Porez na dodatu vrijednost
 | Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
Porez na dodatu vrijednost (PDV) jeste najrasprostranjeniji sistem oporezivanja prometa roba (dobara) i usluga u svijetu. Primjenjuje se u preko 120 država svijeta[nedostaje referenca], a u nekim od njih se javlja i pod drugačijim nazivima naprimjer u Ujedinjenom Kraljevstvu, Kanadi, Novom Zelandu ili Singapuru gdje je poznat kao porez na dobra i usluge (eng. goods and services tax (GST)), dok je u Japanu poznat kao porez na konzumiranje.
Porez na dodatu vrijednost je indirektni porez, što znači da se ne prikuplja direktno od lica koje je porezni obveznik, već od lica koja se smatraju krajnjim potrošačima. S obzirom da je PDV zamišljen kao porez na konzumiranje, izvoz (koji se, po definiciji, konzumira vani) nije predmet oporezivanja.
PDV je izumio francuski ekonomista Maurice Lauré (Moris Lore) 1954. godine. On je bio direktor francuske porezne službe koja je 10. aprila 1954. uvela taxe sur la valeur ajoutée (TVA). Ovaj porez je isprva uveden kao opterećenje za velike kompanije, ali je vremenom njegovo djelovanje prošireno na sve oblasti poslovanja. U Francuskoj je PDV najznačajniji izvor javnog finansiranja i procjenjuje se da donosi oko 45% prihoda.
Karakteristike
[uredi | uredi izvor]Za njega treba reći da je neto svefazni porez. Svefazni jer se obračunava u svakoj fazi prometa dobara i usluga podložnih oporezivanju, a neto, jer se ne obračunava na ukupnu prodajnu vrijednost u svakoj od faza, već samo na dodatu vrijednost, nastalu u konkretnoj fazi. On u velikoj mjeri onemogućava različite oblike prevara, ali je i meta brojnih kritika zbog toga što je to regresivni porez.
Sistem poreza na dodatu vrijednost državi omogućava veće javne prihode, naročito u zemljama koje su u klasičnim sistemima imale mnogo problema sa prikupljanjem poreza. Mnogo je manja mogućnost različitih utaja, mada se na razvijenijim tržištima svi ovi efekti pomalo gube zbog mnogo širih mogućnosti za malverzacije. Kako je izvoz oslobođen plaćanja PDV-a, to je oblast za koju se najveći broj utaja i veže.
Primjer
[uredi | uredi izvor]Ukoliko neko preduzeće vrši nabavku u iznosu od 10.000 KM, dobavljač će mu obračunati PDV od 17% (tj. 1.700 KM). Dakle, preduzeće će platiti dobavljaču 11.700 KM od čega je 1.700 KM tzv. ulazni porez. Kada preduzeće dalje proda istu robu, recimo po cijeni od 12.000 KM, ono će također obračunati 17% na tu cijenu (2.040 KM). Ukupna cijena koju će platiti kupac je 14.040 KM, a dodatnih 2.040 KM je za preduzeće tzv. "izlazni porez". Ukupan iznos PDV-a koji ide državi (u ovom slučaju) jeste 2.040 KM. Razlika između izlaznog i ulaznog poreza od 340 KM je porezna obaveza preduzeća prema državi, ostatak je obaveza njegovog dobavljača, ali će im to sve biti nadoknađeno (tj. nije im trošak poslovanja) jer je konačno opterećenje na krajnjem potrošaču koji će to platiti kroz cijenu.
Kritike
[uredi | uredi izvor]Osnovna kritika je vezana za činjenicu da stvarni teret oporezivanja snose krajnji potrošači. Naročito su time pogođeni siromašniji slojevi društva. Iz tog razloga su u mnogim državama uvedene umanjene stope poreza na dodatu vrijednost, negdje čak i nulta stopa. Tim, nižim stopama su uglavnom obuhvaćene osnovne namirnice, lijekovi, knjige, ortopedska pomagala i slično.
