Τάγμα των Κιστερκιανών
Οι Κιστερκιανοί (αγγ: Cistercian) είναι μικτό θρησκευτικό, μοναστικό τάγμα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας γνωστό αλλιώς και ως «Οι Λευκοί Μοναχοί» ή «Οι Βερναρδίνοι». Ιδρύθηκε το 1098 μ.Χ[1].
Ίδρυση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1098 μ.Χ. ο αββάς της Μολέμ της Βουργουνδίας Ροβέρτος του τάγματος των Βενεδικτίνων μαζί με ομάδα μοναχών, διαφώνησαν με τη χαλαρότητα των μοναστικών κανόνων του Τάγματος και αποσχίστηκαν από το σχήμα τους. Μετά από περιηγήσεις καταλήγουν σε μία απομονωμένη και ελώδη περιοχή της Ντιζόν, στην Cistercium, (σημερινή Citeaux) της Γαλλίας, όπου ιδρύουν Μονή από την οποία το Τάγμα πήρε το όνομά του[2].
Ιστορικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με οδηγό τους την αυστηρή ερμηνεία των αρχικών κανόνων τού Αγίου Βενέδικτου, ορίζουν αυστηρή νηστεία και χειρωνακτική εργασία, επιβάλλοντας ταυτόχρονα μεγάλες περιόδους σιωπής στα μέλη τους. Την πιστή εφαρμογή στον κανόνα την συνεχίζουν και οι διάδοχοι του Ροβέρτου, προεξέχοντος του Αγίου Βερνάρδου του Κλαιρβώ, με αποτέλεσμα την εξάπλωση του Τάγματος σε όλη την Ευρώπη. Με την αδιάκοπη εργασία τους στην ανάπτυξη μεθόδων καλλιέργειας, οι μοναχοί επιδρούν θετικά στην οικονομική πρόοδο και με τον χαρακτηριστικά όμορφο, αλλά και λιτό αρχιτεκτονικό τους ρυθμό στην κατασκευή των ναών, γίνονται παράδειγμα για την κατασκευή πολλών καθεδρικών στις πόλεις της Ευρώπης. Φτάνουν στο απόγειο της δόξας τους περίπου τον 12ο αιώνα με καταγεγραμμένα 350 μοναστήρια[3]
Η συνέχεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αποτέλεσμα της πειθαρχημένης και αδιάκοπης εργασίας των μοναχών ήταν η συσσώρευση πλούτου στα μοναστήρια. Ταυτόχρονα όμως επήλθε και χαλαρότητα των κανόνων, διότι λόγω της μεγάλης εξάπλωσης του Τάγματος στην Ευρώπη, με τα μέσα της εποχής δεν ήταν δυνατόν να πραγματοποιούνται οι ετήσιες σύνοδοι–επιθεωρήσεις (γεγονός που προβλεπόταν στον Κανόνα του Τάγματος). Η χαλαρότητα αυτή, αλλά και η Μεταρρύθμιση, έφεραν αλλαγές στον θρησκευτικό κόσμο με αποτέλεσμα αποσχίσεις μοναχών και δημιουργία νέων αδελφοτήτων. Η κυριότερη απόσχιση είναι αυτή των Τραπιστών[4]. Σήμερα μονές του Τάγματος υπάρχουν σε όλο τον κόσμο και παρατηρείται μεγάλη εξάπλωση των κοινοτήτων στην Αφρική και την Ασία.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα (1988). «Τόμος 34, σελίδα 41,». Κιστερκιανοί. Αθήνα: Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. σελ. 477.
- ↑ Encyclopædia Britannica. «Cistercian».
- ↑ . Catholic Encyclopedia. «Cistercian, The formation (1098-1134)».
- ↑ Catholic Encyclopedia. «Cistercian, The restoration (after 1790)».
