Πάπας Ιωάννης ΣΤ΄
| Πάπας Ιωάννης ΣΤ΄ | |
|---|---|
 | |
| Από | 30 Οκτωβρίου 701 |
| Έως | 11 Ιανουαρίου 705 |
| Προκάτοχος | Σέργιος Α΄ |
| Διάδοχος | Ιωάννης Ζ΄ |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 655 Έφεσος, Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Θάνατος | 11 Ιανουαρίου 705 (50 ετών) Ρώμη |
Ο Πάπας Ιωάννης ΣΤ΄ (655 - 11 Ιανουαρίου 705) ήταν Πάπας ή επίσκοπος της Ρώμης (30 Οκτωβρίου 701 - 11 Ιανουαρίου 705). Ο Ιωάννης ΣΤ΄ ήταν Ελληνικής καταγωγής από την Έφεσο, την εποχή του ακολούθησαν μεγάλες πολιτικές και στρατιωτικές αναταραχές στην Ιταλική χερσόνησο. Μετά από τον θάνατο του ακολούθησε ένα κενό παποσύνης δύο ετών και τον διαδέχθηκε ο Πάπας Ιωάννης Ζ΄.[1] Το σώμα του μεταφέρθηκε στην παλαιά Βασιλική του Αγίου Πέτρου όπου έγινε η ταφή του.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ιωάννης ΣΤ΄ ήταν Έλληνας από την Έφεσο, η άνοδος του στον Παπικό θρόνο έγινε μετά από ένα Sede vacante από τον θάνατο του Σέργιου Α΄ που κράτησε επτά εβδομάδες. Ο αυτοκράτορας Τιβέριος Γ΄ έστειλε στην Ιταλία τον Έξαρχο Θεοφύλακτο να επιβάλει την τάξη, ο Ιωάννης τον εμπόδισε να προχωρήσει σε βιαιότητες εναντίον των Ρωμαίων.[2][3] Οι παρεμβάσεις του Ιωάννη ΣΤ΄ προστάτευσαν τον Θεοφύλακτο από τον τραυματισμό ο στόχος του οποίου ήταν "να προκαλέσει ταραχές στον Πάπα".[4] Ο ηλικιωμένος επίσκοπος Γουίλφριντ της Υόρκης εκδιώχθηκε για άλλη μία φορά από την έδρα του (704), μετέβη στην Ρώμη προκειμένου να υποστηρίξει τα δίκαια αιτήματα του από τον Πάπα Ιωάννη ΣΤ΄.[5] Σε προηγούμενες επισκέψεις του στην Ρώμη (654, 679) ο Γουίλφριντ είχε παρατηρήσει έκπληκτος ότι η διοίκηση της τοπικής εκκλησίας είχε μετασχηματιστεί σε Ελληνόγλωσση. Ο Ιωάννης ΣΤ΄ συγκάλεσε μια Σύνοδο Ελληνόφωνων επισκόπων για την υπόθεση του Γουίλφριντ, αυτό ήταν αρνητικό για τον ίδιο επειδή δεν γνώριζε την γλώσσα.[5] Η Σύνοδος ωστόσο αθώωσε τον Γουίλφριντ, επανήλθε στην έδρα του στην οποία και παρέμεινε μέχρι τον θάνατο του (709), έστειλε κατόπιν επιστολές στον βασιλιά Έθελρεντ της Μερκίας να εκτελέσει τις Παπικές εντολές.[5] Ο Ιωάννης ΣΤ΄ έστειλε επίσης το Πάλλιον στον Μπερθάλδο τον οποίο ο προκάτοχος του Σέργιος Α΄ είχε διορίσει Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπερι.[6]
Ο Ιωάννης ΣΤ΄ πέτυχε να πείσει τον Γισούλφο Α΄ του Μπενεβέντο μέσω στρατιωτικών απειλών αλλά και δωροδοκίας να αποσυρθεί από τα εδάφη της αυτοκρατορίας.[3] Σύμφωνα με άλλες πηγές ο Δούκας Γισούλφος Α΄ του Μπενεβέντο απέσυρε τις στρατιωτικές του δυνάμεις αφού πρώτα λεηλάτησε την ύπαιθρο της Καμπανίας και έκανε ένα στρατόπεδο έξω από την Ρώμη.[7] Ο Ιωάννης ΣΤ΄ έστειλε ιερείς με μεγάλα ποσά χρημάτων προκειμένου να πείσει τον Λομβαρδό δούκα να ελευθερώσει τους αιχμαλώτους.[6] Ο Λομβαρδός βασιλιάς επίσης Αριπέρτος Β΄ επέστρεψε στα πρώην εδάφη του στις Κοττιανές Άλπεις τα οποία είχε κερδίσει ως Patrimonium Sancti Petri.[7] Ο Ιωάννης ΣΤ΄ πέθανε στις 11 Ιανουαρίου του 705 και τον διαδέχθηκε στο Ποντιφικάτο ο Πάπας Ιωάννης Ζ΄.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ekonomou, 2007, σ. 246
- ↑ M. Benedik: Papeži od Petra do Janeza Pavla II., Mohorjeva družba Celje 1989. σ. 69
- ↑ 3,0 3,1 Chisholm, Hugh, ed. (1911). "John VI" . Encyclopædia Britannica. Vol. 15 (11th ed.). Cambridge University Press. σ. 434
- ↑ Ekonomou, 2007, σ. 270
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Ekonomou, 2007, σ. 245
- ↑ 6,0 6,1 Mann, Horace. "Pope John VI." The Catholic Encyclopedia Τομ. 8. New York: Robert Appleton Company, 1910
- ↑ 7,0 7,1 Ekonomou, 2007, σ. 248
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Encyclopædia Britannica, εκδ. 1910-11
- Ekonomou, Andrew J. 2007. Byzantine Rome and the Greek Popes: Eastern influences on Rome and the papacy from Gregory the Great to Zacharias, A.D. 590–752. Lexington Books.