PDV u Bosni i Hercegovini
[uredi | uredi izvor]U Bosni i Hercegovini, porez na dodatu vrijednost (PDV) se počeo primjenjivati 1. januara 2006. godine i to sa samo jednom jedinstvenom stopom od 17%.[1]
Porezni obveznici su sva zakonom definisana lica koja vrše poslovnu djelatnost na teritoriji Bosne i Hercegovine. Zakon o porezu na dodatu vrijednost kao uslove ističe da su to sva pravna i fizička lica koja imaju godišnji promet od preko 50.000 KM, te poljoprivredna domaćinstva čiji katastarski prihod od poljoprivrednog zemljišta i šumarstva svih članova domaćinstva prelazi 15.000 KM. Ostala lica nisu zakonski obveznici, ali se mogu dobrovoljno prijaviti što bi im u nekim slučajevima moglo donijeti određene koristi. Međutim, na njima je samim da sagledaju svoj položaj i procijene da li bi im to bilo povoljno ili ne.
PDV u Evropskoj Uniji
[uredi | uredi izvor]Porezni sistem Evropske Unije je označen serijom direktiva od kojih je za PDV najznačajnija Šesta direktiva. Iako postoje osnovne smjernice, neke države su uspjele stvoriti različite stope za određene regije i teritorije. Naprimjer, Kanarska Ostrva, Ceuta i Melilla (Španija), Gibraltar (Velika Britanija), Åland (Finska) su svi izvan EU sistema poreza na dodatu vrijednost. Azorska Ostrva i Madeira (Portugal), pak, imaju nešto nižu stopu nego je to u kontinentalnom dijelu Portugala.
Različite stope postoje i unutar nekih drugih država Evropske Unije. Uobičajena stopa je 20%, ali ponegdje postoje i snižene do 5%, ali i povišene gdje je maksimum 25%. Konačno, iako nije predviđeno Šestom direktivom, neke države za izvjesna dobra i usluge imaju "nultu stopu". Važna napomena je da to nije isto što i oslobađanje od poreza na dodatu vrijednost.
Šesta direktiva zahtijeva da određena dobra budu oslobođena od PDV-a. Naprimjer, poštanske usluge, medicinska njega, osiguranje i bankarske usluge i drugo). Također, za određene vrste usluga važe specifična pravila o mjestu oporezivanja i, kao i kod nas, neophodno je sagledati propise kako bi se znao njihov status.
PDV u Sjedinjenim Američkim Državama
[uredi | uredi izvor]U Sjedinjenim Američkim Državama, porez na dodatu vrijednost je prisutan samo u državi Michigan gdje postoji tzv. Single Business Tax. Usvojen je 1975. godine.
PDV u svijetu
[uredi | uredi izvor]Zemlje EU
[uredi | uredi izvor]Stanje: 30. decembar 2014.
| Država | Stopa | |
|---|---|---|
| Standardna | Umanjena | |
 Austrija
|
20% | 10% |
 Belgija
|
21% | 12%, 6% i 0% |
 Bugarska
|
20% | 0% i 9% |
 Češka
|
21% | 15% |
 Danska
|
25% | 0% |
 Estonija
|
20% | 9% |
 Finska
|
24% | 14% i 10% |
 Francuska
|
20% | 5,5%, 2,1% i 7% |
 Grčka
|
23% | 13% i 6,5% (na ostrvima posebne stope) |
 Holandija
|
21% | 6% i 0% |
 Hrvatska
|
25% | 13% i 5%[2] |
 Irska
|
23% | 13,5%; 9%; 4,8% i 0% |
 Italija
|
22% | 10% i 4% |
 Kipar
|
19% | 5% (8% za taksi i autobuski prevoz) |
 Latvija
|
21% | 12% i 0% |
