Перайсці да зместу

(187) Ламберта

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(187) ЛамбертаM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Ж. Каджа
Месца выяўлення Марсель
Дата выяўлення 11 красавіка 1878
Эпанім Іаган Ламберт
Альтэрнатыўныя абазначэнні 1946 LB; 1948 XR
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,23641
Вялікая паўвось (a) 409,149 млн км
(2,73499 а.а.)
Перыгелій (q) 312,422 млн км
(2,08841 а.а.)
Афелій (Q) 505,876 млн км
(3,38157 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 1 652,084 сут (4,523 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 17,756 км/с
Схіленне (i) 10,599°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 21,845°
Аргумент перыгелія (ω) 195,578°
Сярэдняя анамалія (M) 98,480°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр 130,40 км
Маса 2,87×1018 кг
Шчыльнасць 2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0367 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0694 км/с
Перыяд вярчэння 10,670 гад
Спектральны клас C
Абсалютная зорная велічыня 8,16m
Альбеда 0,0566
Сярэдняя тэмпература паверхні 170 К (−103 °C)

(187) Ламберта (ням.: Lamberta) — досыць буйны астэроід галоўнага пояса, які прыналежыць да цёмнага спектральнага класа C, што сведчыць пра наяўнасць у яго паверхні вялікай колькасці найпростых вугляродных злучэнняў. Ён быў адкрыты 11 красавіка 1878 года французскім астраномам Ж. Каджа ў Марсельскай абсерваторыі і названы ў гонар бачнага швейцарскага навукоўца І. Г. Ламберта[1].

Зноскі

  1. Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 32. — ISBN 3-540-00238-3.