Βαιθήλ

Η Βαιθήλ, στα Εβραϊκά Μπαιτ-Ελ (בֵּית אֵל‎) που σημαίνει «Οίκος Θεού», ήταν μια εξέχουσα πόλη του αρχαίου Ισραήλ. Το προγενέστερο χαναανιτικό όνομα της πόλης ήταν Λουζ («Οὐλαμλοὺζ», Ο'· Γένεση 28:19). Βρισκόταν στην ορεινή περιοχή της περιοχής του Εφραίμ.

Είναι αξιοσημείωτο ότι στην Αγία Γραφή αναφέρεται περισσότερες φορές από οποιαδήποτε άλλη πόλη εκτός από την Ιερουσαλήμ. Σήμερα πιστεύεται ότι τα ερείπιά της βρίσκονται κοντά στην πόλη Μπεϊτίν, περίπου 17 χιλιόμετρα βόρεια της Ιερουσαλήμ.

Σε αυτή την πόλη κατασκήνωσε ο Αβραάμ μετά την Συχέμ όταν μπήκε στη γη της Χαναάν. (Γένεση 12:8) Αργότερα, όταν ο Ιακώβ κατευθυνόταν από τη Βηρ-σαβεέ προς τη Χαρράν, είδε εκεί ένα όραμα με μια σκάλα που έφτανε ως τον ουρανό και του επαναβεβαιώθηκε από τον Θεό η υπόσχεση που είχε δοθεί στον Αβραάμ. (28:10-19) Ο Θεός απευθύνθηκε λίγο αργότερα στον Ιακώβ λέγοντας: «Εγώ είμαι ο αληθινός Θεός της Βαιθήλ, όπου έχρισες μια στήλη και όπου ευχήθηκες μια ευχή σε εμένα. Τώρα σήκω, βγες από αυτή τη γη και επίστρεψε στη γη της γέννησής σου». (31:13, ΜΝΚ)

Αιώνες αργότερα, η Βαιθήλ έγινε η σημαντικότερη πόλη του βόρειου ισραηλιτικού βασιλείου υπό τον βασιλιά Ιεροβοάμ. Σύμφωνα με τις Εβραϊκές Γραφές, εκείνη την περίοδο της αποστασίας του λαού Ισραήλ από την λατρεία του Ιεχωβά, η Βαιθήλ μαζί με τη Δαν έγιναν ξακουστές ως κέντρα ειδωλολατρίας καθώς ο βασιλιάς είχε ανεγείρει σε αυτές χρυσά μοσχάρια ώστε να κάνει τον λαό να πάψει να πηγαίνει για λατρεία στον Ναό της Ιερουσαλήμ. (1 Βασιλέων 12:27-29, 31-33)

Παρά την επικράτηση της ειδωλολατρίας στη Βαιθήλ, η πόλη υπήρξε ο τόπος όπου διέμενε μια ομάδα προφητών κατά την περίοδο του Ηλία και του Ελισαιέ. Ήταν επίσης ο τόπος όπου ατίθασα παιδιά χλεύασαν τον προφήτη Ελισαιέ, πράγμα που τούς κόστισε τη ζωή τους ως αποτέλεσμα θεϊκής κρίσης. (2 Βασιλέων 2:1-3, 23, 24)

Βιβλιογραφία

• Ενόραση στις Γραφές, Τόμος 1, 1989, Β. & Φ. Ε. Σκοπιά, στην αγγλική.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Bethel (biblical village) στο Wikimedia Commons