(187) Ламберта
Выгляд
(187) Ламберта | |
---|---|
Адкрыццё | |
Першаадкрывальнік | Ж. Каджа |
Месца выяўлення | Марсель |
Дата выяўлення | 11 красавіка 1878 |
Эпанім | Іаган Ламберт |
Альтэрнатыўныя абазначэнні | 1946 LB; 1948 XR |
Арбітальныя характарыстыкі | |
JD 2456000.5 |
|
Эксцэнтрысітэт (e) | 0,23641 |
Вялікая паўвось (a) |
409,149 млн км (2,73499 а.а.) |
Перыгелій (q) |
312,422 млн км (2,08841 а.а.) |
Афелій (Q) |
505,876 млн км (3,38157 а.а.) |
Перыяд абарачэння (P) | 1 652,084 сут (4,523 г) |
Сярэдняя арбітальная скорасць | 17,756 км/с |
Схіленне (i) | 10,599° |
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) | 21,845° |
Аргумент перыгелія (ω) | 195,578° |
Сярэдняя анамалія (M) | 98,480° |
Фізічныя характарыстыкі | |
Дыяметр | 130,40 км |
Маса | 2,87×1018 кг |
Шчыльнасць | 2,000 г/см³ |
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні | 0,0367 м/с² |
2-я касмічная скорасць | 0,0694 км/с |
Перыяд вярчэння | 10,670 гад |
Спектральны клас | C |
Абсалютная зорная велічыня | 8,16m |
Альбеда | 0,0566 |
Сярэдняя тэмпература паверхні | 170 К (−103 °C) |
(187) Ламберта (ням.: Lamberta) — досыць буйны астэроід галоўнага пояса, які прыналежыць да цёмнага спектральнага класа C, што сведчыць пра наяўнасць у яго паверхні вялікай колькасці найпростых вугляродных злучэнняў. Ён быў адкрыты 11 красавіка 1878 года французскім астраномам Ж. Каджа ў Марсельскай абсерваторыі і названы ў гонар бачнага швейцарскага навукоўца І. Г. Ламберта[1].
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
- ↑ Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 32. — ISBN 3-540-00238-3.