Oorspronkelijk kom ik uit de Zaanstreek. Voor mij horen daar bepaalde beelden en geuren bij: de lucht van cacao bijvoorbeeld en huizen geschilderd in Zaans groen. De kenmerkende weilanden van het laagveen zoals te zien in het Guisveld, hoewel daar niet al teveel van over is. En vooruit: de molens en de Zaanse Schans ook.
Op de Zaanse Schans ben ik vaak geweest, al was het alleen al tijdens de gymles op de middelbare school. Regelmatig gaf de gymleraar de opdracht om een rondje Zaanse Schans te rennen. Zelf bleef hij/zij dan op de parkeerplaats om je tijd te klokken.
Nu waren we er aan het einde van de middag in een impuls, nadat ik er lange tijd niet geweest was.
Onderweg kwam ik ook wat haak-, brei- en borduurwerk tegen op de Zaanse Schans. Zoals Nijntje en met de hand gebreide outfits in een toeristische winkel.
Maar ook een fraai geborduurd klokkenkleedje in het museum van het Nederlandse uurwerk. We hebben overigens alleen door de ramen gegluurd daar, want we waren daar ver na sluitingstijd.
Vandaar dat we blij waren met een bordje aan de overkant van de Zaanse Schans: 400 meter tot de frietkraam. Het was een tamelijk onwaarschijnlijke plek, bij wat industrie en verder alleen een voetbalclub.
Maar ja, daar was toch echt "Pure on tour", een frietkraam met heerlijke friet. Zoals je ziet compleet met een bank met een gehaakte sprei en duidelijk zelfgemaakte speldenkussentjes die het opwaaien van de servetten verhinderden.
Onze auto was geparkeerd in een lokaal straatje van Zaandijk, waar we tot slot toevallig een auto zagen met een toepasselijke tekst.
