mano

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar man-, pennrann ar verb menel, hag an dibenn-ger -o.

Furm verb

mano /ˈmãːno/

1. Furm ar verb menel e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a, ar rannig-verb nac'h na da skouer) :

Laka ar paotr bihan en e gavell ha luskell anezañ ken na vano kousket. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 243.)

Na zebri ket ken ? Muioc'h a ze a vano ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 125.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) restera ^(fr) ; échouera ^(fr) ;

Italianeg

Etimologiezh

Eus manus e latin.

Anv-kadarn

mano benel (liester: mani).

1. dorn
   • la mia mano : ma dorn
   • la sua mano è più bianca che nieve.
   • le dita della mano : bizied an dorn
   • lavarsi le mani. Gwalc'hiñ an daouarn.
   • Lavare a mano. Gwalc'hiñ gant an dorn/an daouarn.

Troioù-lavar

• la mano en la mano : dorn ha dorn

Krennlavaroù

• Chi ha una mano per combattere, ha anche un cuore per morire.
• Lunga lingua, corta mano. Teod hir, dorn berr.
• Mano dritta e bocca monda possono andare per tutto il mondo.
• Una mano lava l'altra e tutte le due lavano il viso. An eil dorn a walc’h egile, an daou a walc’h an dremm.

Spagnoleg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn latin manus.

Anv-kadarn

mano /ˈma.no/ benel (liester : manos)

1. (Korfadurezh) Dorn.
   • La mano en la mano.

     Dorn ha dorn.

Krennlavar

• Más vale pajarito en la mano que buitre volando.