 Litvanija
|
21% | 9% i 5% |
 Luksemburg
|
15% | 12%, 9%, 6% i 3% |
 Mađarska
|
27% | 18% i 5% |
 Malta
|
18% | 5% i 0% |
 Njemačka
|
19% | 7% i 0% |
 Poljska
|
23% | 8%, 5% i 0% |
 Portugal
|
23% | 13% i 6% (na Madeiri i Azorima posebne stope) |
 Rumunija
|
24% | 9% i 5 % |
 Slovačka
|
20% | 10% |
 Slovenija
|
22% | 9,5% |
 Španija
|
21% | 10% i 4% (na Kanarskim ostrvima posebne stope) |
 Švedska
|
25% | 12%, 6% i 0% |
 Ujedinjeno Kraljevstvo
|
20% | 5% i 0% (na Kanalskim ostrvima 0%) |
Druge zemlje
[uredi | uredi izvor]| Država | Stopa | Lokalni naziv | |
|---|---|---|---|
| Standardna | Umanjena | ||
 Albanija
|
20% | 10% | TVSH = Tatimi mbi Vleren e Shtuar |
 Argentina
|
21% | 10,5% i 0% | IVA = Impuesto al Valor Agregado |
 Australija
|
10% | 0% | GST = Goods and Services Tax |
 Bosna i Hercegovina
|
17%[1] | nema | PDV = porez na dodatu vrijednost |
 Bolivija
|
13% | nema | |
 Crna Gora
|
21% | 7% i 0%[3] | PDV = porez na dodatu vrijednost |
 Čile
|
19% | nema | IVA = Impuesto al Valor Agregado |
 Dominikanska Republika
|
16% | 12% i 0% | |
 Ekvador
|
12% | nema | IVA = Impuesto al Valor Agregado |
 El Salvador
|
13% | nema | IVA = Impuesto al Valor Agregado |
 Filipini
|
12% | nema | |
 Island
|
25,5% | 7% | VASK = Virðisaukaskattur |
 Indija
|
12,5% | 4%, 1% i 0% | |
 Izrael
|
18% | 0% | Ma'am = מס ערך מוסף |
| Jersey (UK) | 3% | nema | GST = Goods and Services Tax |
 Japan
|
8% | nema | 消費税 |
 Južnoafrička Republika
|
14% | 0% | |
 Kanada
|
5% | 4,5% | GST = Goods and Services Tax, Taxe sur les produits et services |
 Kazahstan
|
13% | nema | Қосымша салық құны |
 Kolumbija
|
16% | nema | IVA = Impuesto sobre el Valor Agregado |
 Kosovo
|
16% | nema | TVSH = Tatimi mbi Vleren e Shtuar |
 Liban
|
10% | nema | |
 Makedonija
|
18% | 5% i 0% | ДДВ = Данок на додадена вредност |
 Malezija
|
10% | nema | |
 Meksiko
|
16% | 0% | IVA = Impuesto al Valor Agregado |
 Moldavija
|
20% | 8%, 5% i 0% | TVA = Taxa pe Valoarea Adăugată |
 Novi Zeland
|
15% | nema | GST = Goods and Services Tax |
 Norveška
|
25% | 15%, 8% i 0% | MVA = Merverdiavgift (neformalno moms) |
 Paragvaj
|
10% | 5% | IVA = Impuesto al Valor Agregado |
 Peru
|
16+2% | nema | IGV = Impuesto General a la Ventas |
 Rusija
|
18% | 10% i 0% | НДС = Налог на добавленную стоимость |
 Srbija
|
20% | 10% i 0% | ПДВ = Порез на додату вредност |
 Singapur
|
9% | nema | GST = Goods and Services Tax |
 Šri Lanka
|
12% | nema | |
 Švicarska
|
7,6% | 3,6% i 2,4% | MWST = Mehrwertsteuer |
 Tajland
|
7% | nema | ภาษีมูลค่าเพิ่ม |
 Turska
|
18% | 8% i 1% | KDV= Katma deger vergisi |
 Ukrajina
|
20% | 0% | ПДВ= Податок на додану вартість |
 Venecuela
|
12% | 11% | IVA = Impuesto al Valor Agregado |
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ a b Zakon o PDV-u BiH, član 23.
- ^ Zakon o porezu na dodanu vrijednost Hrvatske, član 38.
- ^ Zakon o PDV-u Crne Gore[mrtav link], član 24a i 25.