913-0-4)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Φούστα&oldid=10308585"